<p class="ql-block"><b style="color:rgb(1, 1, 1); font-size:22px;">冰山学院辞赋班第四讲义</b></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(1, 1, 1); font-size:22px;">《赋谱》中说:凡赋句有壮、紧、长、隔、漫、发、送合织成,不可偏舍。</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(1, 1, 1); font-size:22px;">今天我们要讲就是最后两项:发、送。</span></p><p class="ql-block"><b style="color:rgb(1, 1, 1); font-size:22px;">一、发</b></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(1, 1, 1); font-size:22px;">1、发的概念及种类发,又叫“发语词”,发语词是文言句首常见的语言现象,它经常放在句首表示要发议论,起引出下文的作用。古代称之为“发语词”,现代有的语法书称之为“提顿语气词”。发语包括三种:原始,如:原夫、若夫、观夫、稽其、伊昔、其始也。提引,如:洎yì及、然则、矧shěn夫、于是、已而、是故、借如、乃知。起寓,如:嗟乎、至矣yǐ哉、大矣哉。</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><b style="color:rgb(1, 1, 1); font-size:22px;">2、发语的用法</b><span style="color:rgb(1, 1, 1); font-size:22px;">:</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(1, 1, 1); font-size:22px;">1)“</span><b style="color:rgb(1, 1, 1); font-size:22px;">原始</b><span style="color:rgb(1, 1, 1); font-size:22px;">”,探索事物起源,原始发项。如:“吾尝文战将北,羁jī游极西”,这里的“吾尝”就是发送类中的“原始”。</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(1, 1, 1); font-size:22px;">2)</span><b style="color:rgb(1, 1, 1); font-size:22px;">“提引</b><span style="color:rgb(1, 1, 1); font-size:22px;">”,承上启下之意。即所谓属事比辞,皆有次第,提引在中。提引,可以是段落与段落之间的“提引”,也可以是句与句之间的“提引”。如:而或/长烟/一空,皓月/千里。然则/北通/巫峡,南极/潇湘。是以/灵符/必集,休祜hù/可包。足以/光昭/千古,照临/下土。这里的“而或”“然则”“是以”“足以”就是提引词。</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(1, 1, 1); font-size:22px;">3)</span><b style="color:rgb(1, 1, 1); font-size:22px;">“起寓</b><span style="color:rgb(1, 1, 1); font-size:22px;">”,开启下文,总结上文,直抒胸臆,起寓发头、尾。如:“悲夫!艳逸无穷,欢娱有极”,这里的“悲夫”属于发送大类中的“起寓”,是开始发感之意。发送语没有固定的词汇。要根据文章的内容来自行发挥,决不能死往上按,也不能频繁使用,频繁使用会有画蛇添足之感。尤其不能一个提引多次使用,或者类似的发语在一个部位几次使用。</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><b style="color:rgb(1, 1, 1); font-size:22px;">二、送 送</b><span style="color:rgb(1, 1, 1); font-size:22px;">,</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(1, 1, 1); font-size:22px;">又称“送语”,“者也”“而已”“哉”之类也。如:“岂如扣角匡坐,且悲歌于白水;寻山小住,止危途于翠屏而已哉”,这里的“</span><b style="color:rgb(1, 1, 1); font-size:22px;">而已哉</b><span style="color:rgb(1, 1, 1); font-size:22px;">”</span><b style="color:rgb(255, 138, 0); font-size:22px;">即为“送”语。</b></p><p class="ql-block"><b style="color:rgb(1, 1, 1); font-size:22px;">送语主要用在文章末尾,</b><span style="color:rgb(1, 1, 1); font-size:22px;">起感叹作用,主要使用在文赋中。</span></p><p class="ql-block"><b style="color:rgb(1, 1, 1); font-size:22px;">一般律赋、骈赋、骈文不用</b><span style="color:rgb(1, 1, 1); font-size:22px;">。</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><b style="color:rgb(1, 1, 1); font-size:22px;">三、提引词的用法</b><span style="color:rgb(1, 1, 1); font-size:22px;">:</span></p><p class="ql-block"><b style="color:rgb(1, 1, 1); font-size:22px;">1、大凡壮句</b><span style="color:rgb(1, 1, 1); font-size:22px;">,其前面通常需辅以提引词。这一点,前面已多次给大家讲过。</span></p><p class="ql-block"><b style="color:rgb(1, 1, 1); font-size:22px;">2、提引词用于整句开头</b><span style="color:rgb(1, 1, 1); font-size:22px;">,也就是用在骈句上句的开头。提引词不需要对偶,所以骈句下句前不再加任何提引词。鉴于此,我们在判断句式时,应将提引词剔出后再论,这一点大家一定要注意。</span></p><p class="ql-block"><b style="color:rgb(1, 1, 1); font-size:22px;">3、一字的“提引</b><span style="color:rgb(1, 1, 1); font-size:22px;">”多用于发篇或句与句之间承接,二三四字及以上的“提引”既用于段落与段落之间,亦可用于句与句之间,无定式。段落与段落之间,也就是另起段落的开头。</span></p><p class="ql-block"><b style="color:rgb(1, 1, 1); font-size:22px;">4、换段、换内容</b><span style="color:rgb(1, 1, 1); font-size:22px;">、换韵一般都要用提引词,以提醒读者的注意。</span></p><p class="ql-block"><b style="color:rgb(1, 1, 1); font-size:22px;">5、在同一赋中</b><span style="color:rgb(1, 1, 1); font-size:22px;">,提引词一般不能重复使用。</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><b style="color:rgb(1, 1, 1); font-size:22px;">四、提引词的特点</b></p><p class="ql-block"><b style="color:rgb(1, 1, 1); font-size:22px;">1、提引词</b><span style="color:rgb(1, 1, 1); font-size:22px;">均为一些文言语气词,或是由介、助、连、代词加“观”“稽”之类的实词等而组成。</span></p><p class="ql-block"><b style="color:rgb(1, 1, 1); font-size:22px;">2、提引词</b><span style="color:rgb(1, 1, 1); font-size:22px;">从一字到三四字的都有,当然,四字以上的也偶可见之,只是比较少。</span></p><p class="ql-block"><b style="color:rgb(1, 1, 1); font-size:22px;">3、提引词</b><span style="color:rgb(1, 1, 1); font-size:22px;">在骈句中的使用致使阅读节奏与诗不同,要单独划分节奏。“提引词”的大量使用,更是赋文与诗又一明显区别。写一篇骈文,绝不是有的人所说的,仅仅是一堆对联。而是要</span><b style="color:rgb(1, 1, 1); font-size:22px;">状物</b><span style="color:rgb(1, 1, 1); font-size:22px;">、要抒情,要载道说理。特别是骈赋和律赋,其因骈句组成文章,而骈句已经是极其浓缩概括的句子,我们又要做到让人看得懂,又要使整篇文章连贯,提引</span><b style="color:rgb(1, 1, 1); font-size:22px;">发语就</b><span style="color:rgb(1, 1, 1); font-size:22px;">起到了这个作用的。如果说骈句是珍珠,那么提引发语就是一条丝线,把珍珠一个一个串起来。否则,文章就是一堆对联,美妙的骈句像是一堆散沙一样。提引发语不但在段落之间起连接作用,在一个段里,也同样起连接作用。“发送”这个大类明显借鉴于先秦散章。虚词使用于对偶句中致使阅读节奏与诗大相径庭,加上“发送”大量使用,亦是赋文和诗的重大区别。“发送”用好,可使通篇文章灵气逼人,无论是段与段之间、或是句与句之间皆可使含义与逻辑关系毫无滞碍。我们先前学诗,特别是近体诗,因缺乏这类的提示词,在“起承转合”上主要靠“</span><b style="color:rgb(1, 1, 1); font-size:22px;">意象</b><span style="color:rgb(1, 1, 1); font-size:22px;">”,而骈律赋或骈文,虽立足于骈句,但其所讲究的“</span><b style="color:rgb(1, 1, 1); font-size:22px;">物、理、情”</b><span style="color:rgb(1, 1, 1); font-size:22px;">,不以自我意象的营造为主要手段,因此脉络清晰、条理得当,这其中,“提引”词起着不可小视的作用。</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(1, 1, 1); font-size:22px;">我们来看赵孟頫的《修竹赋》修竹赋赵孟頫fǔ (元)</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(1, 1, 1); font-size:22px;">猗(yī,柔美)修竹,不卉不蔓,非草非木。操挺特以高世,姿潇洒以拔俗。叶深翠羽,干森碧玉。孤生太山之阿,千亩渭川之曲。来清飙(biāo )于远岑(cén,小 而高的山),娱佳人于空谷。观夫临曲槛,俯清池。色浸云漠,影动涟漪。苍云夏集,绿雾朝霏。萧萧雨沐,袅袅风披。露鹤长啸,秋蝉独嘶。金石间作,笙竽杂吹。若乃良夜明月,穷冬积雪。扫石上之阴,听林间之折。意参太古,声沉寥泬(liáojué,空虚幽静)。耳目为之开涤,神情以之怡悦。盖其媲(pì,并)秀碧梧,托友青松。蒲柳渐弱,桃李羞容。歌籊籊(tì长而尖细)于卫女,咏《淇奥(yù)》于国风。故于猷吟啸于其下,仲宣息宴乎其中。七贤同调,六逸齐踪,良有以也。又况鸣嶰(xiè,山涧)谷之凤,化葛陂(bēi)之龙者哉!至于虚其心,实其节。贯四时而不改,柯易叶则,吾以是观君子之德。 这篇赋虽只有短短两百多字,但</span><b style="color:rgb(1, 1, 1); font-size:22px;">提引发语竟有六处之多。有单字的、两字的,</b><span style="color:rgb(1, 1, 1); font-size:22px;">如果去掉这些提引发语再去读,就会有生硬之感。《文笔要诀》开端及说:“属事比辞,皆有次第;每事至科分之别,必立言以闻之,然后义势可得相承,文体因而伦贯也。新进之徒,或有未悟,聊复商略,以类别之云尔。”这里的“每事至科分之别,必立言以闻之,然后义势可得相承,文体因而伦贯也。”说的就是提引发语的重要性。</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><b style="color:rgb(1, 1, 1); font-size:22px;">以下是一些旧塾根据《文笔要诀》而作的一些总结与注解:大起:</b><span style="color:rgb(1, 1, 1); font-size:22px;">观乎,惟乎,原夫,若夫,窃惟(窃,自谦词。惟:这里作本意,即思或想),窃闻,闻夫, 惟昔,昔者,盖夫,自昔,惟。</span><b style="color:rgb(1, 1, 1); font-size:22px;">旧塾解语:</b><span style="color:rgb(1, 1, 1); font-size:22px;">宜文之始用。承上:是故,至如,至乃,至其,于是,是则,斯则,此乃,诚乃。旧塾解语:顺上述诚成下文。</span><b style="color:rgb(1, 1, 1); font-size:22px;">承易</b><span style="color:rgb(1, 1, 1); font-size:22px;">:洎yì于,逮于,至于,既而,亦既,俄而,洎,逮dǎi,及,自,属。旧塾</span><b style="color:rgb(1, 1, 1); font-size:22px;">解语</b><span style="color:rgb(1, 1, 1); font-size:22px;">:承上述而分易之可用。</span><b style="color:rgb(1, 1, 1); font-size:22px;">承果:</b><span style="color:rgb(1, 1, 1); font-size:22px;">乃知,方知,方验,将知,固知,斯乃,斯诚,此固,此实,诚知,是知,何知,所知,是故,遂使,遂令,故能,故使,所谓,可谓。</span><b style="color:rgb(1, 1, 1); font-size:22px;">旧塾解语:</b><span style="color:rgb(1, 1, 1); font-size:22px;">承前因而论之可用。</span><b style="color:rgb(1, 1, 1); font-size:22px;">转言:</b><span style="color:rgb(1, 1, 1); font-size:22px;">况乃,矧shěn夫,矧唯,何况,岂若,未若,岂有,岂至。</span><b style="color:rgb(1, 1, 1); font-size:22px;">旧塾解语:</b><span style="color:rgb(1, 1, 1); font-size:22px;">因上述而相异者用。</span><b style="color:rgb(1, 1, 1); font-size:22px;">转同:</b><span style="color:rgb(1, 1, 1); font-size:22px;">岂独,岂唯,岂止,宁独,宁止,何独,何止,</span><b style="color:rgb(1, 1, 1); font-size:22px;">岂旧塾解语:</b><span style="color:rgb(1, 1, 1); font-size:22px;">与上述相并者用。</span><b style="color:rgb(1, 1, 1); font-size:22px;">转设</b><span style="color:rgb(1, 1, 1); font-size:22px;">:假令,假使,假复,假有,纵令,纵使,纵有,就令,就使,就如,虽令,虽使,虽复,设令,设使,设有,设复,向使。</span><b style="color:rgb(1, 1, 1); font-size:22px;">旧塾解语:</b><span style="color:rgb(1, 1, 1); font-size:22px;">因上述而相推可得者用。</span><b style="color:rgb(1, 1, 1); font-size:22px;">转非:</b><span style="color:rgb(1, 1, 1); font-size:22px;">岂令,岂使,何容,岂至,岂其,何有,岂可,宁可,未容,未应,不容,讵令,讵可,讵使,而乃,岂在,安在,岂类,讵以,岂如,未如。</span><b style="color:rgb(1, 1, 1); font-size:22px;">旧塾解语:</b><span style="color:rgb(1, 1, 1); font-size:22px;">故上述而以为非之者可用。</span><b style="color:rgb(1, 1, 1); font-size:22px;">转深:</b><span style="color:rgb(1, 1, 1); font-size:22px;">虽然,然而,但以,正以,直以,只为。</span><b style="color:rgb(1, 1, 1); font-size:22px;">旧塾解语:</b><span style="color:rgb(1, 1, 1); font-size:22px;">因上述而引为深者用。</span><b style="color:rgb(1, 1, 1); font-size:22px;">重轮:</b><span style="color:rgb(1, 1, 1); font-size:22px;">若乃,尔乃,尔其,尔则,夫其,若其,然其。</span><b style="color:rgb(1, 1, 1); font-size:22px;">旧塾解语:</b><span style="color:rgb(1, 1, 1); font-size:22px;">另为述之可用。</span><b style="color:rgb(1, 1, 1); font-size:22px;">转议:</b><span style="color:rgb(1, 1, 1); font-size:22px;">倘若,倘使,如其,如使,若其,若也,若使,脱若,脱使,脱复,必其,必若,或若,或可,或当。</span><b style="color:rgb(1, 1, 1); font-size:22px;">旧塾解语</b><span style="color:rgb(1, 1, 1); font-size:22px;">:不趋前议可用。</span><b style="color:rgb(1, 1, 1); font-size:22px;">转允:</b><span style="color:rgb(1, 1, 1); font-size:22px;">唯应,唯当,唯可,只应,只可,亦当,乍可,必能,必应,必当,必使,会当。</span><b style="color:rgb(1, 1, 1); font-size:22px;">旧塾解语:</b><span style="color:rgb(1, 1, 1); font-size:22px;">因前述尔允之者用。</span><b style="color:rgb(1, 1, 1); font-size:22px;">转当:</b><span style="color:rgb(1, 1, 1); font-size:22px;">方当,方使,方冀,方令,庶(或许,也许)使,庶当,庶以,冀当,冀使,将使,夫使,令夫,所冀,方欲,更欲,便当,行欲,足令,足便。</span><b style="color:rgb(1, 1, 1); font-size:22px;">旧塾解语:</b><span style="color:rgb(1, 1, 1); font-size:22px;">因前述而应之者用。</span><b style="color:rgb(1, 1, 1); font-size:22px;">转驳:</b><span style="color:rgb(1, 1, 1); font-size:22px;">岂谓,岂知,岂其,谁知,谁言,何期,何谓,安知,宁谓,宁知,不谓,不悟,不期,岂悟,岂虑。</span><b style="color:rgb(1, 1, 1); font-size:22px;">旧塾解语:</b><span style="color:rgb(1, 1, 1); font-size:22px;">因前述而驳之者用。</span><b style="color:rgb(1, 1, 1); font-size:22px;">承允:</b><span style="color:rgb(1, 1, 1); font-size:22px;">加以,加复,况复,兼复,又以,又复,重以,且复,仍复,尚且,犹复,犹欲,而尚,尚或,尚能,尚欲,犹仍,且尚。</span><b style="color:rgb(1, 1, 1); font-size:22px;">旧塾解语:</b><span style="color:rgb(1, 1, 1); font-size:22px;">为前述而复允之用。</span><b style="color:rgb(1, 1, 1); font-size:22px;">归议:</b><span style="color:rgb(1, 1, 1); font-size:22px;">莫不,无不,咸欲,咸将,并欲,皆欲,尽欲,皆并,</span><b style="color:rgb(1, 1, 1); font-size:22px;">塾解语:</b><span style="color:rgb(1, 1, 1); font-size:22px;">总前述而复允之用。引再论:自非,若非,若不,如不,苟非,何以,何能,何可,岂能,讵(岂,怎)能,讵使,讵可,畴能,奚可,奚能。</span><b style="color:rgb(1, 1, 1); font-size:22px;">旧塾解语:</b><span style="color:rgb(1, 1, 1); font-size:22px;">因上述而再引者用。</span><b style="color:rgb(1, 1, 1); font-size:22px;">承故:</b><span style="color:rgb(1, 1, 1); font-size:22px;">方虑,方恐,所恐,将恐,或恐,或虑,只恐,唯虑。</span><b style="color:rgb(1, 1, 1); font-size:22px;">旧塾解语:</b><span style="color:rgb(1, 1, 1); font-size:22px;">因上述而将若者用。承为:敢欲,辄,辄zhé欲,轻欲,轻用,轻以,敢以,辄以,每欲,常欲,恒愿,恒望。</span><b style="color:rgb(1, 1, 1); font-size:22px;">旧塾解语:</b><span style="color:rgb(1, 1, 1); font-size:22px;">因上述而欲若者用。</span><b style="color:rgb(1, 1, 1); font-size:22px;">引分</b><span style="color:rgb(1, 1, 1); font-size:22px;">:每至,每有,每见,每曾,时复,数复,每时,或。</span><b style="color:rgb(1, 1, 1); font-size:22px;">旧塾解语</b><span style="color:rgb(1, 1, 1); font-size:22px;">:前并述而分议用。</span><b style="color:rgb(1, 1, 1); font-size:22px;">承谓之</b><span style="color:rgb(1, 1, 1); font-size:22px;">:则必,则皆,则当,何尝不,未有,不则,可谓,所谓,诚是,信是,允所谓,乃云,此犹,何异,奚异,亦犹,犹夫,则犹,则是,诚愿,诚当可,唯愿,若令,若当,若使,必使。</span><b style="color:rgb(1, 1, 1); font-size:22px;">旧塾解语:</b><span style="color:rgb(1, 1, 1); font-size:22px;">当谓之者用。</span><b style="color:rgb(1, 1, 1); font-size:22px;">承顺:</b><span style="color:rgb(1, 1, 1); font-size:22px;">自可,自然,自应,自当,此则,斯则,然则。</span><b style="color:rgb(1, 1, 1); font-size:22px;">旧塾解语</b><span style="color:rgb(1, 1, 1); font-size:22px;">:承前述而谓之者用。以上分类只涉及大部分,实际使用中,另可根据需要自行发挥。以上的解释,</span><b style="color:rgb(1, 1, 1); font-size:22px;">不外乎就是四个字:起承转合,</b><span style="color:rgb(1, 1, 1); font-size:22px;">提引词起到的就是一个起承转合的作用。换句话说,辞赋文法上的起承转合,很大程度上就是通过提引词来实现的。</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(1, 1, 1); font-size:22px;">以上所述,只是一个大概的</span><b style="color:rgb(1, 1, 1); font-size:22px;">指导</b><span style="color:rgb(1, 1, 1); font-size:22px;">,主要针对初学者方便查找应用而已。</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><b style="color:rgb(1, 1, 1); font-size:22px;">五、提引词的训练</b><span style="color:rgb(1, 1, 1); font-size:22px;">关于提引发语的练习方法,以换用法和新造法为主。</span><b style="color:rgb(1, 1, 1); font-size:22px;">1、换用法</b><span style="color:rgb(1, 1, 1); font-size:22px;">。所谓换用,就是</span><b style="color:rgb(1, 1, 1); font-size:22px;">选古赋一篇</b><span style="color:rgb(1, 1, 1); font-size:22px;">,然后先正</span><b style="color:rgb(1, 1, 1); font-size:22px;">确标出其中的提引发语部分</b><span style="color:rgb(1, 1, 1); font-size:22px;">,熟读之后,</span><b style="color:rgb(1, 1, 1); font-size:22px;">将原来的提引部分换成自己的新词</b><span style="color:rgb(1, 1, 1); font-size:22px;">。要求是不能曲解,不能割裂原文含义。</span><b style="color:rgb(1, 1, 1); font-size:22px;">换用时</b><span style="color:rgb(1, 1, 1); font-size:22px;">,</span><b style="color:rgb(1, 1, 1); font-size:22px;">可不拘原词字数</b><span style="color:rgb(1, 1, 1); font-size:22px;">,达意即🉑。</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(1, 1, 1); font-size:22px;">如上文所列的《修竹赋》</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(1, 1, 1); font-size:22px;">猗猗(yī,柔美)修竹,不卉不蔓,非草非木。操挺特以高世,姿潇洒以拔俗。叶深翠羽,干森碧玉。孤生太山之阿,千亩渭川之曲。来清飙(biāo )于远岑(cén,小 而高的山),娱佳人于空谷。观夫(盖夫)临曲槛,俯清池。色浸云漠,影动涟漪。苍云夏集,绿雾朝霏。萧萧雨沐,袅袅风披。露鹤长啸,秋蝉独嘶。金石间作,笙竽杂吹。若乃(尔乃)良夜明月,穷冬积雪。扫石上之阴,听林间之折。意参太古,声沉寥泬(liáojué,空虚幽静)。耳目为之开涤,神情以之怡悦。盖其(只为)媲(pì,并)秀碧梧,托友青松。蒲柳渐弱,桃李羞容。歌籊籊(tì长而尖细)于卫女,咏《淇奥(yù)》于国风。故(方使)于猷吟啸于其下,仲宣息宴乎其中。七贤同调,六逸齐踪,良有以也。又况(既而)鸣嶰(xiè,山涧)谷之凤,化葛陂(bēi)之龙者哉(者也)!至于虚其心,实其节。贯四时而不改,柯易叶则,吾以是观君子之德。</span><b style="color:rgb(1, 1, 1); font-size:22px;">上述赋中,括号中的字代替前面的字后,全文风采依旧。</b></p><p class="ql-block"><b style="color:rgb(1, 1, 1); font-size:22px;">2、新造法</b><span style="color:rgb(1, 1, 1); font-size:22px;">。这个练习方法,就是将</span><b style="color:rgb(1, 1, 1); font-size:22px;">一段赋拿过来</b><span style="color:rgb(1, 1, 1); font-size:22px;">,读上几遍后,</span><b style="color:rgb(1, 1, 1); font-size:22px;">去掉其中的提引发语</b><span style="color:rgb(1, 1, 1); font-size:22px;">,然后自己去</span><b style="color:rgb(1, 1, 1); font-size:22px;">加</b><span style="color:rgb(1, 1, 1); font-size:22px;">。加好后,</span><b style="color:rgb(1, 1, 1); font-size:22px;">再对照原文</b><span style="color:rgb(1, 1, 1); font-size:22px;">,看看自己的理解是不是很接近。只要没有什么大的出入,没有造成语义理解上的</span><b style="color:rgb(1, 1, 1); font-size:22px;">伤害</b><span style="color:rgb(1, 1, 1); font-size:22px;">,就没有关系。纵观以上</span><b style="color:rgb(1, 1, 1); font-size:22px;">两法</b><span style="color:rgb(1, 1, 1); font-size:22px;">,无非是以各种练习的手段去熟悉、去掌握</span><b style="color:rgb(1, 1, 1); font-size:22px;">提引发语的用法</b><span style="color:rgb(1, 1, 1); font-size:22px;">。方法简单,难在坚持。赋句的句式到此就讲完了,这些句式的归纳与名称出于唐代中期的《</span><b style="color:rgb(1, 1, 1); font-size:22px;">赋谱</b><span style="color:rgb(1, 1, 1); font-size:22px;">》,这本书本来是针对律赋而言的,但实际上不</span><b style="color:rgb(1, 1, 1); font-size:22px;">仅仅律赋常用</b><span style="color:rgb(1, 1, 1); font-size:22px;">,骈赋骈文亦大抵如此,而文赋散赋亦可,句式是构成一篇骈律赋与骈文的基础,打</span><b style="color:rgb(1, 1, 1); font-size:22px;">好这个基础,今后将受益无穷。</b></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(1, 1, 1); font-size:22px;">本讲提纲:</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(1, 1, 1); font-size:22px;">一、发、</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(1, 1, 1); font-size:22px;">二、送</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(1, 1, 1); font-size:22px;">三,提引词的特点</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(1, 1, 1); font-size:22px;">四、提引词的用法</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(1, 1, 1); font-size:22px;">五、提引词的训练</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(1, 1, 1); font-size:22px;"></span></p>