赞山村女孩读北大

文渊(梁宗正 贵州)

<p class="ql-block">美篇号: 90693309</p><p class="ql-block">图 片: 取自网络 致谢</p><p class="ql-block">作 者: 文 渊</p> <p class="ql-block"> 一</p><p class="ql-block"> 澜沧江畔土屋贫,雨漏盆承夜课辛。</p><p class="ql-block"> 古用囊萤微亮照,今闻映雪味泥馨。</p><p class="ql-block"> 尘堆拾册寻陈典,茧手采茶换米薪。</p><p class="ql-block"> 爷逝邻帮终遂志,青云一举慰劳身。</p><p class="ql-block"> 二</p><p class="ql-block"> 孤灯难觅借萤光,雨湿残笺字亦香。</p><p class="ql-block"> 映雪昔闻高士志,囊虫今见少年肠。</p><p class="ql-block"> 师传秘钥开蒙昧,邻送遗篇破寂凉。</p><p class="ql-block"> 莫道山深遮望眼,燕园终许展锋芒。</p> <p class="ql-block"> 三</p><p class="ql-block"> 澜沧的夜,把土屋浸得发凉</p><p class="ql-block"> 爷爷的破盆,盛着雨的声响</p><p class="ql-block"> 你拢起萤虫,像攥住星星的碎光</p><p class="ql-block"> 微弱的亮,爬过卷子上的字行</p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block"> 古人囊萤的故事,在你掌心发烫</p><p class="ql-block"> 没有灯油,就借虫儿的微光</p><p class="ql-block"> 一笔一画,把饥寒写进草纸张张</p><p class="ql-block"> 把青云,描绘在漏雨的断壁颓墙</p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block"> 后来啊,那些萤光在春风中摇晃</p><p class="ql-block"> 跟着你采茶的手,结出茧的勋章</p><p class="ql-block"> 直到高分数的晨光,漫过燕园的门窗</p><p class="ql-block"> 啊,最闪亮的星星,总在暗里生长</p><p class="ql-block"> 啊,最清香的腊梅,总在雪中芬芳</p><p class="ql-block"> 挺拔的劲松,总在冰霜里保持苍绿</p><p class="ql-block"> 矫健的山鹰,总在风雨中自由翱翔</p>