游山西续篇(十六)一一雨幕永樂宫

桑梓耕夫

<p class="ql-block">游山西续篇(十六)——雨幕永乐宫:壁画的低语与时光的褶皱</p><p class="ql-block"> 7月19日晨雨,芮城笼在朦胧里。我们爷孙三人随游侠客团队,撑伞踏湿探访永乐宫,为山西游收官。雨声未减游兴,反为这座因三门峡水利工程整体搬迁的道观,添了历史的氤氲。</p><p class="ql-block"> 上世纪五十年代,处于淹没区的永乐宫经历奇迹迁移:上千平方米壁画被精心揭取,连建筑群一砖一瓦迁至今址。今日所见,皆是前人守护的文明薪火。</p><p class="ql-block"> 入殿后雨声渐隐,心神即刻被壁画摄住。三清殿《朝元图》堪称巅峰:百米长卷近三百位神祇朝拜元始天尊,帝君威仪、玉女飘逸,线条行云流水,色彩历久弥新,南极长生大帝等主神衣袖翩跹,恰是“吴带当风”。</p><p class="ql-block"> 纯阳殿中,吕洞宾故事娓娓道来。《钟离权度吕洞宾》图里,二人对坐松荫,神情肢体尽显内心挣扎与抉择,静谧而撼人。重阳殿《王重阳点化七真人》则人物有序、背景清幽,叙事宏大,展现祖师传法气象。</p><p class="ql-block"> 殿内禁拍虽憾,却迫我们以双眼和心神全然交付真迹,在凝视中与古人对话。所幸壁画临摹室弥补——画师悉心摹写,我们得以近观线描转折,亲手触摸摹本笔迹,让艺术从神坛走入掌心。</p><p class="ql-block"> 雨歇续览,远眺古魏城残垣静立林野,与永乐宫绚烂形成对比:一者见证时间销蚀,一者彰显人文延续。</p><p class="ql-block"> 回望雨中永乐宫,壁画是宗教艺术顶峰,更是古代世界观的图像。今人不必全盘接受教义,却可敬佩造诣,汲取追求至真至善的内核,感受跨越时空的生命力。保护古迹,不只为存旧物,更是为未来保存可借鉴、反思与创新的文明底稿,方不负这场穿越千年的凝视。</p><p class="ql-block"> 返程感懐: 《雨谒永乐宫》 </p><p class="ql-block"> 天雨拂尘谒永乐,</p><p class="ql-block"> 神宫迁迹叹无双。 </p><p class="ql-block"> 朝元诸真朝元始,</p><p class="ql-block"> 松荫论道度吕郎。 </p><p class="ql-block"> 线隐丹青传吴带,</p><p class="ql-block"> 手摩粉本悟玄芒。 </p><p class="ql-block"> 残垣不语光阴逝,</p><p class="ql-block"> 千载凝眸墨色长。</p><p class="ql-block"> 2025.08.26</p><p class="ql-block"> </p> <p class="ql-block"> 细雨轻敲古殿门,</p><p class="ql-block"> 檐角飞翘映云痕。</p><p class="ql-block"> 游人驻足凝眸处,</p><p class="ql-block"> 牌匾斑驳诉晨昏。</p><p class="ql-block"> 谁执油纸遮微雨,</p><p class="ql-block"> 谁携香火入幽深。</p><p class="ql-block"> 一阶一柱皆禅意,</p><p class="ql-block"> 半树半天亦道心。</p> <p class="ql-block"> 永乐宫前雨渐浓,</p><p class="ql-block"> 伞影斜斜落青松。</p><p class="ql-block"> 坐阶小憩听檐语,</p><p class="ql-block"> 倚柱闲谈问旧踪。</p><p class="ql-block"> 苔痕湿滑行步缓,</p><p class="ql-block"> 殿宇庄严气韵重。</p><p class="ql-block"> 谁言风雨妨游兴,</p><p class="ql-block"> 一念清心便不同。</p> <p class="ql-block"> 无极之殿立烟中,</p><p class="ql-block"> 雕瓦飞檐隐古风。</p><p class="ql-block"> 石兽低眉承雨露,</p><p class="ql-block"> 游人举伞入朦胧。</p><p class="ql-block"> 殿前谁语低声细,</p><p class="ql-block"> 似问仙踪与道踪。</p><p class="ql-block"> 一伞一衣皆是景,</p><p class="ql-block"> 一砖一瓦尽含功。</p> <p class="ql-block">注: 各殿内禁拍虽撼,通过网上搜找,以上无极殿(三清殿)壁画是从相关资料截图。</p> <p class="ql-block"> 重阳殿外雨初收,</p><p class="ql-block"> 门帘半卷待人游。</p><p class="ql-block"> 听讲低声凝意远,</p><p class="ql-block"> 坐阶无语思悠悠。</p><p class="ql-block"> 檐前滴水敲青石,</p><p class="ql-block"> 殿内回声绕画楼。</p><p class="ql-block"> 谁执导览轻指点,</p><p class="ql-block"> 千年故事掌中流。</p> <p class="ql-block"> 重阳院前雨未休,</p><p class="ql-block"> 雕梁画栋隐轻愁。</p><p class="ql-block"> 游客驻足观檐角,</p><p class="ql-block"> 快门轻响记镜头。</p><p class="ql-block"> 木纹斑驳藏年月,</p><p class="ql-block"> 风雨轻敲诉旧游。</p><p class="ql-block"> 一殿一情皆入画,</p><p class="ql-block"> 一思一念也温柔。</p> <p class="ql-block">壁画斑斓映眼帘,仙人列阵舞云烟。</p><p class="ql-block">权杖高举光如水,衣袂飘飞影似弦。</p><p class="ql-block">游人仰首凝眸处,似听仙乐落人间。</p><p class="ql-block">谁言历史遥难及,一画千年共此缘。</p> <p class="ql-block">画壁高悬气势宏,千姿百态各峥嵘。</p><p class="ql-block">游人仰望神情肃,快门轻响记此行。</p><p class="ql-block">谁指画中人似旧,谁言此景未曾更。</p><p class="ql-block">一墙一画皆风骨,一念一思亦动情。</p> <p class="ql-block">石碑静立古魏城,黑白分明刻史名。</p><p class="ql-block">风雨轻敲碑上字,似传千载护国声。</p><p class="ql-block">雕纹细看藏龙凤,岁月深藏见太平。</p><p class="ql-block">谁立碑前轻一叹,文明之火未曾倾。</p> <p class="ql-block">古魏城边树影斜,焦痕犹记火痕遮。</p><p class="ql-block">土堆低立藏遗迹,石刻无声诉岁华。</p><p class="ql-block">游客缓步低声语,雨落轻尘洗旧沙。</p><p class="ql-block">谁言废土无诗意,一景一情即大家。</p> <p class="ql-block">编结感悟:雨幕中,壁画的低语穿透时光褶皱。那些线条与色彩,不只是艺术,更是文明的基因,提醒我们:守护过去,便是为未来留一盏灯。</p><p class="ql-block"> 2025.08.26</p>