处暑闲赋宋词韵 风拂叶黄暑气藏

<p class="ql-block"><span style="font-size:22px; color:rgb(237, 35, 8);">  节序流转,又至处暑。暑气渐收如退潮,清风始至若故人,携凉意漫过庭阶。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px; color:rgb(237, 35, 8);"> 阶前梧桐坠叶,篱边菊蕊初攒,蝉声亦从聒噪转疏咽,方觉秋光悄叩柴门。兴之所至,拟宋词旧韵,裁此刻风物入笔:写骤雨洗尽残暑,碧天浮浅云;写田畴禾稻初黄,沾晨露轻晃;写晚来归雁掠空,翅尖带新凉。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px; color:rgb(237, 35, 8);"> 不求字字追摹古贤,唯愿以几阙小令,留暑退秋生的片刻清欢。若君读此,亦念及窗外风拂叶动、暑气渐藏之景,便不负季候馈赠的温柔了。</span></p> <p class="ql-block"><span style="font-size:22px; color:rgb(237, 35, 8);">《离亭燕》 . 处暑</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px; color:rgb(237, 35, 8);">残暑蒸云将暮,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px; color:rgb(237, 35, 8);">风掠疏桐初度。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px; color:rgb(237, 35, 8);">骤雨才收荷盖净,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px; color:rgb(237, 35, 8);">碎滴阶前秋露。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px; color:rgb(237, 35, 8);">远岫敛轻烟,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px; color:rgb(237, 35, 8);">天阔星河垂素。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px; color:rgb(237, 35, 8);"></span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px; color:rgb(237, 35, 8);">竹院凉生纨扇驻,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px; color:rgb(237, 35, 8);">蝉语渐低庭树。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px; color:rgb(237, 35, 8);">昼夜温差添几许,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px; color:rgb(237, 35, 8);">夜枕新凉如故。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px; color:rgb(237, 35, 8);">时序暗推移,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px; color:rgb(237, 35, 8);">一叶先知秋路。</span></p> <p class="ql-block"><span style="font-size:22px; color:rgb(237, 35, 8);">《离亭燕》 . 正体格律及韵脚</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px; color:rgb(237, 35, 8);">上阙</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px; color:rgb(237, 35, 8);">仄平平仄仄,(韵)</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px; color:rgb(237, 35, 8);">平仄仄、平平仄仄。(韵)</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px; color:rgb(237, 35, 8);">平仄平平平仄仄,(韵)</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px; color:rgb(237, 35, 8);">仄仄仄、仄平平仄。(韵)</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px; color:rgb(237, 35, 8);">仄仄仄平平仄,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px; color:rgb(237, 35, 8);">平仄仄平平仄。(韵)</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px; color:rgb(237, 35, 8);">下阕</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px; color:rgb(237, 35, 8);">平仄平平仄仄,(韵)</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px; color:rgb(237, 35, 8);">仄仄仄、平平仄仄。(韵)</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px; color:rgb(237, 35, 8);">平仄平平平仄仄,(韵)</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px; color:rgb(237, 35, 8);">平仄仄、平平仄仄。(韵)</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px; color:rgb(237, 35, 8);">仄仄仄平平仄,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px; color:rgb(237, 35, 8);">仄仄平平平仄。(韵)</span></p><p class="ql-block"><br></p> <p class="ql-block"><span style="font-size:22px; color:rgb(237, 35, 8);">《离亭燕》词牌的延续与发展</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px; color:rgb(237, 35, 8);"> 《离亭燕》始自北宋张先,因词中“随处是离亭别宴”得名,属“般涉调”,原调为双调七十七字、前后段各六句五仄韵,后多依张昪七十二字体创作,以六字句为主,仄声韵显抑郁情致。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px; color:rgb(237, 35, 8);"> 宋代是其发展核心期,黄庭坚、晁补之等皆有创作,题材多怀古感世,如张昪《离亭燕·一带江山如画》,借金陵景致寄六朝兴亡叹,奠定词牌风格。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px; color:rgb(237, 35, 8);"> 元明时期,此词牌非主流,元代创作少见,明代仅存三十六字作品(为张昪词一段),传承较缓。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px; color:rgb(237, 35, 8);"> 清代创作增多,题材手法拓展,如王昶以元宵“雪梅映月”衬离别;近现代陈逸云更将其与家国情怀结合,让词牌在新时代焕发生机。</span></p> <p class="ql-block"><span style="font-size:22px; color:rgb(237, 35, 8);">  《离亭燕》除正体外,还有变体。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px; color:rgb(237, 35, 8);"> 《钦定词谱》收录了离亭燕的两个词体。以张先《离亭宴·公择别吴兴·般涉调》为正体,双调七十七字,前后段各六句、五仄韵。其变体为双调七十二字,前后段各六句、四仄韵,以张昪《离亭燕·一带江山如画》为代表。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px; color:rgb(237, 35, 8);"> 此外,还有孙浩然的变体词作,双调七十二字,前后段各六句、四仄韵、一平韵,于前后段第五句押一组不同部平韵,属平仄韵转换格词体。</span></p> <p class="ql-block"><span style="color:rgb(237, 35, 8); font-size:22px;">《黄鶴引》. 处暑</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(237, 35, 8); font-size:22px;">处暑纤云巧,</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(237, 35, 8); font-size:22px;">天高气爽秋光妙。</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(237, 35, 8); font-size:22px;">风拂疏桐摇碎影,</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(237, 35, 8); font-size:22px;">露濡残荷凝清晓。</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(237, 35, 8); font-size:22px;">雁阵初排,</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(237, 35, 8); font-size:22px;">蝉声渐杳,</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(237, 35, 8); font-size:22px;">暑气随秋扫。</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(237, 35, 8); font-size:22px;">凭栏眺,</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(237, 35, 8); font-size:22px;">平芜尽处山容俏。</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(237, 35, 8); font-size:22px;">稻菽翻金浪,</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(237, 35, 8); font-size:22px;">桂香暗度添清悄。</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(237, 35, 8); font-size:22px;">莫叹流年容易去,</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(237, 35, 8); font-size:22px;">且惜此际风光好。</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(237, 35, 8); font-size:22px;">一盏新茶,</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(237, 35, 8); font-size:22px;">半窗凉月,</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(237, 35, 8); font-size:22px;">醉里时光绕。</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(237, 35, 8); font-size:22px;">心自旷,</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(237, 35, 8); font-size:22px;">秋声已入闲吟稿。</span></p> <p class="ql-block"><span style="color:rgb(237, 35, 8); font-size:22px;">《黄鹤引》正体格律及韵脚:</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(237, 35, 8); font-size:22px;">上阙</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(237, 35, 8); font-size:22px;">平平平仄,(韵)</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(237, 35, 8); font-size:22px;">仄仄平平仄平仄。(韵)</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(237, 35, 8); font-size:22px;">仄平平仄平平,</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(237, 35, 8); font-size:22px;">平平平仄。(韵)</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(237, 35, 8); font-size:22px;">平平仄仄,(韵)</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(237, 35, 8); font-size:22px;">仄仄平平平仄。(韵)</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(237, 35, 8); font-size:22px;">仄平平,</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(237, 35, 8); font-size:22px;">仄仄平仄平平平仄。(韵)</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(237, 35, 8); font-size:22px;">下阕</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(237, 35, 8); font-size:22px;">平仄仄平平,</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(237, 35, 8); font-size:22px;">平仄平平仄。(韵)</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(237, 35, 8); font-size:22px;">仄平平仄平平,</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(237, 35, 8); font-size:22px;">平平平仄。(韵)</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(237, 35, 8); font-size:22px;">平平仄仄,(韵)</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(237, 35, 8); font-size:22px;">平仄仄平平仄。(韵)</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(237, 35, 8); font-size:22px;">仄平平仄,(韵)</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(237, 35, 8); font-size:22px;">仄仄仄,</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(237, 35, 8); font-size:22px;">平平平仄。(韵)</span></p> <p class="ql-block"><span style="color:rgb(237, 35, 8); font-size:22px;">  《黄鹤引》起于宋代,据方勺《泊宅编》载,由方资创调。方资晚年官邓州,念吴中山水,爱阮田曹所作黄鹤引“清高”之质,遂仿作新调,令子歌唱,其词为现存唯一完整作,定双调八十三字、前后段各八句押六仄韵之体。</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(237, 35, 8); font-size:22px;"> 此词牌后世得以延续,因格律固定,为词人提供明确范式,保证格律传承。清代陈维崧《黄鹤引·咏半茧园双鹤》、顾太清《黄鹤引·挽白云观主张坤鹤老人》等,皆证其在清代仍受青睐。</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(237, 35, 8); font-size:22px;"> 内容上,方资原词抒人生感慨,后世拓展至乡情、咏物、挽人等主题;风格上,除初始“清高”特质,词人亦注入豪放、婉约等元素,使其更丰富。</span></p> <p class="ql-block"><span style="font-size:22px; color:rgb(237, 35, 8);">  《黄鹤引》除正体外,暂无明确记载的其他标准变体。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px; color:rgb(237, 35, 8);"> 《黄鹤引》为宋代方资所创,双调八十三字,前后段各八句,押六仄韵。《钦定词谱》中也仅收录了这一体例。虽有部分词人作品在个别字词平仄上可能略有差异,但未形成被广泛认可的、与正体明显不同的固定变体。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px; color:rgb(237, 35, 8);"> 此外,词牌一般讨论变体,较少提及异体,异体字主要是针对汉字而言,指读音、意义相同但写法不同的字,与词牌格律无关,黄鹤引作为词牌不存在异体之说。</span></p> <p class="ql-block"><span style="font-size:22px; color:rgb(237, 35, 8);">《柳含烟》 . 处暑</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px; color:rgb(237, 35, 8);">残暑敛,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px; color:rgb(237, 35, 8);">晓风柔。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px; color:rgb(237, 35, 8);">云缕轻笼檐角,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px; color:rgb(237, 35, 8);">露华微泫叶梢头。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px; color:rgb(237, 35, 8);">爽气流。</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px; color:rgb(237, 35, 8);">稻陇翻金摇远岫,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px; color:rgb(237, 35, 8);">雁影斜飞横塘。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px; color:rgb(237, 35, 8);">野圃人锄晚菜香,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px; color:rgb(237, 35, 8);">话秋凉。</span></p> <p class="ql-block"><span style="font-size:22px; color:rgb(237, 35, 8);">《柳含烟》正体格律及韵脚:</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px; color:rgb(237, 35, 8);">上阙</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px; color:rgb(237, 35, 8);">平平仄,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px; color:rgb(237, 35, 8);">仄平平。(平韵)</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px; color:rgb(237, 35, 8);">仄仄平平仄仄,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px; color:rgb(237, 35, 8);">仄平平仄仄平平。(平韵)</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px; color:rgb(237, 35, 8);">仄平平。(平韵)</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px; color:rgb(237, 35, 8);">下阕</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px; color:rgb(237, 35, 8);">仄仄平平平仄仄,(仄韵)</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px; color:rgb(237, 35, 8);">平仄平平仄仄。(仄韵)</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px; color:rgb(237, 35, 8);">仄平平仄仄平平,(平韵)</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px; color:rgb(237, 35, 8);">仄平平。(平韵)</span></p> <p class="ql-block"><span style="color:rgb(237, 35, 8); font-size:22px;">  《柳含烟》是唐五代花间派词牌,最早载于后蜀赵崇祚《花间集》,词牌名源自“柳色含烟”的柔婉意象,契合花间词清丽风格。</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(237, 35, 8); font-size:22px;"> 其正体由温庭筠确立,双调四十五字,上下阕各四句,上阕三平韵、下阕末句收平韵,多押柔和韵部。温氏2首词作以“柳”为核心,关联“隋堤”“汴河”,借景抒离情、怀古,定“情景交融”传统。</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(237, 35, 8); font-size:22px;"> 宋至明清多守此体式,题材略有拓展:宋代张先、欧阳修等仍以“咏柳”“抒闲情”为主,炼字更精巧,如用“烟轻”“风软”强化朦胧感,贴合宋词“雅化”趋势;明清词作则进一步融入日常景致,始终未脱离“婉约写景”基调。</span></p> <p class="ql-block"><span style="font-size:22px; color:rgb(237, 35, 8);">《柳含烟》除正体外,暂无明确有其他变体。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px; color:rgb(237, 35, 8);"> 柳含烟以毛文锡词《柳含烟·河桥柳》为正体,双调四十五字,前段五句三平韵,后段四句两仄韵、两平韵。从现有资料来看,未提及该词牌有其他被广泛认可的变体词谱。且词牌通常讨论正体、变体,一般不涉及异体相关内容,异体主要是针对文字字形而言,而非词牌格律。</span></p> <p class="ql-block"><span style="color:rgb(237, 35, 8); font-size:22px;">《霜叶飞》 . 处暑寄远</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(237, 35, 8); font-size:22px;">晚蝉嘶断。</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(237, 35, 8); font-size:22px;">疏篱外、凉烟轻笼秋苑。</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(237, 35, 8); font-size:22px;">露濡青菊缀残黄,</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(237, 35, 8); font-size:22px;">又送暑光远。</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(237, 35, 8); font-size:22px;">望雁影、横空渐散。</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(237, 35, 8); font-size:22px;">天涯人隔关山漫。</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(237, 35, 8); font-size:22px;">记旧岁临歧,</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(237, 35, 8); font-size:22px;">正此际、风摇柳带,</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(237, 35, 8); font-size:22px;">泪湿罗扇。</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(237, 35, 8); font-size:22px;"></span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(237, 35, 8); font-size:22px;">今来独倚危楼,</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(237, 35, 8); font-size:22px;">疏桐摇落,</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(237, 35, 8); font-size:22px;">残照铺阶凝浅。</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(237, 35, 8); font-size:22px;">露沾衰草湿寒螀,</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(237, 35, 8); font-size:22px;">暗把离怀绊。</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(237, 35, 8); font-size:22px;">想锦笺、难传幽愿。</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(237, 35, 8); font-size:22px;">云边雁字空飞散。</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(237, 35, 8); font-size:22px;">听砌下蛩声,</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(237, 35, 8); font-size:22px;">任霜华、侵鬓旧梦,</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(237, 35, 8); font-size:22px;">醒时愁叹。</span></p> <p class="ql-block"><span style="font-size:22px; color:rgb(237, 35, 8);">《霜叶飞》. 格律及韵脚:</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px; color:rgb(237, 35, 8);">上阙</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px; color:rgb(237, 35, 8);">中平平仄,(韵)</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px; color:rgb(237, 35, 8);">平平仄、平平平仄平仄。(韵)</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px; color:rgb(237, 35, 8);">仄平中仄仄平平,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px; color:rgb(237, 35, 8);">中仄平平仄。(韵)</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px; color:rgb(237, 35, 8);">仄中仄、平平仄仄。(韵)</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px; color:rgb(237, 35, 8);">中平平仄平平仄。(韵)</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px; color:rgb(237, 35, 8);">仄仄仄平平,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px; color:rgb(237, 35, 8);">仄仄仄、平平仄仄,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px; color:rgb(237, 35, 8);">中仄平仄。(韵)</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px; color:rgb(237, 35, 8);"> 下阕</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px; color:rgb(237, 35, 8);">中仄中仄平平,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px; color:rgb(237, 35, 8);">中平平仄,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px; color:rgb(237, 35, 8);">仄中平中平仄。(韵)</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px; color:rgb(237, 35, 8);">仄平中仄仄平平,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px; color:rgb(237, 35, 8);">中仄平平仄。(韵)</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px; color:rgb(237, 35, 8);">仄仄仄、平平仄仄。(韵)</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px; color:rgb(237, 35, 8);">平平中仄平平仄。(韵)</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px; color:rgb(237, 35, 8);">仄仄中、平平仄,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px; color:rgb(237, 35, 8);">中仄平平,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px; color:rgb(237, 35, 8);">仄平平仄。(韵)</span></p> <p class="ql-block"><span style="color:rgb(237, 35, 8); font-size:22px;">  《霜叶飞》词牌最早见于北宋周邦彦《片玉集》,正体为其《霜叶飞·露迷衰草》,调名或源自杜甫诗句“清霜洞庭叶,故欲别时飞”,又因周词“素娥青女斗婵娟”句,别名“斗婵娟”。</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(237, 35, 8); font-size:22px;"> 宋代此词牌得以延续,沈唐、吴文英等均有创作,如吴文英《霜叶飞·重九》借秋景抒悲切,情景交融。</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(237, 35, 8); font-size:22px;"> 后世该词牌持续发展,流传中衍生多种变体,字数在一百零九至一百十二字间,丰富了表现形式。明清时亦有词人沿用,如明代沈宜修《霜叶飞·题君善祝发图》,使其成为词史中具一定影响力的词牌。</span></p> <p class="ql-block"><span style="font-size:22px; color:rgb(237, 35, 8);">  《霜叶飞》词牌以周邦彦《霜叶飞·露迷衰草》为正体,《钦定词谱》记载此调共有七体。除正体外,其余六种皆为变体(异体),其在字数、句数、平仄和押韵等方面与正体存在差异。具体的变体情况,如变体一为双调一百零九字,前后段各十句,五仄韵;变体二为双调一百十一字,前段十句七仄韵,后段十句五仄韵等。</span></p> <p class="ql-block"><span style="font-size:22px; color:rgb(237, 35, 8);">  新词既成,搁笔凭窗。晚风穿帘,携来阶前菊香一缕,混着残蝉余响,恰是处暑时节独有的清寂。案上墨痕未干,笔下秋光仍在——骤雨洗过的碧天、晨露沾湿的禾稻、掠空归雁的翅尖凉意,皆从眼前风物,凝作纸间平仄。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px; color:rgb(237, 35, 8);"> 自知笔力浅淡,难及古贤遣词之妙,唯以真心捕季候流转之痕:暑气退时的疏朗,秋光初生的温柔,皆藏于字句浅深间。若此篇小令能入君眼,或在某阵清风拂叶时,让君忆起曾共赏的暑退秋生之景,便算这季候馈赠的心意,借笔墨得以相传。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px; color:rgb(237, 35, 8);"> 此后霜叶渐红,寒蛩将鸣,愿君亦能于日常里,拾得秋光片羽,续此清欢,不负岁月绵长。</span></p> <p class="ql-block"><span style="font-size:22px; color:rgb(237, 35, 8);">欢饮各位老师、美友来我空间做客!</span></p>