<p class="ql-block">处暑(the Limit of Heat)源自古代天文历法,当太阳到达黄经150°时交节。“处”在古汉语中意为终止,即暑热消退。西汉《淮南子·天文训》已将其列为二十四节气之一,元代的《月令七十二候集解》进一步解释为“暑期至此而止”。</p> <p class="ql-block">处暑诗联</p><p class="ql-block">钱圣南 编著</p><p class="ql-block">一,诗词</p><p class="ql-block">01,七绝</p><p class="ql-block">伏末秋凉玉镜明,</p><p class="ql-block">风移柳影送舟行。</p><p class="ql-block">良辰美景幽深夜,</p><p class="ql-block">独自无眠倍念卿。</p> <p class="ql-block">02,如梦令</p><p class="ql-block">残暑朝来消散,细雨敲窗珠溅。云影暗池塘,观菡萏波光绚。清婉,清婉,吟阙妙词嘉愿。</p> <p class="ql-block">二,对联</p><p class="ql-block">秋山堪比春山美;</p><p class="ql-block">落日不输旭日红。</p> <p class="ql-block">暑气渐消,千畴稻菽妆多彩;</p><p class="ql-block">巧云漫卷,一股清凉抵万金。</p>