现代诗二首 散文诗一首

山笑

<p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">现代诗(一)</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">石冢与星穹</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:15px;"> ——参观侵华日军南京大屠杀遇难同胞</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:15px;"> 纪念馆沉思录</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">第一章</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">破镜纪年</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">三十万片玄武岩在祭坛上</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">突然开始背诵圆周率。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">小数点后的第三位,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">站着握算盘的女教师,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">与刚学会汉语的婴儿——</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">他们用肋骨摆出</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">比任何天文仪</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">更精确的</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">地平线。</span></p> <p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">第二章</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">锈蚀的语法</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">每寸展柜玻璃后面,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">都有动词在溃烂。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">“屠杀”这个词怀孕了,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">生出新的词根:</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">“透明的骨灰”</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">“会立正的子弹”</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">“在字典里发芽的</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">防毒面具”。</span></p> <p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">第三章</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">负形纪念馆</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">最沉重的展品</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">是空气——</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">当年被搅动过的气流,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">至今保持着硝烟的密度。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">我们拍照时,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">闪光灯突然开始显影:</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">空白处站着所有</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">未曾出生的人,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">他们用缺席的轮廓,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">完成对暴虐的拓扑学证明。</span></p> <p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">  第四章</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">星蚀备忘录(终章)</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">当年最后一块纪念碑</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;"> 的阴影,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">开始反方向生长,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">整个民族在扮演:</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">自己的阴影。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">这多像创世纪——</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">所有的光都来自内伤,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">每道伤口都变成望远镜,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">对准正在自愈的星群。</span></p> <p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">现代诗(二)</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">石语与星火</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">1、石阶的证言(序章)</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">三十万块青石板</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">在脚下裂变,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">每道缝隙渗出</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">1937年的霜。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">我沉沉的跫音</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">惊醒地底沉睡的姓名。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;"></span></p> <p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">2、哭墙的褶皱</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">这面墙疼痛时会长出晶体,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">所有被折断的时针</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">在此凝结成棱镜。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">透过六十度锐角,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">我看见:</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">母亲在胎衣上绣的牡丹</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">突然被硝烟烫穿</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">——尚未</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">学会啼哭的婴孩啊,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">正用脐帶,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">捆住侵略者枪管下的夕阳。</span></p><p class="ql-block"><br></p> <p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">3、数字的暴政遇难者</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">300000的铜牌前,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">有人数完第三块肋骨后</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">突然失语。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">那些被归整成统计学的青春,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">曾在秦淮河的浆声里,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">挑着李杏,卖过年画。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">此刻他们的相片集体越狱</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">在纪念馆的穹顶下</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">跳圆舞曲,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">踩碎所有关于仇恨的</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">统计学方程。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;"><span class="ql-cursor"></span></span></p> <p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">4、永恒的倒影(终章)</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">当最后一簇记忆的磷火,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">爬上浮雕的睫毛,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">整个民族开始——</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">用睫毛接住坠落的星星,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">每一滴露珠都种下</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">一句呐喊,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">直到每个黎明都长出,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">比花岗岩更柔软的碑林。</span></p> <p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">散文诗</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">国殇·哀思</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;"> 铅灰色的云低悬在纪念馆上空,像一块浸满泪水的裹尸布。踏入馆门的瞬间,蝉鸣戛然而止,只有风在空旷的广扬上反复搓捻着三十万这个数字,搓成一把带血的针,扎进每道目光里。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;"> 展柜里的刺刀还在反光,映出1937年冬夜的血色。那些被凝固在玻璃后的棉絮,藏着母亲最后一次给孩子掖被角的温度;生锈的钢笔尖悬在未是完的家书上,墨汁早已干成深褐色的痂。万人坑的土是活的,俯身能听见骨殖在土层下轻响,像无数只手在叩问:我们的名字,不该只是统计册上模糊的墨迹。</span></p> <p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">  遇难者的名单墙前,有人用指尖抚摸那凹陷的姓名,笔画渗出寒意,比南京城的冬雪更冷。一个穿着校服的女孩对差“李秀英”三个字长久伫立,她胸前的红领巾与展柜那面被弹孔击穿的红旗,在时光里完成了一场沉默的接力。</span></p> <p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">  和平广场上的紫金草正在盛放,紫色的的花瓣薄如蝉翼。它们从幸存者的记忆里破土而出,在当年的焦土上铺开淡紫色的河流。有老人蹲在花丛旁,把花瓣轻轻地放在纪念碑的基座上——那动作,仿佛是给八十多年前没长大的孩子,拉平被风掀起的衣角。</span></p> <p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">  离开时,夕阳正将纪念馆的轮廓镀成金色,出口处的电子屏幕循环播放着:“可以宽恕,但不可以忘记。”风掠过树梢,送来远处校园的琅琅读书声,那些稚嫩的语调,藏着三十万亡魂未说出口的期盼:让春天真正住进每一个清晨。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;"> 回望纪念馆,它像一艘搁浅在时光里的方舟,承载着一个民族深深的伤痕,也承载着永不沉没的警醒。而我们都是接过船票的人,在每一个平凡的日子里,把和平酿成比血更浓稠的记忆。</span></p> <p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">2025年8月19日晚定稿于家中</span></p>