<p class="ql-block"><span style="font-size:22px;"> 时维乙巳立秋后六日,暑气未敛。薄暮既临,餐罢闲坐门前。有树曰小相,蝉声自其上发,轰然震耳,几欲聋人。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;"> 余行年五十有馀,未尝亲见蝉鸣于咫尺。遂循声觅之,俄而见一蝉栖于树干。其声宏厉,穿夜幕,破寂寥,顿添生气。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;"> 念此虫者,潜于幽壤数载,羽化成虫,仅享月馀天光,却竭其力而鸣,不避残暑,不畏夜寒。盖其声非徒为己,乃生命之宣言也。感其志,作《咏蝉》一诗以记:</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">残暑牵丝绕树稠,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">寒星初上韵偏遒。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">千声振破秋宵静,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">一腹藏尽地下秋。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">不与流萤争夜色,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">独留清响贯林丘。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">莫言生命须臾短,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">曾向幽壤蓄劲讴。</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">《陇上初秋》</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">陇上炎犹恋,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">溪头爽渐生。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">云轻浮远岫,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">风急落疏英。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">黍稷初垂实,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">桑麻半着晴。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">寒蝉嘶晚照,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">一叶坠秋声。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;"> 虽文拙,然此情此景,庶几可存矣。</span></p>