悠悠婉夕的美篇

悠悠婉夕

<p class="ql-block">绿衣轻挽鬓边花,耳畔风铃细语斜。</p> <p class="ql-block">幽径深藏青翠处,素手轻抚叶枝芽。</p> <p class="ql-block">不问尘嚣浮与梦,只与清风共饮茶。</p> <p class="ql-block">红衫映面人如玉,墨镜深藏不语情。</p> <p class="ql-block">发丝轻束心如水,静看流云过古城。</p> <p class="ql-block">湖光落日添诗意,一颦一笑皆风景。</p> <p class="ql-block">粉衫如霞夜未央,高髻轻绾月华光。</p> <p class="ql-block">星河入梦浮生醉,谁执素手写苍茫。</p> <p class="ql-block">天边烟火悄然落,梦里风声伴梦长。</p> <p class="ql-block">金衣曳地映斜阳,头饰流光映沙场。</p> <p class="ql-block">孤影立于天地间,风卷黄沙也成章。</p> <p class="ql-block">不问归期谁等候,只与落日共苍茫。</p> <p class="ql-block">绿衫轻舞叶声和,鬓角微扬映碧波。</p> <p class="ql-block">林间光影随风动,素手轻提绿意多。</p> <p class="ql-block">一篮春色藏不住,步步生香踏青萝。</p>