太原行

魏瑜

<p class="ql-block">《北驿消夏帖》</p><p class="ql-block">铁轨切开滚烫的黄土,</p><p class="ql-block">我驮着整座火炉出逃。</p><p class="ql-block">临汾在身后弯成一张弓,</p><p class="ql-block">把晋南的暑气射向云层。</p><p class="ql-block">太原的黄昏泡在汾河里,</p><p class="ql-block">柳巷口有穿堂风偷渡。</p><p class="ql-block">铜锣湾商场冷气太盛,</p><p class="ql-block">我打着寒颤想起:</p><p class="ql-block">老家阳台那盆枯死的绿萝,</p><p class="ql-block">正用蜷缩的叶脉,</p><p class="ql-block">在四十度空气里,</p><p class="ql-block">写一封求救信。</p><p class="ql-block">空调外机轰鸣的夜晚,</p><p class="ql-block">梦见自己变成后羿,</p><p class="ql-block">却怎么也射不落——</p><p class="ql-block">临汾天上,</p><p class="ql-block">那九个白炽灯般的太阳。</p> <p class="ql-block">  《 摸 鱼儿~雁丘词 》 </p><p class="ql-block">问世间,情是何物,直教生死相许?</p><p class="ql-block">天南地北双飞客,老翅几回寒暑。</p><p class="ql-block">欢乐趣,离别苦,就中更有痴儿女,</p><p class="ql-block">君应有语:</p><p class="ql-block">渺万里层云,千山暮雪,只影向谁去?</p><p class="ql-block">横汾路,寂寞当年箫鼓,荒烟依旧平楚。</p><p class="ql-block">招魂楚些何嗟及,山鬼暗啼风雨。</p><p class="ql-block">天也妒,未信与,莺儿燕子俱黄土。</p><p class="ql-block">千秋万古,为留待骚人,狂歌痛饮,来访雁丘处。</p><p class="ql-block"> 元好问</p>