<p class="ql-block"> 暮年相逢,遐想无限,倾诉岁月情怀与人生感慨。墨香里写尽沧桑,字句间足见真情,成就了一段诗韵唱和佳话。</p> <p class="ql-block"><b>《暮年遐思》</b></p><p class="ql-block"><b>范德甫首唱</b></p><p class="ql-block">卑微拙鲁自蓬门,天佑弱苗度晓昏。</p><p class="ql-block">无债无愁无挂碍,半饥半饱半寒温。</p><p class="ql-block">云烟过往抛身外,敝帚深藏且自珍。</p><p class="ql-block">幸育芝兰长绕膝,感恩知足武陵春。</p> <p class="ql-block"><b>次韵范德甫先生《暮年遐想》</b></p><p class="ql-block"><b>李达炳和</b></p><p class="ql-block">出身市井一寒门,拚搏人间度晓昏。</p><p class="ql-block">到老少求无挂碍,终生行善总存温。</p><p class="ql-block">每临名利常思退,得见奇书特自珍。</p><p class="ql-block">傲骨至今康且健,翻过苦夏又冬春。</p> <p class="ql-block"><b>次韵范德甫先生《暮年遐思》</b></p><p class="ql-block"><b>黄乐新和</b></p><p class="ql-block">无欲无求不二门,鬓毛脱落眼昏昏。</p><p class="ql-block">未曾攀比富和贵,甘愿维持饱与温。</p><p class="ql-block">骨效寒松成就硬,情交淡水得来珍。</p><p class="ql-block">余生知足尚能饭,四季皆如烂漫春。</p> <p class="ql-block"><b>次韵范德甫先生《暮年遐想》</b></p><p class="ql-block"><b>郑尚谦</b></p><p class="ql-block">衡门深巷绝嚣尘,任我闲裁暮与昏。 </p><p class="ql-block">两袖风清诗作枕,一瓢酒淡月温唇。 </p><p class="ql-block">浮名已共潮消长,旧稿犹同鼎护珍。 </p><p class="ql-block">最喜童孙初解韵,灯前学诵武陵春。 </p>