国学墨韵

谢宏辉

<p class="ql-block"><b style="font-size:22px; color:rgb(237, 35, 8);">旧书不厌百回读,熟读深思子自知</b></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">旧书读一百遍也不厌倦,熟读深思你自然知理。</span></p> <p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">月落乌啼霜满天,江枫渔火对愁眠。</span></p><p class="ql-block"><b style="font-size:22px; color:rgb(237, 35, 8);">译</b></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;"> 月亮渐渐落下,乌鸦啼叫,到处弥漫着寒霜,江边的枫树黑糊糊的一片,渔船上的灯火不停摇动,我与愁思相伴难以入眠。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">姑苏城外寒山寺,夜半钟声到客船。</span></p><p class="ql-block"><b style="font-size:22px; color:rgb(237, 35, 8);">译</b></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;"> 姑苏城外有一座寺庙名叫寒山寺,半夜里,寺里的钟声悠扬回荡,传到客船。</span></p> <p class="ql-block"> 山居秋暝</p><p class="ql-block"> [唐] 王维</p><p class="ql-block">空山新雨后,天气晚来秋。</p><p class="ql-block">明月松间照,清泉石上流。</p><p class="ql-block">竹喧归浣女,莲动下渔舟。</p><p class="ql-block">随意春芳歇,王孙自可留。</p> <p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">空旷的群山沐浴了一场新雨,夜晚降临使人感到已是初秋。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">皎皎明月从松隙间洒下清光,清清泉水在山石上淙淙淌流。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">竹林喧响知是洗衣姑娘归来,莲叶轻摇想是上游荡下轻舟。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">春日的芳菲不妨任随它消歇,秋天的山中王孙自可以久留。</span></p>