天门山

天海

<p class="ql-block">云雾轻笼石阶深,苔痕斑驳印前尘。</p> <p class="ql-block">游人拾级穿林去,隐约洞开天一门。</p> <p class="ql-block">风送松涛添寂静,心随白霭入仙真。</p> <p class="ql-block">此身已在凡尘外,一步一移皆是诗。</p> <p class="ql-block">细雨无声洒客衫,伞花点点缀青山。</p> <p class="ql-block">石阶湿滑行缓慢,笑语轻传雾里还。</p> <p class="ql-block">远峰隐现如画卷,翠木垂头似迎颜。</p> <p class="ql-block">虽是阴云遮日影,心中自有艳阳天。</p> <p class="ql-block">曲径盘旋入翠微,飞流直下溅珠玑。</p> <p class="ql-block">游人驻足留身影,雨衣轻披踏雾归。</p> <p class="ql-block">洞口高悬云气绕,山心深隐古意飞。</p> <p class="ql-block">谁言此地无尘梦?我见青岚拂面来。</p>