<p class="ql-block ql-indent-1"><span style="font-size:20px;">在古代封建社会的宫廷深处,有一群特殊的人,他们的存在对宫廷政治和文化曾产生过深远的影响,他们就是——太监。</span></p><p class="ql-block ql-indent-1"><span style="font-size:20px;">“太监”的正确读音是tài jiàn,“监”读四声。</span></p><p class="ql-block ql-indent-1"><span style="font-size:20px;">我一直以来都错读成平声,你读对了吗?</span></p> <p class="ql-block ql-indent-1"><span style="font-size:20px;">监有两个读音:</span></p><p class="ql-block ql-indent-1"><span style="font-size:20px;">读 jiān 时 </span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">1、视察、督察。如:监督。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">《左传·庄公三十二年》:明神降之,监其德也。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">《史记·卷六·秦始皇本纪》:始皇怒,使扶苏北监蒙恬于上郡。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">2、统领、统率。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">《史记·卷六四·司马穰苴传》:请以君之宠臣监军。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">《金史·卷一○六·刘炳传》:臣愿陛下择诸王之英明者,总监天下之兵。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">3、掌管、管理。</span></p><p class="ql-block">《国语·周语中》:火师监燎,水师监濯。</p><p class="ql-block">《史记·卷九·吕太后本纪》:左丞相不治事,今监宫中,如郎中令。</p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">4、拘禁、收押。</span></p><p class="ql-block">《水浒传·第八回》:推入牢里监下。</p><p class="ql-block">《二十年目睹之怪现状·第二九回》:然而终久不是可以长监不放的,于是想出法子来,送他出洋去。</p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">5、牢狱。</span></p><p class="ql-block">《水浒传·第二七回》:且把武松同这婆子枷了,收在监内。</p><p class="ql-block">《儒林外史·第九回》:把这先生拿到监里坐著追比。</p> <p class="ql-block ql-indent-1"><span style="font-size:20px;">读jiàn时</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">1、职官名。古代主管监察或事务的官员。如:秘书监、廷尉监、少府监。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">2、古代的官署名称。如:钦天监、国子监。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">3、宦官。如:太监、内监。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">4、借镜(比喻从别人那里吸取经验教训)。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">《论语·八佾》:周监于二代,郁郁乎文哉!</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">《文选·李康·运命论》:前监不远,覆车继轨。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">5、通鉴。照、视。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">《新唐书·卷九七·魏征传》:夫监形之美恶,必就止水。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">6、参考。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">《书经·召诰》:我不可以不监于有夏,亦不可不监于有殷。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">《宋史·卷三二七·王石安传》:愿监苟且因循之弊,明诏大臣,为之以渐,期合于当世之变。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">知道太监的正确读音了吧?</span></p> <p class="ql-block ql-indent-1"><span style="font-size:20px;">关于太监,还有一个知识盲点。</span></p><p class="ql-block ql-indent-1"><span style="font-size:20px;">一直以来在我的认知里,太监就是宦官,宦官也就是太监。你了解太监和宦官吗?</span></p><p class="ql-block ql-indent-1"><span style="font-size:20px;">太监和宦官在历史上所指是不同的。</span></p><p class="ql-block ql-indent-1"><span style="font-size:20px;">宦官最早见于西周时期,初期包含未阉割的宫廷侍从,东汉光武帝开始强制要求宦官必须净身,此后成为阉人的代名词,专指在皇宫内服侍的男性。</span></p><p class="ql-block ql-indent-1"><span style="font-size:20px;">太监起源于唐代官职,本为官名,唐高宗时,改殿中省为中御府,以宦官充任太监,少监。隋、唐有大监,“大”或作“太”,与阉人无关。</span></p><p class="ql-block ql-indent-1"><span style="font-size:20px;">到了明代,太监和宦官才产生关联,太监是宦官中的高级官员,但不是所有的宦官都是太监,明代内廷有十二监,主官称太监。</span></p><p class="ql-block ql-indent-1"><span style="font-size:20px;">清朝时所有宦官都称为太监,宦官与太监遂为同义词。</span></p>