屈 原

丛渊

作者原意(续五十一) <p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;"> 国 殇</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">操吴戈兮被犀甲,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">车错毂兮短兵接。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">旌蔽日兮敌若云,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">矢交坠兮士争先。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">凌余阵兮躐余行,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">左骖殪兮右刃伤。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">霾两轮兮絷四马,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">援玉袍兮击鸣鼓。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">天时坠兮威灵怒,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">严杀尽兮弃原野。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">出不入兮往不返,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">平原忽兮路超远。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">带长剑兮挟秦弓,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">首身离兮心不惩。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">诚既勇兮又以武,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">终刚强兮不可凌。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">身既死兮神以灵,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">子魂魄兮为鬼雄!</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;"> 拿着吴戈披铠甲,激战中短兵相接。 羽旗遮日侵兵众,不顾箭雨冲向前。 即使战车两轮陷滞、四马绊住,也要同敌人决一死战。 一场浴血鏖战,杀得尸横疆场。 将战出征之时,本来就是抱着一去不返,必死決心。 原野无际,佩长剑使秦弓。 威武战士,不可欺凌。头身分离,精神不死!</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;"> 吴戈:春秋之时,吴国制作之戈,以锋利而名。 被:通“披” 。犀甲:犀牛皮制的铠甲。 旌:用羽毛装饰的旗子。 矢:箭。 凌:侵犯。 躐:践踏。 行:战斗行列。 骖:拉战车之马。 每车四匹,中间两匹称“服” ,左右两边叫“骖” 。 殪:死去。 坠:作“怼” 。 忽:原野辽阔。 挟:携,拿。 秦弓:秦地制做之弓,最为强劲。 惩:恐惧,悔恨。 诚:真正是。 灵:威灵。 子:对士卒的敬称。</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;"> 该诗选自《九歌》。 是哀悼为国杀敌,死于国事之将士的祭歌。 歌颂烈士英勇气概与威武不屈,表达作者对阵亡者的无限崇敬,反映了楚国人民刚强性格以及爱国精神。 其诗仅选取卫国战争中最激烈的车战场面而刻划英雄形象。 主题鲜明,基调悲壮。句式整齐,动人心魄。是屈原《九歌》之特色作品。</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;"> 屈 原(前三三九?——前二七八年?)。名平,战国楚人,是我国文学史上第一个伟大的浪漫主义诗人。为楚王同姓贵族,历任左徒,三闾大夫。他对内主张举贤授能,修明法度;对外主张联齐抗秦。但均遭贵族集团反对,终于楚怀王时被谗流放,顷襄王时再流放江南。秦兵攻破郢都,于楚国覆亡前夕,平投汩罗江自沉。 </span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;"> 屈原作品有《离骚》、《天问》、《九歌》、《九章》、《招魂》等篇。其中《离骚》为代表作,主抒情。共三百七十三句,凡二千四百九十字。篇名约是楚国歌曲名,含义有二说;遭遇忧患与离别之忧。通过女媭告诫,灵氛占卜,巫咸降神之三情节申述政治理想,诉说自己横遇迫害的愤概,批判污浊现实并上天入地驰骋奇特想象。其结构宏伟,语言瑰丽,向大舜倾诉衷肠,同传说人物交友,云霓作旗,风神相随,雷师戒卫,龙凤为扈从,日月作仪仗。香草美人比忠贞,恶禽臭草喻邪佞,比兴新奇,节奏多变。鲁迅说,《离骚》“逸响伟辞,卓绝一世。后人惊其文采,相率仿效〞 (《汉文学史纲要》)。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;"> 《离骚》过长,只能略讲。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;"> 可见为大家大作,在中国文学史上占有崇高地位。屈 原之作充满对楚国腐败黑暗之现象的抨击,他对理想积极追求,不屈不挠,炽烈情怀热爱祖国。其作品也流露了孤身抗恶,幽怨哀伤之情绪。</span></p>