《七律.观海》

青竹

<p class="ql-block">《观海》</p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block">长天泼墨接沧溟,</p><p class="ql-block">浪阵排山裂岸行。</p><p class="ql-block">万马奔雷摇地轴,</p><p class="ql-block">孤心逐沫失重名。</p><p class="ql-block">潮来忽卷乾坤色,</p><p class="ql-block">目极浑忘宠辱情。</p><p class="ql-block">但看鸥飞烟霭外,</p><p class="ql-block">一襟风露与潮生。</p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block">注:诗中以“长天接沧溟”写海天相连之景,“浪阵排山”“万马奔雷”状海浪拍岸的惊心动魄,末联“忘宠辱”“失重名”呼应忘我的心境,将壮阔海景与观者的沉浸感交融,既见山海之势,亦含物我两忘之境。</p>