《走出去,日子就会发芽》

挥笔逍遥

<p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">笔画把人安在木下</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">是“休”——让风替呼吸松绑</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">山把人轻轻托举</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">是“仙”——云絮会擦亮目光</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;"> </span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">钢筋里的疲惫长了锈</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">就去踩踩未干的晨露</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">让草叶的尖儿挑走褶皱</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">让溪声的软,漫过紧绷的喉</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;"> </span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">别等运气叩门</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">它总藏在转角的林荫</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">石缝里冒尖的春</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">屋檐下打盹的云</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">都在等一双愿意出走的脚印</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;"> </span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">所谓走运,不过是</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">让脚步追上季节的信使</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">让沾满泥土的裤脚</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">把日子的甜,越踩越实</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;"> </span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">当风穿过指缝时</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">那些说不出口的重</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">会顺着山径往下淌</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">而新的芽,正悄悄</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">在掌心的纹路里生长</span></p>