<p class="ql-block">莺啼序·低头(原创,正韵,押第十七部,第十四部两部韵,吴文英体)</p><p class="ql-block">作者:修和</p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block">休言折腰事辱,看苍松偃蹇。历千劫、铁骨犹存,怒根深锁岩罅。任风伯、挥鞭叱咤,枝梢反卷青云片。笑蚍蜉、枉撼高标,自矜卑浅。</p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block">忆昔登临,振衣绝顶,把乾坤笑览。指星斗、可摘盈襟,醉中抛却冠冕。叹时人、营营蜗角,争蜗利、徒添嗟叹。算从来、真意难寻,俗尘空绊。</p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block">今朝暂敛锋芒,似伏龙潜,养锐待雷焕。藏远志、不向人言,寸心燃作丹炭。对寒山、横琴自鼓,遣豪气、入弦声满。任疏狂、惊落林鸦,莫教遮眼。</p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block">何妨暂屈双膝,未改初衷,浩气藏肝胆。看足底、烟霞生灭,岁月奔流,鬓上霜华,镜中尘案。凭他白眼,嗤吾颓放,脊梁终挺如长剑,待何时、再破千层幔。归来且卧烟萝,醉里挑灯,细磨肝胆。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">修和2025.7.14日写于丹阳云绯酒店8621房间</p> <p class="ql-block">低头(原创)</p><p class="ql-block">作者:修和</p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block">不是向尘埃递降书</p><p class="ql-block">是让目光与大地对齐时</p><p class="ql-block">看清每道裂纹里 都藏着雷霆的胚胎</p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block">风来 便让脊梁弯成弓</p><p class="ql-block">不是妥协 是绷紧的势能</p><p class="ql-block">在云影掠过肩头的刹那</p><p class="ql-block">默默计算 下一次弹射的角度</p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block">允许霜雪在额角刻痕</p><p class="ql-block">允许嘲讽从耳畔掠过</p><p class="ql-block">这暂时的低姿 是把根须</p><p class="ql-block">往更深的岩层 又掘进三寸</p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block">当所有轻视的目光 都以为</p><p class="ql-block">这是终局的俯首</p><p class="ql-block">我正借着地心的引力</p><p class="ql-block">把整座山的重量 蓄进骨缝</p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block">抬头时 不必惊动谁</p><p class="ql-block">自有岩层崩裂的脆响</p><p class="ql-block">替我 喊出积压的年轮</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">修和2025.7.14日写于丹阳云绯酒店8621房间</p>