<p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="font-size:15px; color:rgb(128, 128, 128);">《</span><span style="font-size:15px;">最初的那抔土壤》.</span><span style="font-size:15px; color:rgb(128, 128, 128);">布面油画50×60com</span></p><p class="ql-block" style="text-align:right;"><span style="color:rgb(128, 128, 128); font-size:15px;">作者/冷月公主</span></p><p class="ql-block" style="text-align:right;"><br></p> <p class="ql-block" style="text-align:center;"><b style="font-size:22px;">《云烟辞》</b></p><p class="ql-block" style="text-align:center;">文/冷月公主</p><p class="ql-block" style="text-align:center;">🐳</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">是坎,是崖,</p><p class="ql-block">横在命途中央。</p><p class="ql-block">跨过去——</p><p class="ql-block">便成了雾,</p><p class="ql-block">成了轻轻摇晃的,</p><p class="ql-block">记忆的微光。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">繁华与哀伤,</p><p class="ql-block">在眼底结霜。</p><p class="ql-block">你看那风——</p><p class="ql-block">正把昨日,</p><p class="ql-block">一页页,</p><p class="ql-block">吹成泛黄。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">三万里驿站,</p><p class="ql-block">一程程卸下行囊。</p><p class="ql-block">恩怨是非,</p><p class="ql-block">终将还给,</p><p class="ql-block">最初的那抔土壤。</p><p class="ql-block">何必数,</p><p class="ql-block">千千绳结?</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">且解开——</p><p class="ql-block">让它们飘散如,</p><p class="ql-block">晨露坠落的方向。</p><p class="ql-block">我捧起,</p><p class="ql-block">这捧名为"当下"的沙,</p><p class="ql-block">指缝间漏下的,</p><p class="ql-block">都是,</p><p class="ql-block">不肯回头的韶光。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><br></p> <p class="ql-block ql-indent-1" style="text-align:center;"><br></p><p class="ql-block ql-indent-1" style="text-align:center;"><span style="font-size:22px;">山坳笔记</span></p><p class="ql-block ql-indent-1" style="text-align:center;"><span style="font-size:15px;">文/冷月公主</span></p><p class="ql-block ql-indent-1" style="text-align:center;">🌷</p><p class="ql-block ql-indent-1"><br></p><p class="ql-block ql-indent-1">阳光甚好,我携了一方垫子,铺在山坳的草地上。草是松软的,想必是经年的落叶腐化所致。躺上去,竟有些陷落的感觉,仿佛大地在轻轻吸吮着我的脊背。</p><p class="ql-block ql-indent-1"><br></p><p class="ql-block ql-indent-1">阳光和煦,不似盛夏那般毒烈,倒像是温吞的水,缓缓浸润着皮肤。闭了眼,便听见山谷里的鸟鸣,忽远忽近,时断时续。风来时,草木与泥土的气息便扑面而来,那气味颇有些陈旧,却又分明新鲜得很。我想,这便是所谓"大地呼吸"了。</p><p class="ql-block ql-indent-1"><br></p><p class="ql-block ql-indent-1">全身被暖阳包裹着,血液似乎也流得顺畅了些。恍惚间,竟觉得与身下的泥土融为一体,分不出彼此来。这般物我两忘的境界,原是极难得的。然而转念一想,所谓"物我一体",不过是疲惫的神经产生的错觉罢了。人终究是人,土终究是土,纵使百年之后真个"尘归尘,土归土",此刻也还是泾渭分明的。</p><p class="ql-block ql-indent-1"><br></p><p class="ql-block ql-indent-1">知足常乐这话,听来极是简单,做来却大不易。人们总爱把"当下"二字挂在嘴边,仿佛念得多了,便能真的活在当下似的。我看那山间的松鼠,储了松果又忘记藏在何处,急得团团转,倒比那些整日念叨"安住当下"的人更懂得何为"当下"。</p><p class="ql-block ql-indent-1"><br></p><p class="ql-block ql-indent-1">风又起了,吹得垫子边缘微微颤动。远处传来砍柴的声响,钝钝的,一下又一下。这声音使我想起幼时在乡下见过的樵夫,他们挥斧的姿态极是好看,每一斧下去,都像是要把全身的力气都用尽似的。如今想来,那般专注,何尝不是一种修行?</p><p class="ql-block ql-indent-1"><br></p><p class="ql-block ql-indent-1">日头渐渐西斜,山影爬上了我的衣襟。该是归去的时候了。收拾垫子时,发现下面压着几株小草,已经蔫了。我竟有些愧疚,仿佛无意间做了件伤天害理的事。转念又想,不过几株野草罢了,明日太阳一出,自会有新的长出来。</p><p class="ql-block ql-indent-1"><br></p><p class="ql-block ql-indent-1">下山路上,遇见个老者,背着竹篓,篓里装着新采的草药。我们相视一笑,并无言语。擦肩而过后,我忽然觉得,这一笑,竟比那些长篇大论的"禅意"更接近生命的本真。</p><p class="ql-block ql-indent-1"><br></p><p class="ql-block ql-indent-1">回到家中,煮水泡茶。水汽蒸腾间,忽然明白:所谓"过眼云烟",原不是教人看破红尘,而是让人在烟云变幻中,看见那不变的光景。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block ql-indent-1"><br></p> <p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block" style="text-align:right;"><span style="color:rgb(1, 1, 1); font-size:15px;">布面油画《山水之间》陈和西</span></p>