《泉源》传世乐章

飞飞

<p class="ql-block"><b style="font-size:22px;"> 泉源</b></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;"> </span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;"> 王明飞</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;"> </span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">天下第一泉</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">趵突泉三股水</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">是大山出嫁的三个女儿</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">大山孕育了她们</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">取了美丽的名字</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">锦绣川、锦阳川、锦云川</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">女儿们渐渐长大</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">携手走出大山的怀抱</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">来到了泉城安家</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">她们常常想念大山</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">翘首遥望故乡</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">化作三股涌动的思念</span></p><p class="ql-block"><br></p> <p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">百年后的济南,趵突泉边的晨雾里总裹着清冽的诗意。那方卧在观澜亭旁的青石碑,被无数手掌摩挲得温润,碑上“泉源”二字刚劲如泉涌,下面便是王明飞那首传世小诗。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;"> </span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">孩子们总爱缠着白发的义务导游爷爷,指着石碑问:“这三个女儿为什么要变成泉水呀?”爷爷便会蹲下身,指着三股翻腾的水柱说:“你看它们是不是总在往上冒?那是锦绣川、锦阳川、锦云川在踮脚望老家呢。”阳光穿过水雾,在孩子们脸上投下细碎的光斑,就像当年诗人写下这行诗时,落在稿纸上的碎金。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;"> </span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">有位祖籍济南的老华侨,每次回乡必做的事,就是带着孙女来石碑前读诗。老人的乡音里带着岁月的颤音,孙女却读得清脆:“大山孕育了她们,取了美丽的名字……”读到“化作三股涌动的思念”时,老人总会指着水面倒映的千佛山影,轻声说:“你看,老家也在望着她们呢。”</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;"> </span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">冬雪覆盖石碑时,会有人轻轻扫去积雪,让那些温暖的文字露出来;夏雨冲刷泉池时,水流拍打石碑的声响,像在重复着诗里的句子。本地的孩子学说话时,父母会教他们念“趵突泉三股水”;远方的游客离开前,会把石碑上的诗拍照留念,仿佛这样就能带走一捧泉城的思念。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;"> </span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">没人记得王明飞写下这首诗的具体年份了,只知道自石碑立起那天起,这三股泉水便有了更柔软的名字。人们说,是诗让泉水有了牵挂,也让这座城的记忆,永远带着大山的体温与流水的深情。</span></p> <p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">《泉源》这首小诗也像奔涌不息的泉水流芳百世……</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;"><span class="ql-cursor"></span></span></p> <p class="ql-block"><a href="https://mp.weixin.qq.com/s/NZ4ef8IYNjHXj972SvCQJg" target="_blank" style="font-size:22px;"><b>网页链接</b></a><b style="font-size:22px;">《泉源》济南诗词学会交行杯2024诗词征文比赛一等奖作品</b></p><p class="ql-block"><b style="font-size:22px;"><span class="ql-cursor"></span></b></p>