<p class="ql-block"><b> 榴花赋</b></p><p class="ql-block">(以"丹心炽烈,朱夏芳菲"为韵,次用平水韵) </p><p class="ql-block"> 文万明(铁树)</p><p class="ql-block">其天工运巧,地脉钟丹。 </p><p class="ql-block">耀朱光而射斗,含正色以凌寒。 </p><p class="ql-block">绛萼裁霞,似割火齐之树;赤房坠露,如倾玛瑙之盘。 </p><p class="ql-block">是以铭诸钟鼎,荐于衣冠。 </p><p class="ql-block">信矣!荣同菡萏,品越芝兰。 </p><p class="ql-block"> 若乃千丝共衽,百子同心。 </p><p class="ql-block">禀阳精而独耿,输醴液以深忱。 </p><p class="ql-block">茜袖翻风,疑坠鲛人之泪;朱冠沐雨,恍熔金母之琛。 </p><p class="ql-block">遂使徐熙阁笔,周昉停针。 </p><p class="ql-block">懿乎!非关冶艳,实谓灵襟。</p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block">观夫午景当庭,炎精正炽。 </p><p class="ql-block">烁璇霄而欲燃,灼琳轩而如醉。 </p><p class="ql-block">张骞植苑,尚传安石之蹊;陆凯题枝,犹带鄢陵之气。 </p><p class="ql-block">故得绣为裳冕,铸作彝器。 </p><p class="ql-block">伟哉!后凋之性,先天之帜 。</p><p class="ql-block"> 及至商素摧芳,玄英殒烈。 </p><p class="ql-block">挺孤标于沴候,振朱蕤于霜节。 </p><p class="ql-block">雨妒尤彰,岂共隋堤竞媚;风欺愈劲,堪齐汉塞称杰。 </p><p class="ql-block">是以楚客停桡,唐皇驻辙。 </p><p class="ql-block">允矣!赤城霞标,逊此贞洁。 </p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block">至如霞铺上苑,血染西隅。 </p><p class="ql-block">承羲和之正色,夺南威之艳姝。 </p><p class="ql-block">玛瑙瓶开,暗引烛龙之焰;琥珀光漾,潜通赤水之珠。 </p><p class="ql-block">遂使周庐列炬,汉殿堆瑜。 </p><p class="ql-block">猗欤!焉诬近赤,菲正夺朱。</p><p class="ql-block">洎夫槐荫初圆,梅霖乍谢。 </p><p class="ql-block">独燃赫日之威,自破长宵之夜。 </p><p class="ql-block">金乌坠彩,疑翻铸剑之炉;火凤梳翎,似舞燎原之麝。 </p><p class="ql-block">是以裂帛图灺,铸钟铭夏。 </p><p class="ql-block">壮矣!既丽且豪,允称花霸。 </p><p class="ql-block">况复玄珠蜜酿,绛雪凝香。 </p><p class="ql-block">入冰瓷而沁髓,沾翠袖以留芳。 </p><p class="ql-block">金罂垂丹,恰合清庙之荐;玉齿含露,宜充瑶席之觞。 </p><p class="ql-block">致使妃子停骖,奚官竞酿。 </p><p class="ql-block">馥哉!既润九畹,复馨八荒。</p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block">终乃彩褪吴绡,脂零蜀机。 </p><p class="ql-block">风前犹舞赤熛,烬后仍含素晖。 </p><p class="ql-block">化春泥而护本,待来岁以重菲。 </p><p class="ql-block">乃歌曰: </p><p class="ql-block">烈烈英魂,皇皇天妃。 </p><p class="ql-block">不共桃李之争春,独随寒柏耀之霜威!</p><p class="ql-block">典故注释:</p><p class="ql-block">1. 火齐之树(丹韵段)</p><p class="ql-block">典出《文选·左思〈吴都赋〉》:"火齐之宝,骇鸡之珍",李善注引《异物志》:"火齐如云母,重沓而可开,色黄赤似金"。此处以火齐宝石喻榴花之红艳。</p><p class="ql-block">2. 徐熙阁笔(心韵段)</p><p class="ql-block">徐熙为五代南唐画家,擅绘花竹。《宣和画谱》载其"多状江湖所有汀花野竹、水鸟渊鱼"。此借指画家见榴花而自愧不如。</p><p class="ql-block">3. 周昉停针(心韵段)</p><p class="ql-block">周昉乃唐代仕女画家,《唐朝名画录》称其"妙创水月之体"。此处化用"停针"典故,《开元天宝遗事》载宫女七夕对月穿针,遇云遮月而罢,引申为艺事中止。</p><p class="ql-block">4. 安石之蹊(炽韵段)</p><p class="ql-block">典出《晋书·谢安传》:"(谢安)于土山营墅,楼馆林竹甚盛"。张骞从西域引石榴,晋人多种于谢安别墅,故称"安石榴"。</p><p class="ql-block">5. 鄢陵之帅(炽韵段)</p><p class="ql-block">《南史·王俭传》载:"(俭)为鄢陵侯相,庭有石榴,其味绝美"。此处双关石榴之种与将帅之威。</p><p class="ql-block">6. 烛龙之焰(朱韵段)</p><p class="ql-block">《山海经·大荒北经》:"有神人面蛇身而赤,是烛九阴,是谓烛龙"。此以神兽目光喻榴花红光。</p><p class="ql-block">7. 南威之艳(朱韵段)</p><p class="ql-block">《战国策·魏策》:"晋文公得南之威,三日不朝"。后以"南威"代指绝色佳人,此处反衬榴花艳质。</p><p class="ql-block">8. 铸剑之炉(夏韵段)</p><p class="ql-block">典出《越绝书》:"欧冶子铸剑,赤堇之山破而出锡,若耶之溪涸而出铜"。此喻榴花红艳如剑炉烈焰。</p><p class="ql-block">9. 清庙之荐(芳韵段)</p><p class="ql-block">《诗经·周颂·清庙》郑玄笺:"清庙者,祭有清明之德者之宫也"。此处指石榴可作为祭祀供品。</p><p class="ql-block">10. 松筠竞岁(菲韵段)</p><p class="ql-block">化用《礼记·礼器》:"其在人也,如竹箭之有筠也,如松柏之有心也"。以松竹耐寒喻榴花坚贞品格。</p> <p class="ql-block">体裁:律赋</p><p class="ql-block">作者:文万明(铁树)</p><p class="ql-block">图片:网络</p>