清平乐·晚霞四章

杨泽春

<p class="ql-block">题记:半江瑟瑟半江红,散绮流金暮色中。莫道桑榆输晓色,燃霞犹可映苍穹。</p> <p class="ql-block"> 清平乐·晚霞四章</p><p class="ql-block"> 词/楊澤春</p><p class="ql-block">云绡织锦,染透天涯韵。暮雀归巢风掠鬓,独倚危栏怅恨。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">当年共赏烟霞,而今各自为家。欲寄相思无处,残阳泪落如花。</p> <p class="ql-block">其二</p><p class="ql-block">霞烧远岫,暮色衔杯酒。雁字横空声渐瘦,寂寞漫过襟袖。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">光阴暗换春秋,朱颜镜里添愁。且任流光似火,燃尽半世烦忧。</p> <p class="ql-block">其三</p><p class="ql-block">金波翻涌,漫卷层林动。一抹胭脂匀晚空,醉了山河旧梦。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">忽闻牧笛悠悠,炊烟起处归舟。多少红尘纷扰,都随逝水东流。</p> <p class="ql-block">其四</p><p class="ql-block">余霞如诉,散作星无数。夜色初笼寒满路,谁记前尘朝暮?</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">但留一抹温柔,于心深处长留。待得明朝日出,依然笑对云楼。</p>