【告己赋】

折枝蘸墨

<p class="ql-block">【告己赋】</p><p class="ql-block">(文/折枝蘸墨)</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">攘攘无穷人潮,稀稀几粒偶思。</p><p class="ql-block">寥寥二三知己,匆匆一眼长忆。</p><p class="ql-block">鸿过雪泥,虚舟飞渡,停处是何处?</p><p class="ql-block">心自生花无须春,亭边怨柳比人愁。</p><p class="ql-block">朝露待曦为相别,夜灯早灭空余月。</p><p class="ql-block">山石棱嶒,亦非急蹴登顶。</p><p class="ql-block">溪流浅潺,也可载叶留影。</p><p class="ql-block">乌蓬红灯,一网鳞鳞相融。</p><p class="ql-block">青穹广大,驽马慢鞭轻风。</p><p class="ql-block">每况愈下则崎路少人,</p><p class="ql-block">每下愈况如何不庆幸?</p><p class="ql-block">如得即意外,应为意外而喜,抑或为意外而惊?</p><p class="ql-block">如失即叹惋,应念叹惋而亡,抑或忘叹惋而生?</p><p class="ql-block">得,不喜不惊;失,持意持形。</p><p class="ql-block">有不欲得之克制,有欲不得之果决。</p><p class="ql-block">晶莹一雪各占其独,</p><p class="ql-block">蜉蝣一日焕显其灿,</p><p class="ql-block">草木一秋倾释其精,</p><p class="ql-block">凡俗一世尽舒其情。</p><p class="ql-block">得乎,失乎?进耶,退耶?</p><p class="ql-block">若非向死而生,无惴惴,怎恓恓,何惶惶,又念念,却忘忘。</p><p class="ql-block">一切,如雨。</p><p class="ql-block">在雨里,或者看着雨。奈何?</p>