<p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 夏至刚过,一场劲雨荡涤燥热。趁着天气清爽,因小腿骨折蛰居百日的我,终于走出家门,在家乡的百里运河文化长廊生态新城段的绿茵碧水间,蹒跚而坚定地迈出了骨折后野外徒步行走的第一步,不知不觉间竟走了差不多一节课时间,尽管伤处痛楚不时提醒自己要适可而止,但眼前的秀美景色却一再引诱着我不顾一切地迈步向前。痛并快乐着的体验,让年逾古稀的我对未来的生活有了更多的期待和更乐观的预期。当在岸边长椅休息时,无意间,竟有几句诗句在心头泛起,稍作调整,便成如今“水调歌头”格律样式。</p> <p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> <b>水调歌头 · 漫步运河岸</b></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 行走清江浦,徒步淮榷关。</p><p class="ql-block"> 难寻苍夷,满目皆是锦绣苑。</p><p class="ql-block"> 不见樯帆林立,</p><p class="ql-block"> 更喜船航如梭,</p><p class="ql-block"> 经纬京杭间。</p><p class="ql-block"> 悠悠碧水静,千里波安澜。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block"> 涉绿野,披柳荫,登堤岸。</p><p class="ql-block"> 爽风拂面,百日孤寂化轻烟。</p><p class="ql-block"> 借得昊天神助,</p><p class="ql-block"> 伤腿再度流连,</p><p class="ql-block"> 赓续平生愿。</p><p class="ql-block"> 古稀不厌老,犹恋伏波鞍。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><br></p> <p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 2025.06.24.于淮水之滨</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><br></p>