太虚仙曲十四阕

岚光鹤影

一、红楼梦引子 <p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="font-size:20px;">清 · 曹雪芹</span></p> <p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">开辟鸿蒙,谁为情种?都只为风月情浓。趁着这奈何天、伤怀日、寂寥时,试遣愚衷。因此上演出这怀金悼玉的《红楼梦》。</span></p> 二、终身误 <p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="font-size:20px;">清 · 曹雪芹</span></p> <p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">都道是金玉良姻,俺只念木石前盟。空对着山中高士晶莹雪,终不忘世外仙姝寂寞林。叹人间美中不足今方信,纵然是齐眉举案,到底意难平。</span></p> 三、枉凝眉 <p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="font-size:20px;">清 · 曹雪芹</span></p> <p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">一个是阆苑仙葩,一个是美玉无瑕。若说没奇缘,今生偏又遇着他;若说有奇缘,如何心事终虚化?一个枉自嗟呀,一个空劳牵挂。一个是水中月,一个是镜中花。想眼中能有多少泪珠儿,怎经得秋流到冬尽,春流到夏!</span></p> 四、恨无常 <p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="font-size:20px;">清 · 曹雪芹</span></p> <p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">喜荣华正好,恨无常又到。眼睁睁把万事全抛,荡悠悠把芳魂消耗。望家乡路远山高。故向爹娘梦里相寻告:儿命已入黄泉,天伦呵,须要退步抽身早!</span></p> 五、分骨肉 <p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="font-size:20px;">清 · 曹雪芹</span></p> <p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">一帆风雨路三千,把骨肉家园齐来抛闪。恐哭损残年,告爹娘休把儿悬念。自古穷通皆有定,离合岂无缘?从今分两地,各自保平安。奴去也,莫牵连!</span></p> 六、乐中悲 <p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="font-size:20px;">清 · 曹雪芹</span></p> <p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">襁褓中,父母叹双亡。纵居那绮罗丛,谁知娇养?幸生来英豪阔大宽宏量,从未将儿女私情略萦心上。好一似霁月光风耀玉堂。厮配得才貌仙郎,博得个地久天长,准折得幼年时坎坷形状。终久是云散高唐,水涸湘江。这是尘寰中消长数应当,何必枉悲伤!</span></p> 七、世难容 <p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="font-size:20px;">清 · 曹雪芹</span></p> <p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">气质美如兰,才华馥比仙。天生成孤癖人皆罕。你道是啖肉食腥膻,视绮罗俗厌;却不知太高人愈妒,过洁世同嫌。可叹这青灯古殿人将老,孤负了红粉朱楼春色阑。到头来依旧是风尘肮脏违心愿,好一似无瑕白玉遭泥陷,又何须王孙公子叹无缘?</span></p> 八、喜冤家 <p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="font-size:20px;">清 · 曹雪芹</span></p> <p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">中山狼,无情兽,全不念当日根由。一味的骄奢淫荡贪还构。觑着那侯门艳质同蒲柳,作践的公府千金似下流。叹芳魂艳魄,一载荡悠悠。</span></p> 九、虚花悟 <p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="font-size:20px;">清 · 曹雪芹</span></p> <p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">将那三春看破,桃红柳绿待如何?把这韶华打灭,觅那清淡天和。说什么天上夭桃盛,云中杏蕊多?到头来,谁把秋捱过?则看那白杨村里人呜咽,青枫林下鬼吟哦。更兼着连天衰草遮坟墓。这的是昨贫今富人劳碌,春荣秋谢花折磨。似这般生关死劫谁能躲?闻说道西方宝树唤婆娑,上结着长生果。</span></p> 十、聪明累 <p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="font-size:20px;">清 · 曹雪芹</span></p> <p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">机关算尽太聪明,反算了卿卿性命。生前心已碎,死后性空灵。家富人宁,终有个家亡人散各奔腾。枉费了意悬悬半世心,好一似荡悠悠三更梦。忽喇喇似大厦倾,昏惨惨似灯将尽。呀!一场欢喜忽悲辛。叹人世,终难定!</span></p> 十一、留余庆 <p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="font-size:20px;">清 · 曹雪芹</span></p> <p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">留余庆,留余庆,忽遇恩人;幸娘亲,幸娘亲,积得阴功。劝人生济困扶穷,休似俺那爱银钱忘骨肉的狠舅奸兄!正是乘除加减,上有苍穹。</span></p> 十二、晚韶华 <p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="font-size:20px;">清 · 曹雪芹</span></p> <p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">镜里恩情,更那堪梦里功名!那美韶华去之何迅!再休提绣帐鸳衾。只这带珠冠披凤袄,也抵不了无常性命。虽说是人生莫受老来贫,也须要阴骘积儿孙。气昂昂头戴簪缨,光灿灿胸悬金印,威赫赫爵禄高登,昏惨惨黄泉路近。问古来将相可还存?也只是虚名儿与后人钦敬。</span></p> 十三、好事终 <p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="font-size:20px;">清 · 曹雪芹</span></p> <p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">画梁春尽落香尘。擅风情秉月貌,便是败家的根本。箕裘颓堕皆从敬,家事消亡首罪宁。宿孽总因情!</span></p> 十四、飞鸟各投林 <p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="font-size:20px;">清 · 曹雪芹</span></p> <p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">为官的,家业凋零;富贵的,金银散尽;有恩的,死里逃生;无情的,分明报应。欠命的,命已还;欠泪的,泪已尽。冤冤相报实非轻,分离聚合皆前定。欲知命短问前生,老来富贵也真侥幸。看破的,遁入空门;痴迷的,枉送了性命。好一似食尽鸟投林,落了片白茫茫大地真干净!</span></p>