读苏轼《水龙吟》

枫叶流丹🍁

<p class="ql-block"><b>  </b></p><p class="ql-block"><b> 七绝 读苏轼《水龙吟》</b></p><p class="ql-block">奇思异想水龙吟,惜写杨花意境深。</p><p class="ql-block">幽怨缠绵真绝唱,东坡咏物显倾忱。</p><p class="ql-block"><span style="font-size:15px;"> 枫叶流丹🍁</span></p> <p class="ql-block"><span style="font-size:15px;">苏东坡画像</span></p> <p class="ql-block"><b>  水龙吟·次韵章质夫杨花词</b></p><p class="ql-block"><span style="font-size:15px;"> [宋] 苏轼</span></p><p class="ql-block">似花还似非花,也无人惜从教坠。抛家傍路,思量却是,无情有思。萦损柔肠,困酣娇眼,欲开还闭。梦随风万里,寻郎去处,又还被、莺呼起。</p><p class="ql-block">不恨此花飞尽,恨西园、落红难缀。晓来雨过,遗踪何在?一池萍碎。春色三分,二分尘土,一分流水。细看来,不是杨花,点点是离人泪。</p> <p class="ql-block"><b> 水龙吟·杨花词</b></p><p class="ql-block"><span style="font-size:15px;"> [宋] 章质夫</span></p><p class="ql-block">燕忙莺懒芳残,正堤上杨花飘坠。轻飞乱舞,点画青林,全无才思。闲趁游丝,静临深院,日长门闭。傍珠帘散漫,垂垂欲下,依前被风扶起。</p><p class="ql-block">兰帐玉人睡觉,怪青衣,雪沾琼缀。绣床渐满,香球无数,才圆却碎。时见蜂儿,仰黏轻粉,鱼吞池水。望章台路杳,金鞍游荡,有盈盈泪。</p> <p class="ql-block"><span style="font-size:15px;">注:苏轼的《水龙吟》约作于公元1081年(元丰四年),正谪居黄州。当时其好友章质夫曾写一首《水龙吟》,内容是咏杨花的,写得形神兼备,笔触细腻。苏轼和了这首词,写得情景交触,物我一体。</span></p>