于阗采花 ,唐 李白

瑞雲

<p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">于阗采花人,自言花相似。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">明妃一朝西入胡,胡中美女多羞死。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">乃知汉地多名姝,胡中无花可方比。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">丹青能令丑者妍,无盐翻在深宫里。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">自古妒蛾眉,胡沙埋皓齿。</span></p> <p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">译文</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">于阗的采花人,大言不惭说:花儿都相似。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">等到明妃王昭君一旦西入胡地,胡中的美女都要羞死,大愧不如。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">才知道汉族美女多多,胡中无花可与比拟。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">丹青画画,能令丑者美丽,像那个无盐丑女反而选入宫里。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">自古红颜妒蛾眉,皓齿美人白白葬送在漫漫胡沙之中。</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">注释</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">于阗:汉代西域城国。故址在今新疆和田一带。这里泛指塞外胡地。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">明妃:即王昭君。汉代南郡秭归人,名嫱,字昭君。晋朝人避司马昭讳,改称明君,后人又称明妃。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">明姝:即美女。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">丹青:谓颜料可以把丑女画成美人。丹青,绘画用的矿物颜料。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">无盐:谓丑女反而能在王宫里作王后。无盐,古代著名丑女,即战国时齐宣王后钟离春。因是无盐人,故名。翻:反而。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">自古:谓自古以来,美人皆遭嫉妒。娥眉、皓齿,借代美人。娥眉,蚕蛾的触须细而弯,故用以喻女子之眉。胡沙埋皓齿:指昭君出塞和亲事。</span></p> <p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">简析</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;"> 《于阗采花》是一首杂言乐府诗。诗的前六句用铺垫的手法写王昭君的美貌;后四句议论媸妍颠倒的不合理现象,末两句集中地表现了诗人对人才埋没的强烈愤慨。此诗引汉元帝时宫女王昭君的故事为喻,委婉含蓄地表达了诗人自己不遇明君、未受重用的愤懑,讽刺社会贤佞不分的丑恶现象。</span></p>