<p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">洛阳城东路,桃李生路旁。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">花花自相对,叶叶自相当。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">春风东北起,花叶正低昂。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">不知谁家子,提笼行采桑。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">纤手折其枝,花落何飘飏。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">请谢彼姝子,何为见损伤。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">高秋八九月,白露变为霜。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">终年会飘堕,安得久馨香。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">秋时自零落,春月复芬芳。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">何如盛年去,欢爱永相忘。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">吾欲竟此曲,此曲愁人肠。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">归来酌美酒,挟瑟上高堂。</span></p> <p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">译文</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">洛阳城东的小路上,桃李盛开在两边的路旁。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">桃花李花相对而开,稠密的叶子交相掩映。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">春风自东北方向而来,花叶也随风飘扬。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">不知谁家的女子来了,提着竹笼在采桑。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">她用纤纤的手攀折桃李,弄得枝残叶败,花落缤纷。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">请允许我问那位女子,为什么要损伤这些花呢?</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">她回答:“等到八九月的深秋季节,下霜了,花儿终会凋谢。”</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">这些可怜的花叶,整年有风刀霜剑相逼,怎能永远芳香?</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">它们秋时零落,来年春日再吐芬芳,始终不渝地遵循大自然的规律。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">而美丽的女子还不如这花叶,盛年过去则色衰,被无情的男子相忘。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">我想把这支曲子唱完,可这支曲子,实在让人心里难过。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">干脆归来饮酌美酒,携带琴瑟登堂以解忧愁吧。</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">注释</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">娇饶:女子名,泛指美人。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">洛阳:东汉京城。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">路傍:即路旁。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">“叶叶”句:指叶叶相交通,叶子稠密连到了一起。相当,与“相对”同义,是“对称”的意思。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">低昂:起伏,时高时低。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">子:《正字通》云:“女子亦称子。”</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">飘飏(yáng):指落花缤纷之貌。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">请谢:请问。彼姝(shū)子:那美丽的女子。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">“何为”句:为何受到你的攀折?见,被。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">高秋:天高气爽的秋天。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">飘堕:飘落。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">安得:怎能。馨(xīn)香:芳香。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">零落:凋谢,脱落。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">盛年:少壮之年。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">竟:尽,终。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">高堂:高大的厅堂,宽敞的房屋。</span></p> <p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">简析</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;"> 《董娇饶》是一首五言古诗。此诗开头采用工笔细描的手法,绘形绘影地写出一派明媚的春光;中间是桃李同蚕姑的对话,以问答形式表现了人物的心理;最后抒写深沉感伤的情怀,表达对妇女命运的深切同情,使诗歌主题得到进一步的强化。全诗含蓄蕴藉、宛转动人,在结构上采用问答式造成诗意的层层递进,在语言上保留了乐府民歌朴素自然的本色。</span></p>