《道德经》(拼音、译文)

蛐蛐

<p class="ql-block">《道德经》第1章</p> <p class="ql-block">《道德经》第2章</p> <p class="ql-block">《道德经》第3章</p> <p class="ql-block">《道德经》第4章</p> <p class="ql-block">《道德经》第5章</p> <p class="ql-block">《道德经》第6章</p> <p class="ql-block">《道德经》第7章</p> <p class="ql-block">《道德经》第8章</p> <p class="ql-block">《道德经》第9章</p> <p class="ql-block">《道德经》第10章</p> <p class="ql-block">《道德经》第11章</p> <p class="ql-block">《道德经》第12章</p> <p class="ql-block">《道德经》第13章</p> <p class="ql-block">《道德经》第14章</p> <p class="ql-block">《道德经》第15章</p> <p class="ql-block">《道德经》第16章</p> <p class="ql-block">《道德经》第17章</p> <p class="ql-block">《道德经》第18章</p> <p class="ql-block">《道德经》第19章</p> <p class="ql-block">《道德经》第20章</p> <p class="ql-block">《道德经》第21章</p> <p class="ql-block">《道德经》第22章</p> <p class="ql-block">《道德经》第23章</p> <p class="ql-block">《道德经》第24章</p> <p class="ql-block">《道德经》第25章</p> <p class="ql-block">《道德经》第26章</p> <p class="ql-block">《道德经》第27章</p> <p class="ql-block">《道德经》第28章</p> <p class="ql-block">《道德经》第29章</p> <p class="ql-block">《道德经》第30章</p> <p class="ql-block">《道德经》第31章</p><p class="ql-block">《道德经》第31章</p><p class="ql-block">今天班班想与大家分享《道德经》的第三十七章,这一章蕴含了老子深邃的智慧与治世之道——</p><p class="ql-block">“道常无为,而无不为。侯王若能守,万物将自化。化而欲作,吾将镇之以无名之朴。无名之朴,夫亦将不欲。不欲以静,天下将自定。</p><p class="ql-block">这一章告诉我们,</p><p class="ql-block">大道永远顺任自然而无所作为,却又没有什么事是它做不到的。君王若能遵循大道,万物将会自我化育。自我化育时若有人产生有所作为的念头,</p><p class="ql-block">我将用无名的真朴状态去安定他。万物在无名的真朴状态下行事,将会变得没有欲念。万物没有欲念而又清静淡泊,那么天下就会自己安定下来。</p><p class="ql-block">在生活中也是一样的,比如,我们在教育孩子方面,父母往往容易过度干涉,希望孩子按照自己的期望去成长。但这样做往往会适得其反,让孩子感到压力和束缚,甚至产生逆反心理。</p><p class="ql-block">反之,如果父母能够遵循大道,给予孩子足够的自由和空间,让他们按照自己的兴趣和节奏去学习和成长,那么孩子就会更加快乐和自信,也会取得更好的成绩。</p><p class="ql-block">首席班班-志文老师@兴趣岛</p><p class="ql-block">同时,家庭成员之间也容易产生各种矛盾和欲望。比如,夫妻之间可能会因为家务分配、经济问题等产生争执。</p><p class="ql-block">这时,我们可以借鉴老子的智慧,用“无名之朴”来安定内心。</p><p class="ql-block">老子的智慧,总能让人在纷繁复杂的世界中,找到内心的宁静与方向。让我们一起学习、体悟,相信大家一定能从中汲取到更多的智慧和力量。</p> <p class="ql-block">《道德经》第3 2章</p> <p class="ql-block">《道德经》第33章</p> <p class="ql-block">《道德经》第34章</p> <p class="ql-block">《道德经》第35章</p> <p class="ql-block">《道德经》第36章</p> <p class="ql-block">《道德经》第37章</p> <p class="ql-block">《道德经》第38章</p> <p class="ql-block">《道德经》第39章</p> <p class="ql-block">《道德经》第40章</p> <p class="ql-block">《道德经》第41章</p> <p class="ql-block">《道德经》第42章</p> <p class="ql-block">《道德经》第43章</p> <p class="ql-block">《道德经》第44章</p> <p class="ql-block">《道德经》第45章</p> <p class="ql-block">《道德经》第46章</p> <p class="ql-block">《道德经》第47章</p> <p class="ql-block">《道德经》第48章</p> <p class="ql-block">《道德经》第49章</p> <p class="ql-block">《道德经》第50章</p> <p class="ql-block">《道德经》第51章</p> <p class="ql-block">《道德经》第52章</p> <p class="ql-block">《道德经》第53章</p> <p class="ql-block">《道德经》第54章</p> <p class="ql-block">《道德经》第55章</p> <p class="ql-block">《道德经》第56章</p> <p class="ql-block">《道德经》第57章</p> <p class="ql-block">《道德经》第58章</p> <p class="ql-block">《道德经》第59章</p> <p class="ql-block">《道德经》第60章</p> <p class="ql-block">《道德经》第61章</p> <p class="ql-block">《道德经》第62章</p> <p class="ql-block">《道德经》第63章</p> <p class="ql-block">《道德经》第64章</p> <p class="ql-block">《道德经》第65章</p> <p class="ql-block">《道德经》第66章</p> <p class="ql-block">《道德经》第67章</p> <p class="ql-block">《道德经》第68章</p> <p class="ql-block">《道德经》第69章</p> <p class="ql-block">《道德经》第70章</p><p class="ql-block">被褐怀玉,比喻虽是贫寒出身,但有真才实学。</p> <p class="ql-block">《道德经》第71章</p> <p class="ql-block">《道德经》第72章</p> <p class="ql-block">《道德经》第73章</p> <p class="ql-block">《道德经》第74章</p> <p class="ql-block">《道德经》第75章</p> <p class="ql-block">《道德经》第76章</p> <p class="ql-block">《道德经》第77章</p> <p class="ql-block">《道德经》第78章</p> <p class="ql-block">《道德经》第79章</p> <p class="ql-block">《道德经》第80章</p> <p class="ql-block">《道德经》第81章</p> <p class="ql-block">马王堆出土道德经原文(非删改本)</p><p class="ql-block">【道经】</p><p class="ql-block">无名天地之始也</p><p class="ql-block">有名万物之母也?</p><p class="ql-block">故恒无 欲以观其助也 恒有 欲以观其所微也?</p><p class="ql-block">有无之相生也 难易之相成也 长短之相形也 高下相盈也音声之相和也,先后之相随。</p><p class="ql-block">是以圣人居无为之事行不言之教 万物作而弗始也 为而弗也成功而弗居也夫唯弗</p><p class="ql-block">第三章</p><p class="ql-block">是以圣人之治也虚其心实其腹 弱其志 强其骨恒使民无知无欲也?</p><p class="ql-block">使夫知不敢弗为而已则无不治矣?</p><p class="ql-block">道冲而用之有弗盈也渊兮 似万物之宗?</p><p class="ql-block">挫其锐 解其纷 和其光 同其尘 湛兮 似或存 吾不知其谁之子象帝之先?</p><p class="ql-block">第五章</p><p class="ql-block">天地不仁以万物为刍狗?</p><p class="ql-block">谷神不死 是谓玄牝?</p><p class="ql-block">玄牝之门 是谓天地之根 绵绵呵</p><p class="ql-block">第七章</p><p class="ql-block">天地之所以能长且久者 以其不自生也故能长生?</p><p class="ql-block">是以圣人后其身而身先外其身而身存不以其无私邪故能成其私?</p><p class="ql-block">第八章</p><p class="ql-block">上善 若水?</p><p class="ql-block">水善利万物而有静 居众人之所恶故几于道矣?</p><p class="ql-block">居善地 心善渊 子善天 言善信 正善治 事善能 动善时夫唯不争故无尤?</p><p class="ql-block">第九章</p><p class="ql-block">持而盈之 不如其已 揣而锐之 不可长葆也 金玉盈室 莫之能守也 富贵而骄自遗咎</p><p class="ql-block">也功遂身退天之道也?</p><p class="ql-block">戴营魄抱- 能毋离乎?</p><p class="ql-block">搏气致柔 能婴儿乎?</p><p class="ql-block">修除玄监能无疵乎?</p><p class="ql-block">爱民活国 能毋以知乎?</p><p class="ql-block">明白四达能毋以知乎?</p><p class="ql-block">生之 畜之 生而弗有长而弗宰 是谓玄德?</p> <p class="ql-block">《道德经》作为中华传统文化的经典之</p><p class="ql-block">作,蕴含着无尽智慧,其中衍生出的</p><p class="ql-block">100个成语更是别具韵味,它们贯穿古</p><p class="ql-block">今,影响深远,让我们一同来领略吧。</p><p class="ql-block">1.上善若水:喻至高善德,如水流般润</p><p class="ql-block">泽万物。</p><p class="ql-block">2.厚德载物:指道德高尚者能承载万</p><p class="ql-block">物。</p><p class="ql-block">3.大器晚成:说大才往往需长时间磨怀</p><p class="ql-block">成就。</p> <p class="ql-block">1.玄之又玄:形容非常奥妙难懂。出自第一</p><p class="ql-block">章:“玄之又玄,众妙之门。”。</p><p class="ql-block">2.有无相生:矛盾双方相互转化。出自第二</p><p class="ql-block">章:“有无相生,难易相成。”。</p><p class="ql-block">3.功成不居:立功后不占功劳。出自第二</p><p class="ql-block">章:“功成而弗居。”。</p><p class="ql-block">4.和光同尘:不露锋芒的处世态度。出自第四章:“和其光,同其尘。”。</p><p class="ql-block">5.天长地久:形容时间永恒。出自第七章:“天长地久。”。</p><p class="ql-block">6.上善若水:最高境界如水般无私。出自第八章:“上善若水。”。</p><p class="ql-block">7.金玉满堂:财富或学识极多。出自第九</p><p class="ql-block">章:“金玉满堂。”。′</p><p class="ql-block">8.功成身退:成功后隐退。出自第九章:“功</p><p class="ql-block">成身退,天之道。”。</p><p class="ql-block"><br></p> <p class="ql-block">9.宠辱若惊:过分计较得失。</p><p class="ql-block">出自第十三章:“宠辱若惊。”。</p><p class="ql-block">10.虚怀若谷:胸怀宽广如山谷。</p><p class="ql-block">出自第十五章:“旷兮其若谷。”。</p><p class="ql-block">05、天地不仁</p><p class="ql-block">【解释】:天地无私,在天地看来,万物都是一样的,没什么区别。</p><p class="ql-block">视而不见:出自第十四章。</p><p class="ql-block">听而不闻:出自第十四章。</p><p class="ql-block">涣然冰释:出自第十五章。</p><p class="ql-block">绝圣弃智:出自第十九章。</p> <p class="ql-block">大巧若拙:出自第四十五章(补充)。</p><p class="ql-block">大辩若讷:出自第四十五章(补充)。</p><p class="ql-block">哀兵必胜:出自第六十九章(补充)。</p><p class="ql-block">被褐怀玉:出自第七十章(补充)。</p> <p class="ql-block">目迷五色</p><p class="ql-block">【释义】指五光十色,令人眼花迷乱,分辨不清。</p><p class="ql-block">【出处】《道德经》第十二章:“五色令人目盲</p><p class="ql-block">五音令人耳聋,五味令人口爽,驰骋田猎令人心发狂难得之货令人行妨。“</p><p class="ql-block">四、:</p><p class="ql-block">知止不殆</p><p class="ql-block">【释义】指懂得适可而止,就不会逢遇险境。</p><p class="ql-block">【出处】</p><p class="ql-block">《道德经》第四十四章:“知足不辱</p><p class="ql-block">知止不殆,可以长久。“</p><p class="ql-block">五、自知之明</p><p class="ql-block">【释义】人能自知好与不好,敛视内省,才是</p> <p class="ql-block">五、自知之明</p><p class="ql-block">【释义】人能自知好与不好,敛视内省,才是清明、智慧。</p><p class="ql-block">【出处】《道德经》第三十三章:“知人者智,自知者明;胜人者有力,自胜者强。“</p><p class="ql-block">六、轻诺寡信</p><p class="ql-block">【释义】指随意答应他人的请求,常难以实践承诺。</p><p class="ql-block">《道德经》第六十三章:“夫轻诺必寡</p><p class="ql-block">【出处】信,多易必多难。“</p><p class="ql-block">七、大巧若拙</p><p class="ql-block">【释义】指真正身怀大直之勇、大巧之能、大</p> <p class="ql-block">七、大巧若拙</p><p class="ql-block">(释义】指真正身怀大直之勇、大巧之能、大辩之才的人,从不自我炫耀,表现上看似笨拙木讷。</p><p class="ql-block">【出处】《道德经》第四十五章:“大直若屈,大巧若拙,大辨若讷。</p><p class="ql-block">八、知雄守雌</p><p class="ql-block">【释义】比喻真正强大的人,能放下身段,克厚待人,谦虚谨慎,毫不器张跋扈。</p><p class="ql-block">【出处】《道德经》第二十八章:“知其雄,守其雌,为天下溪。</p> <p class="ql-block">九、多藏厚亡</p><p class="ql-block">【释义】指积聚过多的财物,却过于吝啬,不知</p><p class="ql-block">散财济困他人,必然会带来无妄之灾。</p><p class="ql-block">【出处】《道德经》第四十四章:“甚爱必大费,</p><p class="ql-block">多藏必厚亡。”</p><p class="ql-block">十、和光同尘</p><p class="ql-block">【释义】指真正的智者懂得收敛自身的光芒,化</p><p class="ql-block">【出处】</p><p class="ql-block">《道德经》第五十六章:“挫其锐,解</p><p class="ql-block">其纷;和其光,同其尘。是谓玄同。“</p> <p class="ql-block">【出处】</p><p class="ql-block">《道德经》第五十六章:“挫其锐,解</p><p class="ql-block">其纷;和其光,同其尘。是谓玄同。“</p> <p class="ql-block">十一、祸福相依</p><p class="ql-block">【释义】指福祸如影随形相互依存。</p><p class="ql-block">【出处】《道德经》第五十八章:“祸兮,福之所倚;福兮,祸之所伏。”</p><p class="ql-block">十二、诊道法自然</p><p class="ql-block">【解释】指大道以其自身为原则,自由不受约束。</p><p class="ql-block">【出自】第二十五章:“人法地,地法天,天法道,道法自然。“</p><p class="ql-block">十三、天长地久</p><p class="ql-block">【解释】形容时间悠久,也形容永远不变。</p><p class="ql-block">【出自】第七章:“天长地久。天地之所以能长且久者,以其不自生也,故能长生。“</p><p class="ql-block"><br></p> <p class="ql-block">十四、慎终如始</p><p class="ql-block">【解释】指始终要谨慎从事。</p><p class="ql-block">【出自】第六十四章:“慎终如始,则无败事。”</p><p class="ql-block">十五、金玉满堂</p><p class="ql-block">【解释】:形容财富极多,也形容学识丰富。</p><p class="ql-block">【出自】:第九章:“金玉满堂,莫之能守。“</p><p class="ql-block">十六、宠辱若惊</p><p class="ql-block">【解释】形容人非常计较得失,以小失大,患患失,无论受到宠爱或受到侮辱都好像受到惊恐。</p><p class="ql-block">【出自】第十三章:“宠辱若惊,贵大患若身。何谓宠辱若惊?宠为下,得之若惊,失之若惊,是谓宠辱若惊。”</p> <p class="ql-block">十七、以德报怨</p><p class="ql-block">【解释】指不记仇恨,反以恩德回报他人。</p><p class="ql-block">【出自】第六十三章:“大小多少,报怨以德。“</p><p class="ql-block">十八、根深蒂固</p><p class="ql-block">【解释】比喻根基深厚牢固;不可动摇。</p><p class="ql-block">【出自】第五十九章:“有国之母,可以长久,是谓深根固祗,长生久视之道。</p><p class="ql-block">十九、出生入死</p><p class="ql-block">【解释】原意是从出生到死去。后形容冒着生</p> <p class="ql-block">十九、出生入死</p><p class="ql-block">【解释】原意是从出生到死去。后形容冒着生命危险。</p><p class="ql-block">【出自】第五十章:“出生入死,生之徒,十有三;死之徒,十有三;人之生,动之于死地,亦十有三。</p><p class="ql-block">二十、知足常乐</p><p class="ql-block">【解释】真正懂得知足的人明因果,不执着,所以快乐。</p><p class="ql-block">【出自】第四十六章:“故知足之足,常足矣</p> <p class="ql-block">二十一、知足不辱</p><p class="ql-block">【解释】懂得满足才不会受到屈辱。</p><p class="ql-block">【出自】第四十四章:“故知足不辱,知止不殆可以长久。”</p><p class="ql-block">二十二、大器晚成</p><p class="ql-block">【解释】意思是大材需要很长时间才能成器。</p><p class="ql-block">【出自】第四十一章:“大方无隅;大器晚成;大音希声;大象无形。”</p><p class="ql-block">二十三、老死不相往来</p><p class="ql-block">【解释】指彼此不联系,不交流的情况。</p> <p class="ql-block">出自《道德经》二十三、老死不相往来</p><p class="ql-block">【解释】指彼此不联系,不交流的情况。</p><p class="ql-block">【出自】第八十章:“邻国相望,鸡犬之声相闻,民至老死不相往来。“</p><p class="ql-block">二十四、干里之行,始于足下</p><p class="ql-block">工具</p><p class="ql-block">【解释】比喻事情的成功,是从小到大逐渐积累起来的,要持之以恒,锲而不舍,</p><p class="ql-block">【出自】第六十四章:“合抱之木,生于毫末;</p><p class="ql-block">九层之台,起于累土;千里之行,始于足下。“</p><p class="ql-block">二十五、天网恢恢,疏而不漏</p><p class="ql-block">9/10</p><p class="ql-block">【解释】意思是天道之网广大而宽疏,但作恶</p> <p class="ql-block">清静经不仅是我们中华文化的瑰宝,更是指导我们走向内心平和与智慧的明灯,于修炼身心、提升智慧具有重要意义~@所有人 </p><p class="ql-block">班班特意抽时间把带注释的清静经整理出来啦,有需要的同修可以收藏保存哦~[玫瑰]</p><p class="ql-block">每天抽时间诵读,相信会逐渐感受到其中的奥妙和益处。持之以恒是成功的关键,静坐亦是如此。</p> <p class="ql-block">清静经译文</p><p class="ql-block">老君曰:大道无形。生育天地。〔天与地之间,看起来,好像</p><p class="ql-block">就是空的,本来就没什么形体可言;可是天与地间,虽然是没</p><p class="ql-block">有形体,却能生出天地之间的一切有生命的动物及植物,与无</p><p class="ql-block">生命的沙土、石头,及许许多多的物体。]</p><p class="ql-block">大道无情。运行日月。〔天与地的运转,本来就没有什么感情</p><p class="ql-block">存在可言;虽然没有什么感情的存在,但是天与地之间,却好</p><p class="ql-block">像是有感情的存在,才使它们不断的运转。]</p><p class="ql-block">大道无名,长养万物。〔天与地的空间,它都不知道自己的名</p><p class="ql-block">字,所以,本来就没什么名字可以去称呼它;可是虽然没有名</p><p class="ql-block">字,但是它却能养育万物,滋润万物,使它们的生命能够继续</p><p class="ql-block">成长。]</p><p class="ql-block">吾不知其名,强名曰道。〔这的确是一个很玄妙的问题,连我</p><p class="ql-block">(老子)也不知道它的原因,所以也不知道要怎样去称呼它,</p><p class="ql-block">那么干脆勉强给它取一个名字,叫做「道」吧!]</p><p class="ql-block">夫道者。〔这个「道」的确太玄妙了,包涵也太广阔了,为什</p> <p class="ql-block">么呢?]</p><p class="ql-block">有清有浊。〔因为这个「道」;有时候,有些地方是清清净净的;有时候,有些地方就显得非常污浊。]</p><p class="ql-block">有动有静。〔有时候,有些地方就活动着;有时候,有些地方就静悄悄的。]</p><p class="ql-block">天清地浊。〔像天空是一片清净的,大地就显得一片混浊。]</p><p class="ql-block">天动地静。〔像天体的运转是属于流动之形,大地的本体是属于静止之物。]</p><p class="ql-block">男清女浊。〔男人是属于清阳之体,女人是属于浊阴之身。]</p><p class="ql-block">男动女静。〔男人是表现外在的、活动的;女人就表现内在的静止的。]</p><p class="ql-block">降本流末。而生万物。〔因此,清阳之气是上升的,阴浊之气是下降的。如果万物清阳之气不能保守,那么万物的本来灵性便容易下降;万物本来的灵性如果下降,便失去了本性的主宰</p> <p class="ql-block">;万物如果失去了本性的主宰,便容易起了之念,思想与行为</p><p class="ql-block">便自然而然流于之末端;万物的思想与行为如果流于之末端,</p><p class="ql-block">便有阴阳之;万物如果有了阴阳之,便自然而然生长出种种轮</p><p class="ql-block">回之万物来。]</p><p class="ql-block">清者浊之源。</p><p class="ql-block">〔清净是污浊的源头,如水源在上游是清净的,</p><p class="ql-block">在下游就显得污浊。]</p><p class="ql-block">动者静之基。〔活动的事物只是清静的基础,如一切的建筑物</p><p class="ql-block">,都是由活动而来的,这就表示出一—活动的力量只是静止的</p><p class="ql-block">基础,只有清静才是万物的根本之道。]</p><p class="ql-block">人能常清静。天地悉皆归。〔所以,人如果能够经常保持清清</p><p class="ql-block">静静,一切天地万物,就全部归纳在人的本性之中了,这就是</p><p class="ql-block">学道的根本,可是学道的根本,每个人都忽视了。]</p><p class="ql-block">夫人神好清。而心扰之。〔比如说,人的元神本来是喜好清静</p><p class="ql-block">的,可是都被后天的识神给扰乱了。]</p><p class="ql-block">人心好静。而欲牵之。</p><p class="ql-block">[人的心性也是一样,本来也喜欢清静</p> <p class="ql-block">的,但是都被贪念的牵引去了。]</p><p class="ql-block">常能遣其欲。而心自静。</p><p class="ql-block">〔因此,一个人如果能够遣除这些贪</p><p class="ql-block">念的,人的心性,自然就能够清静。]</p><p class="ql-block">澄其心。而神自清。〔澄滤这个心性之后,我们的元神,自然</p><p class="ql-block">能够清醒。]</p><p class="ql-block">自然六欲不生。三毒消灭。〔这样的话,六种「眼、耳、鼻、</p><p class="ql-block">舌、身、意」这些所接触的,自然不会带来干扰,三种「贪妄</p><p class="ql-block">心,愚痴心,嗔怨心」之毒素也自然而然消灭。]</p><p class="ql-block">所以不能者。为心未澄。欲未遣也。〔但是有些人就是做不到</p><p class="ql-block">,这就是这个人的心性,还没有澄清的关系,所以尚有一些还</p><p class="ql-block">没遣除。]</p><p class="ql-block">能遣之者。内观其心。心无其心。〔如果人能够遣除这些,达</p><p class="ql-block">到清净的话,你去观察你自己的心,连你自己的心,都会感觉</p><p class="ql-block">没有了。]</p> <p class="ql-block">外观其形。形无其形。〔你再往外看一切形体,这些形体也不</p><p class="ql-block">是形体了。]</p><p class="ql-block">远观其物。物无其物。〔就是了望远处的物体,远处的物体</p><p class="ql-block">也不是什么物体了。]</p><p class="ql-block">三者既无。唯见于空。〔这三种「心、形、物」都能了悟一切</p><p class="ql-block">都是虚幻的话,心地就唯有一片空旷,毫无一物了。]</p><p class="ql-block">观空亦空。空无所空。〔能够这样的话,看到虚无的天空也是</p><p class="ql-block">虚幻的,连这个虚幻,都能看破以及看空的话;]</p><p class="ql-block">所空既无。无无亦无。〔就是一切都没有了;既然知道一切都</p><p class="ql-block">没有了,心性之中还有什么可以存在呢?本来都是一切假象而</p><p class="ql-block">已。]</p><p class="ql-block">无无既无。湛然常寂。〔既然知道一切都是假相的,我们就要</p><p class="ql-block">连这些假相都不要执着,连假相都不执着了,就是一片静止的</p><p class="ql-block">状态。]</p> <p class="ql-block">寂无所寂。欲岂能生。〔心性的静止达到连想要静止的心,都没有的时候,怎么能够生出来呢?)</p><p class="ql-block">[能够达到贪念的,完全不生出来的时</p><p class="ql-block">欲既不生。即是真静。</p><p class="ql-block">候,</p><p class="ql-block">就是达到真静的工夫了。]</p><p class="ql-block">真常应物。〔心性达到真静的状态,然后去应用实行一切事物</p><p class="ql-block">,自然就是自在自如了。]</p><p class="ql-block">真常得性。〔能够自在自如的人,就是能够守住真正——常清</p><p class="ql-block">常静的人,能够守住真正常清常静的人,也就是已经得到·</p><p class="ql-block">明自本心,识自本性的人。]</p><p class="ql-block">常应常静。〔能够达到明自本心,识自本性的人,无论在纷扰</p><p class="ql-block">的场所或是在清静的场所,他都能时时保持清静的心。]</p><p class="ql-block">常清静矣。〔能够经常保持清静心的人,才是真正清静之人。</p><p class="ql-block">如此清静。渐入真道。〔达到真正清静之人,就是已经渐渐迈</p><p class="ql-block">入真正的大道了;]</p> <p class="ql-block">既入真道。名为得道。〔既然迈入真正的大道,就是修道人所</p><p class="ql-block">称的「得道」这个名词。]</p><p class="ql-block">虽名得道。实无所得。〔可是虽然称为「得道」,实在是没有</p><p class="ql-block">得到什么。]</p><p class="ql-block">为化众生。名为得道。〔但是为了度化天下迷昧的苍生,所以</p><p class="ql-block">才举个「得道」的名称,作为他人修道已成的名词。]</p><p class="ql-block">能悟之者。可传圣道。〔现在我(老子)讲到这里,如果你们</p><p class="ql-block">能够领悟的人,就可以普传这个至真至贵的圣贤大道了。]</p><p class="ql-block">老君曰:上士无争。下士好争。〔所以,吾(太上道祖)说:</p><p class="ql-block">最上等有智慧的人,是没有争夺之心的,只有最下等没有智慧</p><p class="ql-block">的人,才一天到晚产生贪妄的争夺心。]</p><p class="ql-block">上德不德。下德执德。〔最上等有道德的人,是不说自己有德</p><p class="ql-block">行的,只有最下等有道德的人,才说自己有德行,因为他是一</p><p class="ql-block">位顽固执迷的人呀!]</p> <p class="ql-block">行的,只有最下等有道德的人,才说自己有德行,因为他是一</p><p class="ql-block">位顽固执迷的人呀!</p><p class="ql-block">8/9</p><p class="ql-block">执着之者。不明道德。</p><p class="ql-block">〔所以,一个顽固执迷的人,会常常说</p><p class="ql-block">自己有德行,但是依我看来反而是一位不知道什么叫做道德的</p><p class="ql-block">人。]</p><p class="ql-block">众生所以不能得真道者。为有妄心。〔为什么众生不能迈入真</p><p class="ql-block">正的大道呢?就是因为他常常有一颗虚幻的妄想心;]</p><p class="ql-block">既有妄心。即惊其神〔既然有一颗虚幻的妄想心,就已经惊扰</p><p class="ql-block">了他本身的元神了;】。</p><p class="ql-block">既惊其神。</p><p class="ql-block">即着万物。〔既然已经惊扰到他本身的元神,他的</p><p class="ql-block">元神就贪着一切有形的万物了;]</p><p class="ql-block">既着万物。即生贪求。〔既然贪着一切有形的万物,就会产生</p><p class="ql-block">一些不必要的贪求;</p><p class="ql-block">既生贪求。即是烦恼。〔既然心性中产生不必要的贪求,心灵</p><p class="ql-block">中就有了邪思妄想的烦恼;]</p><p class="ql-block">烦恼妄想。忧苦身心。【既然心灵中有了邪思妄想的烦恼,就</p><p class="ql-block">会带来忧愁的痛苦,既然带来了忧愁的痛苦,就会扰乱到自己</p><p class="ql-block">的身心;</p><p class="ql-block">扰乱自己的身心,自然就会犯下错误的行为;</p> <p class="ql-block">会带来忧愁的痛苦,既然带来了忧愁的痛苦,就会扰乱到自己的身心;扰乱自己的身心,自然就会犯下错误的行为;]</p><p class="ql-block">便遭浊辱。〔既然犯下错误的行为,就会污辱自己的灵性,既然污辱了自己的灵性;]</p><p class="ql-block">流浪生死。常沉苦海。〔就要流浪在生死的轮回中,既然流浪在生死的轮回中,便要沉沦于茫茫苦海;]</p><p class="ql-block">永失真道。〔既然沉沦于茫茫苦海,就要永远失去真正的大道了。]</p><p class="ql-block">真常之道。悟者自得。〔而真正长久的大道,是领悟的人,才能得到的呀!不是别人能够送给你的;]</p><p class="ql-block">得悟道者。常清静矣。〔所以,能够真正领悟大道的人,简单一句话来说,就是经常身心保持清静的人了!]</p>