<p class="ql-block">昵 称:孺 子 牛</p><p class="ql-block">美篇号:77622222</p><p class="ql-block">图片:来自网络 鸣谢</p> <p class="ql-block"><b style="font-size:22px; color:rgb(255, 138, 0);">…………………………</b></p> <p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><b style="font-size:20px;">序·嶙峋志</b></p><p class="ql-block"><b>父肩非山,却承千钧风雨;脊骨非岩,偏刻万里沧桑。今以血为墨、岁月为刃,于时光断层间凿此碑文,祭那沉默的巍峨。</b></p> <p class="ql-block"><b>一、地骨</b></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">他肩脊隆起为山脉, </span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">以缄默拓印星空的版图—— </span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">我幼时攀援的峰峦, </span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">是天地间第一道不崩的坐标。 </span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><b>二、河殇</b></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">掌纹皴裂成河床, </span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">渡我涉过人间的险滩。 </span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">指节劈开荆棘丛, </span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">把雷火捻作引路的灯盏。 </span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><b>三、铭文</b></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">当霜雪漫上他的额崖, </span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">我终于读懂岩层的箴言: </span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">他躬身成桥,送我跨越深渊; </span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">他矗立为岸,镇守我的归帆。</span> </p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><b>四、天穹</b></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;"><span class="ql-cursor"></span>那嶙峋的曲线俯向大地, </span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">竟是乾坤最慈悲的弧度—— </span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">以脊梁祭献苍茫, </span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">为我崩裂出翱翔的天窗。 </span></p> <p class="ql-block"><b style="font-size:20px;">题跋·金石录</b></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">乙巳年仲夏,见父负薪过野。其肩胛如斧削之岩,汗渍深沁若古碑苔痕。忽忆少时骑坐其肩摘星,彼脊尚可负青天;今虽佝偻如断壑,犹欲为我撑残阳。遂泣而镌此: </span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">父肩非山,其重逾岱岳; </span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">大爱无字,其深葬岩心。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">——时值父亲节,星夜凿石以志</span></p>