七赋沁园春•父爱如山——写在父亲节之季

李氏诗承

<p class="ql-block"><b style="font-size:20px;">前言:‌</b></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><b>父爱如山,沉默却巍峨;父爱如海,深沉而辽阔。这七首《沁园春》,以铁骨为笔,以血汗为墨,刻画出父亲脊背撑起的天、茧手犁过的岁月。他是风雨中的城墙,是暗夜里的星垣,是把苦难淬炼成糖的人。</b></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><b>父亲节将至,谨以这组词献给天下父亲——那些不曾说爱,却用一生写尽爱的人。愿每一个读到的人,都能在字里行间,触摸到那份深藏的厚重与温柔。</b></p> <p class="ql-block"><b>一、《沁园春·父亲》</b></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">铁臂量天,茧掌耕野,脊骨立原。</p><p class="ql-block">任风皴额角,雕成五岳;霜侵鬓雪,化作星垣。</p><p class="ql-block">汗溉千畴,肩挑万象,苦辣深藏一笑看。 </p><p class="ql-block">回眸处,正儿时梦里,那座雄关。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">平生惯对艰难,却笑指、云程路尚宽。</p><p class="ql-block">纵腰如满月,犹张铁弩;衣沾寒露,更护心莲。</p><p class="ql-block">掌上河山,眼中沧海,半亩方塘种玉盘。</p><p class="ql-block">抬望眼,见长空雁字,写您名篇。</p> <p class="ql-block"><b>二、《沁园春·父亲节感赋》</b></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">岱岳垂肩,黄河蓄泪,今又樽前。</p><p class="ql-block">任霜纹刻额,钢梁渐曲;茧花绽掌,玉树初繁。</p><p class="ql-block">半世缄言,一腔炽炭,暗把天穹扛作山。</p><p class="ql-block">凝眸处,是儿时骑坐,那片青峦。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">平生不说艰难,只笑指:人间路尚宽。</p><p class="ql-block">纵衣尘染雪,犹呵春色;腰镰生锈,仍刈荒寒。</p><p class="ql-block">背影成碑,叮咛化雨,撑起家门万里天。</p><p class="ql-block">斜阳里,看新篁拔节,直破云烟。</p> <p class="ql-block"><b>三、《沁园春·父亲节的思念》</b></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">铁骨撑天,茧手犁野,背影刻年。</p><p class="ql-block">任风刀削鬓,雕成沟壑;烟锅烫夜,点亮星垣。</p><p class="ql-block">汗滴禾根,笑藏伤口,总把艰辛淬作坚。</p><p class="ql-block">车铃远,是儿时耳畔,那座峰峦。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">平生未道辛酸,却暗把、全家担两肩。</p><p class="ql-block">纵腰弯若铁,仍绷日月;衣单似苇,犹挡霜寒。</p><p class="ql-block">糙掌擎云,皱纹藏海,半亩心田种福田。</p><p class="ql-block">今遥望,乍新杨拂霭,似您挥鞭。</p> <p class="ql-block"><b>四、《沁园春·父亲节的思念》</b></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">脊背成梁,眉宇刻壑,双手拓荒。</p><p class="ql-block">任风霜蚀骨,雕成篆字;星辉缀袖,织就文章。</p><p class="ql-block">汗沃千畴,肩承万象,暗把沧桑酿作糖。</p><p class="ql-block">回眸处,恰童年梦里,那座城墙。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">平生不语沧桑,只笑指、人间路且长。</p><p class="ql-block">纵腰如弦月,仍张劲弩;鬓堆新雪,重铸钢梁。</p><p class="ql-block">掌上春秋,眼中山海,半亩心田种太阳。</p><p class="ql-block">凝望久,见云烟起处,尽是您光。</p> <p class="ql-block"><b>五、《沁园春·祭父》</b></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">铁骨凝碑,茧掌刻印,背影化山。</p><p class="ql-block">任霜雕额际,千沟篆字;烟熏指缝,万点星斑。</p><p class="ql-block">汗浸黄泉,肩扛紫陌,苦累深埋作祭坛。</p><p class="ql-block">抬眸处,见残灯影里,旧袄犹悬。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">平生未展眉弯,却笑把、人间重担肩。</p><p class="ql-block">纵腰如残月,仍绷铁骨;衣同败絮,更御严寒。</p><p class="ql-block">掌上乾坤,眼中风雨,半亩荒丘种玉兰。</p><p class="ql-block">今酹酒,看青烟起处,父立云端。</p> <p class="ql-block"><b>六、《沁园春·祭父》</b></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">铁骨铭碑,茧掌钤篆,背影勒磐。‌</p><p class="ql-block">任额纹篆苦,风霜刃老;掌皴铭悍,岁月硎寒。</p><p class="ql-block">汗浸黄泉,肩扛紫陌,血泪研朱印九泉。</p><p class="ql-block">抬眸处,见灯檠如炬,照我钤天。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">平生未展眉弯,把尘劫、都雕作印刊。</p><p class="ql-block">纵腰摧金铁,犹存篆力;衣披星斗,自刻贞坚。</p><p class="ql-block">半亩荒丘,一方青史,父字深钤云汉间。</p><p class="ql-block">今重拓,这心痕万叠,永世流传。</p> <p class="ql-block"><b>七、《沁园春•父亲节忆父》</b></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">铁骨为峰,茧掌成壑,背影作桴。‌</p><p class="ql-block">任霜刀凿鬓,雕成壑嶂;烟尘镂指,刻尽荣枯。</p><p class="ql-block">汗溉荒原,肩挑昏晓,茧里藏川不肯疏。</p><p class="ql-block">青灯下,补云裳百缀,暖透肌肤。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">平生讳说艰虞,只笑把人间风雨锄。‌</p><p class="ql-block">纵身弓如耜,仍耕岁稔;衫轻若纸,更护苗初。</p><p class="ql-block">半垄坟茔,一襟星斗,种下松铭云外书。</p><p class="ql-block">今酹酒,见烟灰化蝶,‌飞向田庐。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(255, 138, 0);">#父亲节诗词 #父爱如山 #沁园春 #催泪文字</span></p>