呼酒刘伶和靖处,华亭之上醉扶归~梦竹;虚竹诗词(次韵)四章(阕)

梦竹

<p class="ql-block">灵魂的拷问——梦竹</p><p class="ql-block"> 人生面临种种二律背反,爱与孤独便是其中之一。爱是苛求的,因为苛求而短暂,友谊是宽容的,因为宽容而长久。月亏了能再盈,花谢了能再开,可是,人别了,能否再见却未可知。</p><p class="ql-block"> 人生所以为别离最苦,是因为别离最使人能感受到人生无常,只有愿意为之而死的东西,才能向死而生。通过爱与类的认同,测试一个人的灵魂深度,以及对自己真正的感受。因为,每个人身上必定有两个自我,一个好动,什么都要尝试,什么都想经历,另一个喜静,对一切都加以审视消化,唯有两个灵魂充实的人,才可能有真正动人的爱情和友谊。 </p><p class="ql-block"> 那么,就站在一个安静的位置上,去看世界的热闹吧。和别人一起游山玩水,那只是旅游,唯有自己独自面对苍茫的群山和大海时,才会有真正的心灵感悟。严格意义上说,一切灵魂的拷问,都是在独处时展开的。</p> <p class="ql-block">1、【七律】归鹤</p><p class="ql-block">诗/梦竹(次韵白居易)</p><p class="ql-block">临风独立已然稀,只作排云不作威。</p><p class="ql-block">丹顶迎霞冲发冠,白翎贴水涤尘衣。</p><p class="ql-block">孤山未冷凉先到,玉面无声雪里飞。</p><p class="ql-block">呼酒刘伶和靖处,华亭之上醉扶归。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">【七律】池鹤</p><p class="ql-block">诗/白居易(唐)</p><p class="ql-block">池中此鹤鹤中稀,恐是辽东老令威。</p><p class="ql-block">带雪松枝翘膝胫,放花菱片缀毛衣。</p><p class="ql-block">低徊且向笼间宿,奋迅终须天外飞。</p><p class="ql-block">若问故巢知处在,主人相恋未能归。</p> <p class="ql-block">2、【七律】归鹤</p><p class="ql-block">——次韵白居易</p><p class="ql-block">诗/虚竹</p><p class="ql-block">寻梦西湖归故里,白衣背手立林标。</p><p class="ql-block">孤山寺里梅花老,苏小亭前莺语消。</p><p class="ql-block">泥爪留痕思瘦笔,清声一唳叹天娇。</p><p class="ql-block">当年和靖庐中事,隐入禅诗岁月遥。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">【七律】池鹤</p><p class="ql-block">诗/白居易(唐)</p><p class="ql-block">高竹笼前无伴侣,乱鸡群里有风标。</p><p class="ql-block">低头乍恐丹砂落,晒翅常疑白雪消。</p><p class="ql-block">转觉鸬鹚毛色下,苦嫌鹦鹉语声娇。</p><p class="ql-block">临风一唳思何事,怅望青田云水遥。</p> <p class="ql-block">3、【扬州慢】</p><p class="ql-block">词/梦竹(次韵姜夔)</p><p class="ql-block">怨艾无凭,开怀有酒,云骢一路兼程。</p><p class="ql-block">问何由窃喜,道巧遇青青。</p><p class="ql-block">那真是、文君司马,棋逢对手,点将裁兵。</p><p class="ql-block">漫回眸、笑靥迷花、倾国倾城。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">华灯初上,放垂帘,月叹窗惊。</p><p class="ql-block">且语润词柔,端庄娴静,脉脉含情。</p><p class="ql-block">至此整衣危坐,明心迹,诺诺连声。</p><p class="ql-block">更摄魂追魄,许伊来世今生。 </p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">【扬州慢】</p><p class="ql-block">词/姜夔(宋)</p><p class="ql-block">淮左名都,竹西佳处,解鞍少驻初程。</p><p class="ql-block">过春风十里,尽荠麦青青。</p><p class="ql-block">自戎马、窥江去后,废池乔木,犹厌言兵。</p><p class="ql-block">渐黄昏、清角吹寒,都在空城。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">杜郎俊赏,算而今、重到须惊。</p><p class="ql-block">纵豆蔻词工,青楼梦好,难赋深情。</p><p class="ql-block">二十四桥仍在,波心荡、冷月无声。</p><p class="ql-block">念桥边红药,年年知为谁生。</p><p class="ql-block">​</p> <p class="ql-block">4、【高阳台】</p><p class="ql-block">词/虚竹(次韵蒋捷)</p><p class="ql-block">玉竹临风,夭桃殢雨,眉山不胜春愁。</p><p class="ql-block">莺习娇声,归巢媾燕无羞。</p><p class="ql-block">冰肌露簟罗衾湿,夜未央,鸳梦难收。</p><p class="ql-block">奈萧郎,人去情留,花折香留。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">清寒岁月悠悠。</p><p class="ql-block">望断南飞雁字,还上西楼。</p><p class="ql-block">麝酒孤斟,诗弦啼血方休。</p><p class="ql-block">酥胸醉解相思扣,十二时,恍若三秋。</p><p class="ql-block">盼重逢,携手潇湘,共枕吴舟。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">【高阳台】</p><p class="ql-block">词/蒋捷(宋)</p><p class="ql-block">燕卷情丝,蜂黏落絮,天教绾住闲愁。</p><p class="ql-block">闲里清明,匆匆粉涩红羞。</p><p class="ql-block">灯摇缥晕茸窗冷,语未阑、蛾影分收。</p><p class="ql-block">好伤情,春也难留,人也难留。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">芳尘满目悠悠。</p><p class="ql-block">问萦云佩响,还绕谁楼。</p><p class="ql-block">别酒才斟,从前心事都休。</p><p class="ql-block">飞莺纵有风吹转,奈旧家、苑已成秋。</p><p class="ql-block">莫思量,杨柳湾西,且棹吟舟。</p>