格律诗、古风诗、词和古文

小松

<p class="ql-block">《诗经》是中国古代诗歌开端,最早的一部诗歌总集,收集了西周初年至春秋中叶(前11世纪至前6世纪)的诗歌,共311篇,其中6篇为笙诗,即只有标题,没有内容,称为笙诗六篇(南陔、白华、华黍、由康、崇伍、由仪),反映了周初至周晚期约五百年间的社会面貌。《诗经》的作者佚名,绝大部分已经无法考证,传为尹吉甫采集、孔子编订。《诗经》在先秦时期称为《诗》,或取其整数称《诗三百》。西汉时被尊为儒家经典,始称《诗经》,并沿用至今。诗经在内容上分为《风》、《雅》、《颂》三个部分。《风》是周代各地的歌谣;《雅》是周人的正声雅乐,又分《小雅》和《大雅》;《颂》是周王庭和贵族宗庙祭祀的乐歌,又分为《周颂》、《鲁颂》和《商颂》。孔子曾概括《诗经》宗旨为“无邪”,并教育弟子读《诗经》以作为立言、立行的标准。先秦诸子中,引用《诗经》者颇多,如孟子、荀子、墨子、庄子、韩非子等人在说理论证时,多引述《诗经》中的句子以增强说服力。至汉武帝时,《诗经》被儒家奉为经典,成为《六经》及《五经》之一。《诗经》内容丰富,反映了劳动与爱情、战争与徭役、压迫与反抗、风俗与婚姻、祭祖与宴会,甚至天象、地貌、动物、植物等方方面面,是周代社会生活的一面镜子。</p><p class="ql-block"> 《关雎》</p><p class="ql-block">关关雎鸠,在河之洲。窈窕淑女,君子好逑。</p><p class="ql-block">参差荇菜,左右流之。窈窕淑女,寤寐求之。</p><p class="ql-block">求之不得,寤寐思服。悠哉悠哉,辗转反侧。</p><p class="ql-block">参差荇菜,左右采之。窈窕淑女,琴瑟友之。</p><p class="ql-block">参差荇菜,左右芼之。窈窕淑女,钟鼓乐之。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 《蒹葭》</p><p class="ql-block">蒹葭苍苍,白露为霜。所谓伊人,在水一方。溯洄从之,道阻且长;溯游从之,宛在水中央。</p><p class="ql-block">蒹葭凄凄,白露未晞。所谓伊人,在水之湄。溯洄从之,道阻且跻;溯游从之,宛在水中坻。</p><p class="ql-block">蒹葭采采,白露未已,所谓伊人,在水之涘。溯洄从之,道阻且右;溯游从之,宛在水中沚。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 《小雅·采薇》节选</p><p class="ql-block">采薇采薇,薇亦柔止。昔我往矣,杨柳依依。今我来思,雨雪霏霏。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 《桃夭》节选</p><p class="ql-block">桃之夭夭,灼灼其华。之子于归,宜其室家。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 《硕鼠》节选</p><p class="ql-block">硕鼠硕鼠,无食我黍!三岁贯女,莫我肯顾。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 《无衣》节选</p><p class="ql-block">岂曰无衣?与子同袍。王于兴师,修我戈矛,与子同仇!</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 《子衿》节选</p><p class="ql-block">青青子衿,悠悠我心。纵我不往,子宁不嗣音?</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 《黍离》节选</p><p class="ql-block">知我者谓我心忧,不知我者谓我何求。</p><p class="ql-block">悠悠苍天!此何人哉?</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 《木瓜》</p><p class="ql-block">投我以木瓜,报之以琼琚。匪报也,永以为好也!</p><p class="ql-block">投我以木桃,报之以琼瑶。匪报也,永以为好也!</p><p class="ql-block">投我以木李,报之以琼玖。匪报也,永以为好也!</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 《鹿鸣》节选</p><p class="ql-block">呦呦鹿鸣,食野之苹。我有嘉宾,鼓瑟吹笙。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 《风雨》节选</p><p class="ql-block">风雨如晦,鸡鸣不已。既见君子,云胡不喜?</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 《绸缪》节选</p><p class="ql-block">绸缪束薪,三星在天。今夕何夕,见此良人。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 《野有蔓草》节选</p><p class="ql-block">野有蔓草,零露漙兮。有美一人,清扬婉兮。邂逅相遇,适我愿兮。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 《老子·八章》 先秦 老子</p><p class="ql-block">  上善若水。水善利万物而不争,处众人之所恶,故几于道。</p><p class="ql-block">  居善地,心善渊,与善仁,言善信,正善治,事善能,动善时。</p><p class="ql-block"> 夫唯不争,故无尤。</p> <p class="ql-block">刘邦(公元前256—公元前195年),字季,汉沛郡丰县中阳里人(今江苏省徐州市丰县)人。中国历史上杰出的政治家、战略家和军事指挥家,汉朝开国皇帝,汉民族和汉文化的伟大开拓者之一,对汉族的发展以及中国的统一有突出贡献。 公元前195年,讨伐英布叛乱时,伤重不起。制定“白马之盟”后,驾崩于长安,谥号高皇帝,庙号太祖,葬于长陵 。</p><p class="ql-block"> 《大风歌》</p><p class="ql-block">大风起兮云飞扬,</p><p class="ql-block">威加海内兮归故乡,</p><p class="ql-block">安得猛士兮守四方!</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 《垓下歌》 先秦 项羽</p><p class="ql-block">力拔山兮气盖世。时不利兮骓不逝。</p><p class="ql-block">骓不逝兮可奈何!虞兮虞兮奈若何!</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">诸葛亮(181-234年),字孔明、号卧龙,徐州琅琊阳都(今山东临沂市沂南县)人,三国时期蜀汉丞相、杰出的政治家、军事家、散文家、书法家。在世时被封为武乡侯,死后追谥忠武侯,东晋政权特追封他为武兴王。诸葛亮为匡扶蜀汉政权,呕心沥血,鞠躬尽瘁,死而后已。其散文代表作有《出师表》、《诫子书》等。曾发明木牛流马、孔明灯等,并改造连弩,叫做诸葛连弩,可一弩十矢俱发。于234年在五丈原(今宝鸡岐山境内)逝世。诸葛亮在后世受到极大尊崇,成为后世忠臣楷模,智慧化身。成都、宝鸡、汉中、南阳等地有武侯祠,杜甫作《蜀相》赞诸葛亮。</p><p class="ql-block"> 《诫子书》</p><p class="ql-block">  夫君子之行,静以修身,俭以养德。非淡泊无以明志,非宁静无以致远。夫学须静也,才须学也,非学无以广才,非志无以成学。淫慢则不能励精,险躁则不能治性。年与时驰,意与日去,遂成枯落,多不接世,悲守穷庐,将复何及! </p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">陶渊明(365—427年),名潜,字元亮,别号五柳先生,私谥靖节,世称靖节先生,一说寻阳郡柴桑县(今江西九江)人,另一说江西宜丰人,东晋末到南朝刘宋初杰出的诗人、辞赋家、散文家。被誉为“隐逸诗人之宗”“田园诗派之鼻祖”。是江西首位文学巨匠。曾任江州祭酒、建威参军、镇军参军、彭泽县令等职,最末一次出仕为彭泽县令,八十多天便弃职而去,从此归隐田园。他是中国第一位田园诗人,被称为“古今隐逸诗人之宗”,有《陶渊明集》。</p><p class="ql-block"> 《桃花源记》</p><p class="ql-block">  晋太元中,武陵人捕鱼为业。缘溪行,忘路之远近。忽逢桃花林,夹岸数百步,中无杂树,芳草鲜美,落英缤纷。渔人甚异之,复前行,欲穷其林。</p><p class="ql-block">  林尽水源,便得一山,山有小口,仿佛若有光。便舍船,从口入。初极狭,才通人。复行数十步,豁然开朗。土地平旷,屋舍俨然,有良田、美池、桑竹之属。阡陌交通,鸡犬相闻。其中往来种作,男女衣着,悉如外人。黄发垂髫,并怡然自乐。</p><p class="ql-block">  见渔人,乃大惊,问所从来。具答之。便要还家,设酒杀鸡作食。村中闻有此人,咸来问讯。自云先世避秦时乱,率妻子邑人来此绝境,不复出焉,遂与外人间隔。问今是何世,乃不知有汉,无论魏晋。此人一一为具言所闻,皆叹惋。余人各复延至其家,皆出酒食。停数日,辞去。此中人语云:“不足为外人道也。”</p><p class="ql-block">  既出,得其船,便扶向路,处处志之。及郡下,诣太守,说如此。太守即遣人随其往,寻向所志,遂迷,不复得路。</p><p class="ql-block">  南阳刘子骥,高尚士也,闻之,欣然规往。未果,寻病终。后遂无问津者。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 《饮酒·其五》</p><p class="ql-block">结庐在人境,而无车马喧。</p><p class="ql-block">问君何能尔?心远地自偏。</p><p class="ql-block">采菊东篱下,悠然见南山。</p><p class="ql-block">山气日夕佳,飞鸟相与还。</p><p class="ql-block">此中有真意,欲辨已忘言。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 《归园田居》</p><p class="ql-block">种豆南山下,草盛豆苗稀。</p><p class="ql-block">晨兴理荒秽,带月荷锄归。</p><p class="ql-block">道狭草木长,夕露沾我衣。</p><p class="ql-block">衣沾不足惜,但使愿无违。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">《赠范晔诗》南北朝 陆凯</p><p class="ql-block">折花逢驿使,寄与陇头人。</p><p class="ql-block">江南无所有,聊赠一枝春。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 《敕勒歌》 南北朝 佚名</p><p class="ql-block"> 敕勒川,阴山下。天似穹庐,笼盖四野,天苍苍,野茫茫,风吹草低见牛羊。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">《山中杂诗》南北朝 吴均</p><p class="ql-block">山际见来烟,竹中窥落日。</p><p class="ql-block">鸟向檐上飞,云从窗里出。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">《入若耶溪》 南北朝 王籍</p><p class="ql-block">艅艎何泛泛,空水共悠悠。</p><p class="ql-block">阴霞生远岫,阳景逐回流。</p><p class="ql-block">蝉噪林逾静,鸟鸣山更幽。</p><p class="ql-block">此地动归念,长年悲倦游。</p> <p class="ql-block">杜甫(712-770年),字子美,自号少陵野老,世称“杜工部”、“杜少陵”,河南府巩县(今河南省巩义市)人,唐代伟大的现实主义诗人,杜甫被世人尊为“诗圣”,其诗被称为“诗史”。杜甫与李白合称“李杜”,为了跟另外两位诗人李商隐与杜牧即“小李杜”区别开来,杜甫与李白又合称“大李杜”。他忧国忧民,人格高尚,他的约1400余首诗被保留了下来,诗艺精湛,在中国古典诗歌中备受推崇,影响深远。759-766年间曾居成都,后世有杜甫草堂纪念。</p><p class="ql-block"> 《春望》 </p><p class="ql-block">国破山河在,城春草木深。</p><p class="ql-block">感时花溅泪,恨别鸟惊心。</p><p class="ql-block">烽火连三月,家书抵万金。</p><p class="ql-block">白头搔更短,浑欲不胜簪。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 《春夜喜雨》 </p><p class="ql-block">好雨知时节,当春乃发生。</p><p class="ql-block">随风潜入夜,润物细无声。</p><p class="ql-block">野径云俱黑,江船火独明。</p><p class="ql-block">晓看红湿处,花重锦官城。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 《旅夜书怀》 </p><p class="ql-block">细草微风岸,危樯独夜舟。</p><p class="ql-block">星垂平野阔,月涌大江流。</p><p class="ql-block">名岂文章著,官应老病休。</p><p class="ql-block">飘飘何所似,天地一沙鸥。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 《月夜忆舍弟》</p><p class="ql-block">戍鼓断人行,边秋一雁声。</p><p class="ql-block">露从今夜白,月是故乡明。</p><p class="ql-block">有弟皆分散,无家问死生。</p><p class="ql-block">寄书长不达,况乃未休兵。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 《出塞》</p><p class="ql-block">挽弓当挽强,用箭当用长。</p><p class="ql-block">射人先射马,擒贼先擒王。</p><p class="ql-block">杀人亦有限,列国自有疆。</p><p class="ql-block">苟能制侵陵,岂在多杀伤。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 《水槛遣心二首》</p><p class="ql-block">去郭轩楹敞,无村眺望赊。</p><p class="ql-block">澄江平少岸,幽树晚多花。</p><p class="ql-block">细雨鱼儿出,微风燕子斜。</p><p class="ql-block">城中十万户,此地两三家。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">蜀天常夜雨,江槛已朝晴。</p><p class="ql-block">叶润林塘密,衣干枕席清。</p><p class="ql-block">不堪祗老病,何得尚浮名。</p><p class="ql-block">浅把涓涓酒,深凭送此生。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 《登岳阳楼》</p><p class="ql-block">昔闻洞庭水,今上岳阳楼。</p><p class="ql-block">吴楚东南坼,乾坤日夜浮。</p><p class="ql-block">亲朋无一字,老病有孤舟。</p><p class="ql-block">戎马关山北,凭轩涕泗流。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 《春日忆李白》</p><p class="ql-block">白也诗无敌,飘然思不群。</p><p class="ql-block">清新庾开府,俊逸鲍参军。</p><p class="ql-block">渭北春天树,江东日暮云。</p><p class="ql-block">何时一樽酒,重与细论文。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 《天末怀李白》</p><p class="ql-block">凉风起天末,君子意如何。</p><p class="ql-block">鸿雁几时到,江湖秋水多。</p><p class="ql-block">文章憎命达,魑魅喜人过。</p><p class="ql-block">应共冤魂语,投诗赠汨罗。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 《登高》</p><p class="ql-block">风急天高猿啸哀,渚清沙白鸟飞回。</p><p class="ql-block">无边落木萧萧下,不尽长江滚滚来。</p><p class="ql-block">万里悲秋常作客,百年多病独登台。</p><p class="ql-block">艰难苦恨繁霜鬓,潦倒新停浊酒杯。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 《茅屋为秋风所破歌》</p><p class="ql-block">八月秋高风怒号,卷我屋上三重茅。茅飞渡江洒江郊,高者挂罥长林梢,下者飘转沉塘坳。</p><p class="ql-block">南村群童欺我老无力,忍能对面为盗贼。公然抱茅入竹去,唇焦口燥呼不得,归来倚杖自叹息。</p><p class="ql-block">俄顷风定云墨色,秋天漠漠向昏黑。布衾多年冷似铁,娇儿恶卧踏里裂。床头屋漏无干处,雨脚如麻未断绝。自经丧乱少睡眠,长夜沾湿何由彻!</p><p class="ql-block">安得广厦千万间,大庇天下寒士俱欢颜!风雨不动安如山。呜呼!何时眼前突兀见此屋,吾庐独破受冻死亦足!</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 《闻官军收河南河北》</p><p class="ql-block">剑外忽传收蓟北,初闻涕泪满衣裳。</p><p class="ql-block">却看妻子愁何在,漫卷诗书喜欲狂。</p><p class="ql-block">白日放歌须纵酒,青春作伴好还乡。</p><p class="ql-block">即从巴峡穿巫峡,便下襄阳向洛阳。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 《蜀相》</p><p class="ql-block">丞相祠堂何处寻?锦官城外柏森森。</p><p class="ql-block">映阶碧草自春色,隔叶黄鹂空好音。</p><p class="ql-block">三顾频烦天下计,两朝开济老臣心。</p><p class="ql-block">出师未捷身先死,长使英雄泪满襟。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 《客至》</p><p class="ql-block">舍南舍北皆春水,但见群鸥日日来。</p><p class="ql-block">花径不曾缘客扫,蓬门今始为君开。</p><p class="ql-block">盘飧市远无兼味,樽酒家贫只旧醅。</p><p class="ql-block">肯与邻翁相对饮,隔篱呼取尽余杯。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 《曲江二首》</p><p class="ql-block">一片花飞减却春,风飘万点正愁人。</p><p class="ql-block">且看欲尽花经眼,莫厌伤多酒入唇。</p><p class="ql-block">江上小堂巢翡翠,花边高冢卧麒麟。</p><p class="ql-block">细推物理须行乐,何用浮名绊此身。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">朝回日日典春衣,每日江头尽醉归。</p><p class="ql-block">酒债寻常行处有,人生七十古来稀。</p><p class="ql-block">穿花蛱蝶深深见,点水蜻蜓款款飞。</p><p class="ql-block">传语风光共流转,暂时相赏莫相违。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 《江上值水如海势聊短述》</p><p class="ql-block">为人性僻耽佳句,语不惊人死不休。</p><p class="ql-block">老去诗篇浑漫兴,春来花鸟莫深愁。</p><p class="ql-block">新添水槛供垂钓,故着浮槎替入舟。</p><p class="ql-block">焉得思如陶谢手,令渠述作与同游。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 《江村》</p><p class="ql-block">清江一曲抱村流,长夏江村事事幽。</p><p class="ql-block">自去自来梁上燕,相亲相近水中鸥。</p><p class="ql-block">老妻画纸为棋局,稚子敲针作钓钩。</p><p class="ql-block">但有故人供禄米,微躯此外更何求?</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 《柏学士茅屋》</p><p class="ql-block">碧山学士焚银鱼,白马却走身岩居。</p><p class="ql-block">古人已用三冬足,年少今开万卷余。</p><p class="ql-block">晴云满户团倾盖,秋水浮阶溜决渠。</p><p class="ql-block">富贵必从勤苦得,男儿须读五车书。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 《赠卫八处士》</p><p class="ql-block">人生不相见,动如参与商。</p><p class="ql-block">今夕复何夕,共此灯烛光。</p><p class="ql-block">少壮能几时,鬓发各已苍。</p><p class="ql-block">访旧半为鬼,惊呼热中肠。</p><p class="ql-block">焉知二十载,重上君子堂。</p><p class="ql-block">昔别君未婚,儿女忽成行。</p><p class="ql-block">怡然敬父执,问我来何方。</p><p class="ql-block">问答乃未已,驱儿罗酒浆。</p><p class="ql-block">夜雨剪春韭,新炊间黄粱。</p><p class="ql-block">主称会面难,一举累十觞。</p><p class="ql-block">十觞亦不醉,感子故意长。</p><p class="ql-block">明日隔山岳,世事两茫茫。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 《饮中八仙歌》</p><p class="ql-block">知章骑马似乘船,眼花落井水底眠。</p><p class="ql-block">汝阳三斗始朝天,道逢麴车口流涎,恨不移封向酒泉。</p><p class="ql-block">左相日兴费万钱,饮如长鲸吸百川,衔杯乐圣称避贤。</p><p class="ql-block">宗之潇洒美少年,举觞白眼望青天,皎如玉树临风前。</p><p class="ql-block">苏晋长斋绣佛前,醉中往往爱逃禅。</p><p class="ql-block">李白斗酒诗百篇,长安市上酒家眠,</p><p class="ql-block">天子呼来不上船,自称臣是酒中仙。</p><p class="ql-block">张旭三杯草圣传,脱帽露顶王公前,挥毫落纸如云烟。</p><p class="ql-block">焦遂五斗方卓然,高谈雄辩惊四筵。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 《梦李白》</p><p class="ql-block">浮云终日行,游子久不至。</p><p class="ql-block">三夜频梦君,情亲见君意。</p><p class="ql-block">告归常局促,苦道来不易。</p><p class="ql-block">江湖多风波,舟楫恐失坠。</p><p class="ql-block">出门搔白首,若负平生志。</p><p class="ql-block">冠盖满京华,斯人独憔悴。</p><p class="ql-block">孰云网恢恢,将老身反累。</p><p class="ql-block">千秋万岁名,寂寞身后事。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">李白(701-762年) ,字太白,号青莲居士,又号“谪仙人”,祖籍陇西成纪(今甘肃省秦安县),出生于蜀郡绵州昌隆县(一说出生于西域碎叶)。唐代伟大的浪漫主义诗人,被后人誉为“诗仙”。其人爽朗大方,爱饮酒作诗,喜交友。李白深受黄老列庄思想影响,有《李太白集》传世,诗作中多为醉时写就,代表作有《望庐山瀑布》《行路难》《蜀道难》《将进酒》《早发白帝城》等。</p><p class="ql-block"> 《渡荆门送别》 </p><p class="ql-block">渡远荆门外,来从楚国游。</p><p class="ql-block">山随平野尽,江入大荒流。</p><p class="ql-block">月下飞天镜,云生结海楼。</p><p class="ql-block">仍怜故乡水,万里送行舟。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 《送友人》 </p><p class="ql-block">青山横北郭,白水绕东城。</p><p class="ql-block">此地一为别,孤蓬万里征。</p><p class="ql-block">浮云游子意,落日故人情。</p><p class="ql-block">挥手自兹去,萧萧班马鸣。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 《访戴天山道士不遇》</p><p class="ql-block">犬吠水声中,桃花带露浓。</p><p class="ql-block">树深时见鹿,溪午不闻钟。</p><p class="ql-block">野竹分青霭,飞泉挂碧峰。</p><p class="ql-block">无人知所去,愁倚两三松。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 《月下独酌》</p><p class="ql-block">花间一壶酒,独酌无相亲。</p><p class="ql-block">举杯邀明月,对影成三人。</p><p class="ql-block">月既不解饮,影徒随我身。</p><p class="ql-block">暂伴月将影,行乐须及春。</p><p class="ql-block">我歌月徘徊,我舞影零乱。</p><p class="ql-block">醒时同交欢,醉后各分散。</p><p class="ql-block">永结无情游,相期邈云汉。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 《古朗月行》</p><p class="ql-block">小时不识月,呼作白玉盘。</p><p class="ql-block">又疑瑶台镜,飞在青云端。</p><p class="ql-block">仙人垂两足,桂树何团团。</p><p class="ql-block">白兔捣药成,问言与谁餐?</p><p class="ql-block">蟾蜍蚀圆影,大明夜已残。</p><p class="ql-block">羿昔落九乌,天人清且安。</p><p class="ql-block">阴精此沦惑,去去不足观。</p><p class="ql-block">忧来其如何?凄怆摧心肝。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 《春思》</p><p class="ql-block">燕草如碧丝,秦桑低绿枝。</p><p class="ql-block">当君怀归日,是妾断肠时。 </p><p class="ql-block">春风不相识,何事入罗帏。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 《关山月》</p><p class="ql-block">明月出天山,苍茫云海间。</p><p class="ql-block">长风几万里,吹度玉门关。</p><p class="ql-block">汉下白登道,胡窥青海湾。</p><p class="ql-block">由来征战地,不见有人还。</p><p class="ql-block">戍客望边邑,思归多苦颜。</p><p class="ql-block">高楼当此夜,叹息未应闲。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 《登金陵凤凰台》</p><p class="ql-block">凤凰台上凤凰游,凤去台空江自流。</p><p class="ql-block">吴宫花草埋幽径,晋代衣冠成古丘。</p><p class="ql-block">三山半落青天外,二水中分白鹭洲。</p><p class="ql-block">总为浮云能蔽日,长安不见使人愁。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 《上李邕》</p><p class="ql-block">大鹏一日同风起,扶摇直上九万里。</p><p class="ql-block">假令风歇时下来,犹能簸却沧溟水。</p><p class="ql-block">世人见我恒殊调,闻余大言皆冷笑。</p><p class="ql-block">宣父犹能畏后生,丈夫未可轻年少。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 《将进酒》</p><p class="ql-block">君不见黄河之水天上来,奔流到海不复回。</p><p class="ql-block">君不见高堂明镜悲白发,朝如青丝暮成雪。</p><p class="ql-block">人生得意须尽欢,莫使金樽空对月。</p><p class="ql-block">天生我材必有用,千金散尽还复来。</p><p class="ql-block">烹羊宰牛且为乐,会须一饮三百杯。</p><p class="ql-block">岑夫子,丹丘生,将进酒,杯莫停。</p><p class="ql-block">与君歌一曲,请君为我倾耳听。</p><p class="ql-block">钟鼓馔玉不足贵,但愿长醉不复醒。</p><p class="ql-block">古来圣贤皆寂寞,惟有饮者留其名。</p><p class="ql-block">陈王昔时宴平乐,斗酒十千恣欢谑。</p><p class="ql-block">主人何为言少钱,径须沽取对君酌。</p><p class="ql-block">五花马、千金裘,呼儿将出换美酒,与尔同销万古愁。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 《行路难 其一》</p><p class="ql-block">金樽清酒斗十千,玉盘珍馐值万钱。</p><p class="ql-block">停杯投箸不能食,拔剑四顾心茫然。</p><p class="ql-block">欲渡黄河冰塞川,将登太行雪满山。</p><p class="ql-block">闲来垂钓碧溪上,忽复乘舟梦日边。</p><p class="ql-block">行路难,行路难,多歧路,今安在?</p><p class="ql-block">长风破浪会有时,直挂云帆济沧海。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 《南陵别儿童入京》</p><p class="ql-block">白酒新熟山中归,黄鸡啄黍秋正肥。</p><p class="ql-block">呼童烹鸡酌白酒,儿女嬉笑牵人衣。</p><p class="ql-block">高歌取醉欲自慰,起舞落日争光辉。</p><p class="ql-block">游说万乘苦不早,著鞭跨马涉远道。</p><p class="ql-block">会稽愚妇轻买臣,余亦辞家西入秦。</p><p class="ql-block">仰天大笑出门去,我辈岂是蓬蒿人。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 《三五七言》</p><p class="ql-block">秋风清,秋月明,</p><p class="ql-block">落叶聚还散,寒鸦栖复惊。</p><p class="ql-block">相思相见知何日?此时此夜难为情!</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">入我相思门,知我相思苦。</p><p class="ql-block">长相思兮长相忆,短相思兮无穷极。</p><p class="ql-block">早知如此绊人心,何如当初莫相识。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 《宣州谢朓楼饯别校书叔云》</p><p class="ql-block">弃我去者,昨日之日不可留;</p><p class="ql-block">乱我心者,今日之日多烦忧。</p><p class="ql-block">长风万里送秋雁,对此可以酣高楼。</p><p class="ql-block">蓬莱文章建安骨,中间小谢又清发。</p><p class="ql-block">俱怀逸兴壮思飞,欲上青天揽明月。</p><p class="ql-block">抽刀断水水更流,举杯销愁愁更愁。</p><p class="ql-block">人生在世不称意,明朝散发弄扁舟。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 《梦游天姥吟留别》</p><p class="ql-block">海客谈瀛洲,烟涛微茫信难求;</p><p class="ql-block">越人语天姥,云霞明灭或可睹。</p><p class="ql-block">天姥连天向天横,势拔五岳掩赤城。</p><p class="ql-block">天台四万八千丈,对此欲倒东南倾。</p><p class="ql-block">我欲因之梦吴越,一夜飞度镜湖月。</p><p class="ql-block">湖月照我影,送我至剡溪。</p><p class="ql-block">谢公宿处今尚在,渌水荡漾清猿啼。</p><p class="ql-block">脚著谢公屐,身登青云梯。</p><p class="ql-block">半壁见海日,空中闻天鸡。</p><p class="ql-block">千岩万转路不定,迷花倚石忽已暝。</p><p class="ql-block">熊咆龙吟殷岩泉,栗深林兮惊层巅。</p><p class="ql-block">云青青兮欲雨,水澹澹兮生烟。</p><p class="ql-block">列缺霹雳,丘峦崩摧。</p><p class="ql-block">洞天石扉,訇然中开。</p><p class="ql-block">青冥浩荡不见底,日月照耀金银台。 </p><p class="ql-block">霓为衣兮风为马,云之君兮纷纷而来下。</p><p class="ql-block">虎鼓瑟兮鸾回车,仙之人兮列如麻。</p><p class="ql-block">忽魂悸以魄动,恍惊起而长嗟。</p><p class="ql-block">惟觉时之枕席,失向来之烟霞。</p><p class="ql-block">世间行乐亦如此,古来万事东流水。</p><p class="ql-block">别君去兮何时还?且放白鹿青崖间,须行即骑访名山。</p><p class="ql-block">安能摧眉折腰事权贵,使我不得开心颜?</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 《把酒问月》</p><p class="ql-block">青天有月来几时?我今停杯一问之。</p><p class="ql-block">人攀明月不可得,月行却与人相随。</p><p class="ql-block">皎如飞镜临丹阙,绿烟灭尽清辉发。</p><p class="ql-block">但见宵从海上来,宁知晓向云间没。</p><p class="ql-block">白兔捣药秋复春,嫦娥孤栖与谁邻?</p><p class="ql-block">今人不见古时月,今月曾经照古人。</p><p class="ql-block">古人今人若流水,共看明月皆如此。</p><p class="ql-block">唯愿当歌对酒时,月光长照金樽里。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 《长相思》</p><p class="ql-block">长相思,在长安。</p><p class="ql-block">络纬秋啼金井阑,微霜凄凄簟色寒。</p><p class="ql-block">孤灯不明思欲绝,卷帷望月空长叹。</p><p class="ql-block">美人如花隔云端。</p><p class="ql-block">上有青冥之长天,下有渌水之波澜。</p><p class="ql-block">天长路远魂飞苦,梦魂不到关山难。</p><p class="ql-block">长相思,摧心肝。</p> <p class="ql-block">白居易(772-846年),字乐天,号香山居士,祖籍太原,到其曾祖父时迁居下邽,生于河南新郑。是唐代伟大的现实主义诗人,唐代三大诗人之一。白居易与元稹共同倡导新乐府运动,世称“元白”,与刘禹锡并称“刘白”。白居易的诗歌题材广泛,形式多样,语言平易通俗,有“诗魔”和“诗王”之称。官至翰林学士、左赞善大夫。公元846年,白居易在洛阳逝世,葬于香山。有《白氏长庆集》传世,代表诗作有《长恨歌》《卖炭翁》《琵琶行》。</p><p class="ql-block"> 《赋得古原草送别》</p><p class="ql-block">离离原上草,一岁一枯荣。</p><p class="ql-block">野火烧不尽,春风吹又生。</p><p class="ql-block">远芳侵古道,晴翠接荒城。</p><p class="ql-block">又送王孙去,萋萋满别情。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 《夜雨》</p><p class="ql-block">我有所念人,隔在远远乡。</p><p class="ql-block">我有所感事,结在深深肠。</p><p class="ql-block">乡远去不得,无日不瞻望。</p><p class="ql-block">肠深解不得,无夕不思量。</p><p class="ql-block">况此残灯夜,独宿在空堂。</p><p class="ql-block">秋天殊未晓,风雨正苍苍。</p><p class="ql-block">不学头陀法,前心安可忘。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 《钱塘湖春行》</p><p class="ql-block">孤山寺北贾亭西,水面初平云脚低。</p><p class="ql-block">几处早莺争暖树,谁家新燕啄春泥。</p><p class="ql-block">乱花渐欲迷人眼,浅草才能没马蹄。</p><p class="ql-block">最爱湖东行不足,绿杨阴里白沙堤。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 《梦微之》</p><p class="ql-block">夜来携手梦同游,晨起盈巾泪莫收。</p><p class="ql-block">漳浦老身三度病,咸阳宿草八回秋。</p><p class="ql-block">君埋泉下泥销骨,我寄人间雪满头。</p><p class="ql-block">阿卫韩郎相次去,夜台茫昧得知不?</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 《长相思 汴水流》</p><p class="ql-block">汴水流,泗水流,流到瓜州古渡头。吴山点点愁。</p><p class="ql-block">思悠悠,恨悠悠,恨到归时方始休。月明人倚楼。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 《卖炭翁》</p><p class="ql-block">卖炭翁,伐薪烧炭南山中。</p><p class="ql-block">满面尘灰烟火色,两鬓苍苍十指黑。</p><p class="ql-block">卖炭得钱何所营?身上衣裳口中食。</p><p class="ql-block">可怜身上衣正单,心忧炭贱愿天寒。</p><p class="ql-block">夜来城外一尺雪,晓驾炭车辗冰辙。</p><p class="ql-block">牛困人饥日已高,市南门外泥中歇。</p><p class="ql-block">翩翩两骑来是谁?黄衣使者白衫儿。</p><p class="ql-block">手把文书口称敕,回车叱牛牵向北。</p><p class="ql-block">一车炭,千余斤,宫使驱将惜不得。</p><p class="ql-block">半匹红绡一丈绫,系向牛头充炭直。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 《忆江南》</p><p class="ql-block">江南好,风景旧曾谙。日出江花红胜火,春来江水绿如蓝。能不忆江南?</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 《长恨歌》</p><p class="ql-block">汉皇重色思倾国,御宇多年求不得。</p><p class="ql-block">杨家有女初长成,养在深闺人未识。</p><p class="ql-block">天生丽质难自弃,一朝选在君王侧。</p><p class="ql-block">回眸一笑百媚生,六宫粉黛无颜色。</p><p class="ql-block">春寒赐浴华清池,温泉水滑洗凝脂。</p><p class="ql-block">侍儿扶起娇无力,始是新承恩泽时。</p><p class="ql-block">云鬓花颜金步摇,芙蓉帐暖度春宵。</p><p class="ql-block">春宵苦短日高起,从此君王不早朝。</p><p class="ql-block">承欢侍宴无闲暇,春从春游夜专夜。</p><p class="ql-block">后宫佳丽三千人,三千宠爱在一身。</p><p class="ql-block">金屋妆成娇侍夜,玉楼宴罢醉和春。</p><p class="ql-block">姊妹弟兄皆列土,可怜光彩生门户。</p><p class="ql-block">遂令天下父母心,不重生男重生女。</p><p class="ql-block">骊宫高处入青云,仙乐风飘处处闻。</p><p class="ql-block">缓歌慢舞凝丝竹,尽日君王看不足。</p><p class="ql-block">渔阳鼙鼓动地来,惊破霓裳羽衣曲。</p><p class="ql-block">九重城阙烟尘生,千乘万骑西南行。</p><p class="ql-block">翠华摇摇行复止,西出都门百余里。</p><p class="ql-block">六军不发无奈何,宛转蛾眉马前死。</p><p class="ql-block">花钿委地无人收,翠翘金雀玉搔头。</p><p class="ql-block">君王掩面救不得,回看血泪相和流。</p><p class="ql-block">黄埃散漫风萧索,云栈萦纡登剑阁。</p><p class="ql-block">峨嵋山下少人行,旌旗无光日色薄。</p><p class="ql-block">蜀江水碧蜀山青,圣主朝朝暮暮情。</p><p class="ql-block">行宫见月伤心色,夜雨闻铃肠断声。</p><p class="ql-block">天旋地转回龙驭,到此踌躇不能去。</p><p class="ql-block">马嵬坡下泥土中,不见玉颜空死处。</p><p class="ql-block">君臣相顾尽沾衣,东望都门信马归。</p><p class="ql-block">归来池苑皆依旧,太液芙蓉未央柳。</p><p class="ql-block">芙蓉如面柳如眉,对此如何不泪垂?</p><p class="ql-block">春风桃李花开日,秋雨梧桐叶落时。</p><p class="ql-block">西宫南内多秋草,落叶满阶红不扫。</p><p class="ql-block">梨园弟子白发新,椒房阿监青娥老。</p><p class="ql-block">夕殿萤飞思悄然,孤灯挑尽未成眠。</p><p class="ql-block">迟迟钟鼓初长夜,耿耿星河欲曙天。</p><p class="ql-block">鸳鸯瓦冷霜华重,翡翠衾寒谁与共?</p><p class="ql-block">悠悠生死别经年,魂魄不曾来入梦。</p><p class="ql-block">临邛道士鸿都客,能以精诚致魂魄。</p><p class="ql-block">为感君王辗转思,遂教方士殷勤觅。</p><p class="ql-block">排空驭气奔如电,升天入地求之遍。</p><p class="ql-block">上穷碧落下黄泉,两处茫茫皆不见。</p><p class="ql-block">忽闻海上有仙山,山在虚无缥缈间。</p><p class="ql-block">楼阁玲珑五云起,其中绰约多仙子。</p><p class="ql-block">中有一人字太真,雪肤花貌参差是。</p><p class="ql-block">金阙西厢叩玉扃,转教小玉报双成。</p><p class="ql-block">闻道汉家天子使,九华帐里梦魂惊。</p><p class="ql-block">揽衣推枕起徘徊,珠箔银屏迤逦开。</p><p class="ql-block">云鬓半偏新睡觉,花冠不整下堂来。</p><p class="ql-block">风吹仙袂飘飖举,犹似霓裳羽衣舞。</p><p class="ql-block">玉容寂寞泪阑干,梨花一枝春带雨。</p><p class="ql-block">含情凝睇谢君王,一别音容两渺茫。</p><p class="ql-block">昭阳殿里恩爱绝,蓬莱宫中日月长。</p><p class="ql-block">回头下望人寰处,不见长安见尘雾。</p><p class="ql-block">惟将旧物表深情,钿合金钗寄将去。</p><p class="ql-block">钗留一股合一扇,钗擘黄金合分钿。</p><p class="ql-block">但教心似金钿坚,天上人间会相见。</p><p class="ql-block">临别殷勤重寄词,词中有誓两心知。</p><p class="ql-block">七月七日长生殿,夜半无人私语时。</p><p class="ql-block">在天愿作比翼鸟,在地愿为连理枝。</p><p class="ql-block">天长地久有时尽,此恨绵绵无绝期。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 《琵琶行》</p><p class="ql-block">元和十年,予左迁九江郡司马。明年秋,送客湓浦口,闻舟中夜弹琵琶者,听其音,铮铮然有京都声。问其人,本长安倡女,尝学琵琶于穆、曹二善才,年长色衰,委身为贾人妇。遂命酒,使快弹数曲。曲罢悯然,自叙少小时欢乐事,今漂沦憔悴,转徙于江湖间。予出官二年,恬然自安,感斯人言,是夕始觉有迁谪意。因为长句,歌以赠之,凡六百一十六言,命曰《琵琶行》。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">浔阳江头夜送客,枫叶荻花秋瑟瑟。</p><p class="ql-block">主人下马客在船,举酒欲饮无管弦。</p><p class="ql-block">醉不成欢惨将别,别时茫茫江浸月。</p><p class="ql-block">忽闻水上琵琶声,主人忘归客不发。</p><p class="ql-block">寻声暗问弹者谁,琵琶声停欲语迟。</p><p class="ql-block">移船相近邀相见,添酒回灯重开宴。</p><p class="ql-block">千呼万唤始出来,犹抱琵琶半遮面。</p><p class="ql-block">转轴拨弦三两声,未成曲调先有情。</p><p class="ql-block">弦弦掩抑声声思,似诉平生不得志。</p><p class="ql-block">低眉信手续续弹,说尽心中无限事。</p><p class="ql-block">轻拢慢捻抹复挑,初为《霓裳》后《六幺》。</p><p class="ql-block">大弦嘈嘈如急雨,小弦切切如私语。</p><p class="ql-block">嘈嘈切切错杂弹,大珠小珠落玉盘。</p><p class="ql-block">间关莺语花底滑,幽咽泉流冰下难。</p><p class="ql-block">冰泉冷涩弦凝绝,凝绝不通声暂歇。</p><p class="ql-block">别有幽愁暗恨生,此时无声胜有声。</p><p class="ql-block">银瓶乍破水浆迸,铁骑突出刀枪鸣。</p><p class="ql-block">曲终收拨当心画,四弦一声如裂帛。</p><p class="ql-block">东船西舫悄无言,唯见江心秋月白。</p><p class="ql-block">沉吟放拨插弦中,整顿衣裳起敛容。</p><p class="ql-block">自言本是京城女,家在虾蟆陵下住。</p><p class="ql-block">十三学得琵琶成,名属教坊第一部。</p><p class="ql-block">曲罢曾教善才服,妆成每被秋娘妒。</p><p class="ql-block">五陵年少争缠头,一曲红绡不知数。</p><p class="ql-block">钿头云篦击节碎,血色罗裙翻酒污。</p><p class="ql-block">今年欢笑复明年,秋月春风等闲度。</p><p class="ql-block">弟走从军阿姨死,暮去朝来颜色故。</p><p class="ql-block">门前冷落鞍马稀,老大嫁作商人妇。</p><p class="ql-block">商人重利轻别离,前月浮梁买茶去。</p><p class="ql-block">去来江口守空船,绕船月明江水寒。</p><p class="ql-block">夜深忽梦少年事,梦啼妆泪红阑干。</p><p class="ql-block">我闻琵琶已叹息,又闻此语重唧唧。</p><p class="ql-block">同是天涯沦落人,相逢何必曾相识!</p><p class="ql-block">我从去年辞帝京,谪居卧病浔阳城。</p><p class="ql-block">浔阳地僻无音乐,终岁不闻丝竹声。</p><p class="ql-block">住近湓江地低湿,黄芦苦竹绕宅生。</p><p class="ql-block">其间旦暮闻何物?杜鹃啼血猿哀鸣。</p><p class="ql-block">春江花朝秋月夜,往往取酒还独倾。</p><p class="ql-block">岂无山歌与村笛,呕哑嘲哳难为听。</p><p class="ql-block">今夜闻君琵琶语,如听仙乐耳暂明。</p><p class="ql-block">莫辞更坐弹一曲,为君翻作《琵琶行》。</p><p class="ql-block">感我此言良久立,却坐促弦弦转急。</p><p class="ql-block">凄凄不似向前声,满座重闻皆掩泣。</p><p class="ql-block">座中泣下谁最多?江州司马青衫湿。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">孟浩然(689—740年),字浩然,号孟山人,襄州襄阳(今湖北襄阳)人,唐代著名的山水田园派诗人,世称“孟襄阳”。因他未曾入仕,又称之为“孟山人”。孟浩然生于盛唐,早年有志用世,在仕途困顿、痛苦失望后,尚能自重,不媚俗世,修道归隐终身。曾隐居鹿门山。40岁时,游长安,应进士举不第。曾在太学赋诗,名动公卿,一座倾服,为之搁笔。开元二十五年(737)张九龄招致幕府,后隐居。孟诗绝大部分为五言短篇,多写山水田园和隐居的逸兴以及羁旅行役的心情。孟浩然的诗在艺术上有独特的造诣,后人把孟浩然与盛唐另一山水诗人王维并称为“王孟”,有《孟浩然集》三卷传世。</p><p class="ql-block"> 《过故人庄》 </p><p class="ql-block">故人具鸡黍,邀我至田家。</p><p class="ql-block">绿树村边合,青山郭外斜。</p><p class="ql-block">开轩面场圃,把酒话桑麻。</p><p class="ql-block">待到重阳日,还来就菊花。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 《临洞庭湖赠张丞相》</p><p class="ql-block">八月湖水平,涵虚混太清。</p><p class="ql-block">气蒸云梦泽,波撼岳阳城。</p><p class="ql-block">欲济无舟楫,端居耻圣明。</p><p class="ql-block">坐观垂钓者,徒有羡鱼情。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 《夏日南亭怀辛大》</p><p class="ql-block">山光忽西落,池月渐东上。</p><p class="ql-block">散发乘夕凉,开轩卧闲敞。</p><p class="ql-block">荷风送香气,竹露滴清响。</p><p class="ql-block">欲取鸣琴弹,恨无知音赏。</p><p class="ql-block">感此怀故人,中宵劳梦想。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">《宿业师山房期丁大不至》</p><p class="ql-block">夕阳度西岭,群壑倏已暝。</p><p class="ql-block">松月生夜凉,风泉满清听。</p><p class="ql-block">樵人归欲尽,烟鸟栖初定。</p><p class="ql-block">之子期宿来,孤琴候萝径。</p> <p class="ql-block">王维(701-761年),字摩诘,号摩诘居士。河东蒲州(今山西运城)人,祖籍山西祁县,唐朝诗人,有“诗佛”之称。苏轼评价其:“味摩诘之诗,诗中有画;观摩诘之画,画中有诗。”开元九年(721年)中进士,任太乐丞。天宝年间,拜吏部郎中、给事中。唐肃宗乾元年间任尚书右丞,世称“王右丞”。王维是盛唐诗人的代表,今存诗400余首,重要诗作有《相思》《山居秋暝》等。王维精通佛学,受禅宗影响很大。佛教有一部《维摩诘经》,是王维名和字的由来。王维诗书画都很有名,多才多艺,音乐也很精通。与孟浩然合称“王孟”。</p><p class="ql-block"> 《使至塞上》 </p><p class="ql-block">单车欲问边,属国过居延。</p><p class="ql-block">征蓬出汉塞,归雁入胡天。</p><p class="ql-block">大漠孤烟直,长河落日圆。</p><p class="ql-block">萧关逢候骑,都护在燕然。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 《山居秋暝》</p><p class="ql-block">空山新雨后,天气晚来秋。</p><p class="ql-block">明月松间照,清泉石上流。</p><p class="ql-block">竹喧归浣女,莲动下渔舟。</p><p class="ql-block">随意春芳歇,王孙自可留。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 《观猎》</p><p class="ql-block">风劲角弓鸣,将军猎渭城。</p><p class="ql-block">草枯鹰眼疾,雪尽马蹄轻。</p><p class="ql-block">忽过新丰市,还归细柳营。</p><p class="ql-block">回看射雕处,千里暮云平。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 《酬张少府》</p><p class="ql-block">晚年唯好静,万事不关心。</p><p class="ql-block">自顾无长策,空知返旧林。</p><p class="ql-block">松风吹解带,山月照弹琴。</p><p class="ql-block">君问穷通理,渔歌入浦深。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 《终南山》</p><p class="ql-block">太乙近天都,连山接海隅。</p><p class="ql-block">白云回望合,青霭入看无。</p><p class="ql-block">分野中峰变,阴晴众壑殊。</p><p class="ql-block">欲投人处宿,隔水问樵夫。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 《积雨辋川庄作》</p><p class="ql-block">积雨空林烟火迟,蒸藜炊黍饷东菑。</p><p class="ql-block">漠漠水田飞白鹭,阴阴夏木啭黄鹂。</p><p class="ql-block">山中习静观朝槿,松下清斋折露葵。</p><p class="ql-block">野老与人争席罢,海鸥何事更相疑。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 《送别》</p><p class="ql-block">下马饮君酒,问君何所之?</p><p class="ql-block">君言不得意,归卧南山陲。</p><p class="ql-block">但去莫复问,白云无尽时。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 《辋川闲居裴秀才迪》</p><p class="ql-block">寒山转苍翠,秋水日潺湲。</p><p class="ql-block">倚杖柴门外,临风听暮蝉。</p><p class="ql-block">渡头馀落日,墟里上孤烟。</p><p class="ql-block">复值接舆醉,狂歌五柳前。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 《冬晚对雪忆胡处士家》</p><p class="ql-block">寒更传晓箭,清镜览衰颜。</p><p class="ql-block">隔牖风惊竹,开门雪满山。</p><p class="ql-block">洒空深巷静,积素广庭闲。</p><p class="ql-block">借问袁安舍,翛然尚闭关。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 《酬张少府》</p><p class="ql-block">晚年唯好静,万事不关心。</p><p class="ql-block">自顾无长策,空知返旧林。</p><p class="ql-block">松风吹解带,山月照弹琴。</p><p class="ql-block">君问穷通理,渔歌入浦深。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 《过香积寺》</p><p class="ql-block">不知香积寺,数里入云峰。</p><p class="ql-block">古木无人径,深山何处钟。</p><p class="ql-block">泉声咽危石,日色冷青松。</p><p class="ql-block">薄暮空潭曲,安禅制毒龙。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 《归嵩山作》</p><p class="ql-block">清川带长薄,车马去闲闲。</p><p class="ql-block">流水如有意,暮禽相与还。</p><p class="ql-block">荒城临古渡,落日满秋山。</p><p class="ql-block">迢递嵩高下,归来且闭关。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">《次北固山下》 唐 王湾(693-751年)</p><p class="ql-block">客路青山外,行舟绿水前。</p><p class="ql-block">潮平两岸阔,风正一帆悬。</p><p class="ql-block">海日生残夜,江春入旧年。</p><p class="ql-block">乡书何处达?归雁洛阳边。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">王勃(649~676年),唐代诗人。字子安。绛州龙门(今山西河津)人。王勃与杨炯、卢照邻、骆宾王齐名,世称“初唐四杰”,其中王勃是“初唐四杰”之首。唐高宗上元三年(676年)八月,自交趾探望父亲返回时,不幸渡海溺水,惊悸而死。王勃在诗歌体裁上擅长五律和五绝,代表作品有《送杜少府之任蜀州》等;主要文学成就是骈文,无论是数量还是质量,堪称一时之最,代表作品有《滕王阁序》等。</p><p class="ql-block"> 《送杜少府之任蜀州》</p><p class="ql-block">城阙辅三秦,风烟望五津。</p><p class="ql-block">与君离别意,同是宦游人。</p><p class="ql-block">海内存知己,天涯若比邻。</p><p class="ql-block">无为在歧路,儿女共沾巾。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 《滕王阁序》 </p><p class="ql-block"> 豫章故郡,洪都新府。星分翼轸,地接衡庐。襟三江而带五湖,控蛮荆而引瓯越。物华天宝,龙光射牛斗之墟;人杰地灵,徐孺下陈蕃之榻。雄州雾列,俊采星驰。台隍枕夷夏之交,宾主尽东南之美。都督阎公之雅望,棨戟遥临;宇文新州之懿范,襜帷暂驻。十旬休假,胜友如云;千里逢迎,高朋满座。腾蛟起凤,孟学士之词宗;紫电青霜,王将军之武库。家君作宰,路出名区;童子何知,躬逢胜饯。</p><p class="ql-block">  时维九月,序属三秋。潦水尽而寒潭清,烟光凝而暮山紫。俨骖騑于上路,访风景于崇阿。临帝子之长洲,得天人之旧馆。层峦耸翠,上出重霄;飞阁流丹,下临无地。鹤汀凫渚,穷岛屿之萦回;桂殿兰宫,即冈峦之体势。</p><p class="ql-block">  披绣闼,俯雕甍,山原旷其盈视,川泽纡其骇瞩。闾阎扑地,钟鸣鼎食之家;舸舰迷津,青雀黄龙之舳。云销雨霁,彩彻区明。落霞与孤鹜齐飞,秋水共长天一色。渔舟唱晚,响穷彭蠡之滨,雁阵惊寒,声断衡阳之浦。</p><p class="ql-block">  遥襟甫畅,逸兴遄飞。爽籁发而清风生,纤歌凝而白云遏。睢园绿竹,气凌彭泽之樽;邺水朱华,光照临川之笔。四美具,二难并。穷睇眄于中天,极娱游于暇日。天高地迥,觉宇宙之无穷;兴尽悲来,识盈虚之有数。望长安于日下,目吴会于云间。地势极而南溟深,天柱高而北辰远。关山难越,谁悲失路之人;萍水相逢,尽是他乡之客。怀帝阍而不见,奉宣室以何年?</p><p class="ql-block">  嗟乎!时运不齐,命途多舛。冯唐易老,李广难封。屈贾谊于长沙,非无圣主;窜梁鸿于海曲,岂乏明时?所赖君子见机,达人知命。老当益壮,宁移白首之心?穷且益坚,不坠青云之志。酌贪泉而觉爽,处涸辙以犹欢。北海虽赊,扶摇可接;东隅已逝,桑榆非晚。孟尝高洁,空余报国之情;阮籍猖狂,岂效穷途之哭!</p><p class="ql-block">  勃,三尺微命,一介书生。无路请缨,等终军之弱冠;有怀投笔,慕宗悫之长风。舍簪笏于百龄,奉晨昏于万里。非谢家之宝树,接孟氏之芳邻。他日趋庭,叨陪鲤对;今兹捧袂,喜托龙门。杨意不逢,抚凌云而自惜;钟期既遇,奏流水以何惭?</p><p class="ql-block">  呜呼!胜地不常,盛筵难再;兰亭已矣,梓泽丘墟。临别赠言,幸承恩于伟饯;登高作赋,是所望于群公。敢竭鄙怀,恭疏短引;一言均赋,四韵俱成。请洒潘江,各倾陆海云尔。</p><p class="ql-block"> 滕王高阁临江渚,佩玉鸣鸾罢歌舞。</p><p class="ql-block"> 画栋朝飞南浦云,珠帘暮卷西山雨。</p><p class="ql-block"> 闲云潭影日悠悠,物换星移几度秋。</p><p class="ql-block"> 阁中帝子今何在?槛外长江空自流。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 《从军行》 杨炯(650-692年)</p><p class="ql-block">烽火照西京,心中自不平。</p><p class="ql-block">牙璋辞凤阙,铁骑绕龙城。</p><p class="ql-block">雪暗凋旗画,风多杂鼓声。</p><p class="ql-block">宁为百夫长,胜作一书生。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">《除夜宿石头驿》戴叔伦(732—789年)</p><p class="ql-block">旅馆谁相问?寒灯独可亲。</p><p class="ql-block">一年将尽夜,万里未归人。</p><p class="ql-block">寥落悲前事,支离笑此身。</p><p class="ql-block">愁颜与衰鬓,明日又逢春。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">《题破山寺后禅院》常建(708-765年)</p><p class="ql-block">清晨入古寺,初日照高林。</p><p class="ql-block">曲径通幽处,禅房花木深。</p><p class="ql-block">山光悦鸟性,潭影空人心。</p><p class="ql-block">万籁此俱寂,但余钟磬音。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">韦庄(836- 910年),字端己,汉族,长安杜陵(今中国陕西省西安市附近)人,晚唐诗人、词人,五代时前蜀宰相。文昌右相韦待价七世孙、苏州刺史韦应物四世孙。韦庄工诗,与温庭筠同为“花间派”代表作家,并称“温韦”。所著长诗《秦妇吟》反映战乱中妇女的不幸遭遇,在当时颇负盛名,与《孔雀东南飞》《木兰诗》并称“乐府三绝”。</p><p class="ql-block"> 《章台夜思》</p><p class="ql-block">清瑟怨遥夜,绕弦风雨哀。</p><p class="ql-block">孤灯闻楚角,残月下章台。</p><p class="ql-block">芳草已云暮,故人殊未来。</p><p class="ql-block">乡书不可寄,秋雁又南回。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 《菩萨蛮 人人尽说江南好》</p><p class="ql-block">人人尽说江南好,游人只合江南老。春水碧于天,画船听雨眠。</p><p class="ql-block">垆边人似月,皓腕凝霜雪。未老莫还乡,还乡须断肠。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 《阙题》 唐 刘慎虚</p><p class="ql-block">道由白云尽,春与青溪长</p><p class="ql-block">时有落花至,远闻流水香</p><p class="ql-block">闲门向山路,深柳读书堂</p><p class="ql-block">幽映每白日,清辉照衣裳。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">《灵隐寺月夜》 清 厉鹗(1692-1752)</p><p class="ql-block">夜寒香界白,涧曲寺门通。</p><p class="ql-block">月在众峰顶,泉流乱叶中。</p><p class="ql-block">一灯群动息,孤磬四天空。</p><p class="ql-block">归路畏逢虎,况闻岩下风。</p> <p class="ql-block">《春江花月夜》唐 张若虚(660一720)</p><p class="ql-block">春江潮水连海平,海上明月共潮生。</p><p class="ql-block">滟滟随波千万里,何处春江无月明。</p><p class="ql-block">江流宛转绕芳甸,月照花林皆似霰。</p><p class="ql-block">空里流霜不觉飞,汀上白沙看不见。</p><p class="ql-block">江天一色无纤尘,皎皎空中孤月轮。</p><p class="ql-block">江畔何人初见月?江月何年初照人?</p><p class="ql-block">人生代代无穷已,江月年年望相似。</p><p class="ql-block">不知江月待何人,但见长江送流水。</p><p class="ql-block">白云一片去悠悠,青枫浦上不胜愁。</p><p class="ql-block">谁家今夜扁舟子?何处相思明月楼?</p><p class="ql-block">可怜楼上月裴回,应照离人妆镜台。</p><p class="ql-block">玉户帘中卷不去,捣衣砧上拂还来。</p><p class="ql-block">此时相望不相闻,愿逐月华流照君。</p><p class="ql-block">鸿雁长飞光不度,鱼龙潜跃水成文。</p><p class="ql-block">昨夜闲潭梦落花,可怜春半不还家。</p><p class="ql-block">江水流春去欲尽,江潭落月复西斜。</p><p class="ql-block">斜月沉沉藏海雾,碣石潇湘无限路。</p><p class="ql-block">不知乘月几人归,落月摇情满江树。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">《望月怀远》 唐 张九龄(678一740)</p><p class="ql-block">海上生明月,天涯共此时。</p><p class="ql-block">情人怨遥夜,竟夕起相思。</p><p class="ql-block">灭烛怜光满,披衣觉露滋。</p><p class="ql-block">不堪盈手赠,还寝梦佳期。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">《于忠肃墓》 明 屈大均</p><p class="ql-block">一代勋猷在,千秋涕泪多。</p><p class="ql-block">玉门归日月,金券赐山河。</p><p class="ql-block">暮雨灵旗捲,阴风突骑过。</p><p class="ql-block">墓前频拜手,愿借鲁阳戈。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">《别云间》 明 夏完淳</p><p class="ql-block">三年羁旅客,今日又南冠。</p><p class="ql-block">无限山河泪,谁言天地宽。</p><p class="ql-block">已知泉路近,欲别故乡难。</p><p class="ql-block">毅魄归来日,灵旗空际看。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">《即事三首》 明 夏完淳</p><p class="ql-block">复楚情何极,亡秦气未平。</p><p class="ql-block">雄风清角劲,落日大旗明。</p><p class="ql-block">缟素酬家国,戈船决死生!</p><p class="ql-block">胡笳千古恨,一片月临城。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">战苦难酬国,仇深敢忆家?</p><p class="ql-block">一身存汉腊,满目尽胡沙。</p><p class="ql-block">落月翻旗影,清霜冷剑花。</p><p class="ql-block">六军浑散尽,半夜起悲笳。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">一旅同仇谊,三秋故主怀。</p><p class="ql-block">将星沉左辅,卿月隐中台。</p><p class="ql-block">东阁尘宾幕,西征愧赋才。</p><p class="ql-block">月明笳鼓切,今夜为谁哀。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">《韬钤深处》 明 戚继光</p><p class="ql-block">小筑暂高枕,忧时旧有盟。</p><p class="ql-block">呼樽来揖客,挥麈坐谈兵。</p><p class="ql-block">云护牙签满,星含宝剑横。</p><p class="ql-block">封侯非我意,但愿海波平。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">《登太白楼》 明 王世贞</p><p class="ql-block">昔闻李供奉,长啸独登楼。</p><p class="ql-block">此地一垂顾,高名百代留。</p><p class="ql-block">白云海色曙,明月天门秋。</p><p class="ql-block">欲觅重来者,潺湲济水流。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">《渡黄河》 明 谢榛</p><p class="ql-block">路出大梁城,关河开晓晴。</p><p class="ql-block">日翻龙窟动,风扫雁沙平。</p><p class="ql-block">倚剑嗟身事,张帆快旅情。</p><p class="ql-block">茫茫不知处,空外棹歌声。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">《榆河晓发》 明 谢榛</p><p class="ql-block">朝晖开众山,遥见居庸关。</p><p class="ql-block">云出三边外,风生万马间。</p><p class="ql-block">征尘何日静,古戍几人闲。</p><p class="ql-block">忽忆弃繻者,空惭旅鬓斑。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">《夜宿无相寺》 明 王守仁</p><p class="ql-block">春宵卧无相,月照五溪花。</p><p class="ql-block">掬水洗双眼,披云看九华。</p><p class="ql-block">岩头金佛国,树杪谪仙家。</p><p class="ql-block">彷佛闻笙鹤,青天落绛霞。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">《黄河夜泊》 明 李流芳</p><p class="ql-block">明月黄河夜,寒沙似战场。</p><p class="ql-block">奔流聒地响,平野到天荒。</p><p class="ql-block">吴会书难达,燕台路正长。</p><p class="ql-block">男儿少为客,不辨是他乡。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">《荧火》 清 赵执信</p><p class="ql-block">和雨还穿户,经风忽过墙。</p><p class="ql-block">虽缘草成质,不借月为光。</p><p class="ql-block">解识幽人意,请今聊处囊。</p><p class="ql-block">君看落空阔,何异大星芒。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">《小园》 清 黎简</p><p class="ql-block">水影动深树,山光窥短墙。</p><p class="ql-block">秋村黄叶满,一半入斜阳。</p><p class="ql-block">幽竹如人静,寒花为我芳。</p><p class="ql-block">小园宜小立,新月似新霜。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">《杏帘在望》 清 曹雪芹</p><p class="ql-block">杏帘招客饮,在望有山庄。</p><p class="ql-block">菱荇鹅儿水,桑榆燕子梁。</p><p class="ql-block">一畦春韭绿,十里稻花香。</p><p class="ql-block">盛世无饥馁,何须耕织忙。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">《过吴江有感》吴伟业(1609~1672)</p><p class="ql-block">落日松陵道,堤长欲抱城。</p><p class="ql-block">塔盘湖势动,桥引月痕生。</p><p class="ql-block">市静人逃赋,江宽客避兵。</p><p class="ql-block">廿年交旧散,把酒叹-浮名。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">袁枚(1716-1797年)清代诗人、散文家。字子才,号简斋,晚年自号仓山居士、随园主人、随园老人。钱塘(今浙江杭州)人。乾隆四年进士,历任溧水、江宁等县知县,有政绩,四十岁即告归。在江宁小仓山下筑随园,吟咏其中。广收诗弟子,女弟子尤众。袁枚是乾嘉时期代表诗人之一,与赵翼、蒋士铨合称“乾隆三大家”。</p><p class="ql-block">《夜过借园见主人坐月下吹笛》</p><p class="ql-block">秋夜访秋士,先闻水上音。</p><p class="ql-block">半天凉月色,一笛酒人心。</p><p class="ql-block">响遏碧云近,香传红藕深。</p><p class="ql-block">相逢清露下,流影湿衣襟。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">《晚望》清 郑珍(1806—1864年)</p><p class="ql-block">向晚古原上,悠然太古春。</p><p class="ql-block">碧云收去鸟,翠稻出行人。</p><p class="ql-block">水色秋前静,山容雨后新。</p><p class="ql-block">独怜溪左右,十室九家贫。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">《横塘夜泊》清 释宗谓</p><p class="ql-block">偶为看山出,孤舟向晚亭。</p><p class="ql-block">野梅含水白,渔火逗烟青。</p><p class="ql-block">寒屿融残雪,春潭浴乱星。</p><p class="ql-block">何人吹铁笛,清响破空冥?</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">《铜陵五松山中》 元 宋无</p><p class="ql-block">樵声闻远林,流水隔云深。</p><p class="ql-block">茅屋在何处,桃花无路寻。</p><p class="ql-block">身黄松上鼠,头白竹间禽。</p><p class="ql-block">应有仙家住,避秦来至今。</p> <p class="ql-block">崔颢(704—754年),汴州(今河南省开封市)人,唐代诗人。唐玄宗开元十一年(公元723年)进士,官至太仆寺丞,天宝中为司勋员外郎。最为人称道的是他那首《黄鹤楼》,据说李白为之搁笔,曾有“眼前有景道不得,崔颢题诗在上头”的赞叹。秉性耿直,才思敏捷,其作品激昂豪放,气势宏伟。</p><p class="ql-block"> 《黄鹤楼》</p><p class="ql-block">昔人已乘黄鹤去,此地空余黄鹤楼。</p><p class="ql-block">黄鹤一去不复返,白云千载空悠悠。</p><p class="ql-block">晴川历历汉阳树,芳草萋萋鹦鹉洲。</p><p class="ql-block">日暮乡关何处是?烟波江上使人愁。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 《游子吟》 唐 孟郊</p><p class="ql-block">慈母手中线,游子身上衣。</p><p class="ql-block">临行密密缝,意恐迟迟归。</p><p class="ql-block">谁言寸草心,报得三春晖。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 《登幽州台歌》 唐 陈子昂</p><p class="ql-block">前不见古人,后不见来者。</p><p class="ql-block">念天地之悠悠,独怆然而涕下!</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">李商隐(813—858年),字义山,号玉谿生,又号樊南生,与杜牧合称“小李杜”,与温庭筠合称“温李”,原籍怀州河内(今河南沁阳市)人,后随祖辈移居荥阳(今河南省郑州市),晚唐时期诗人。他擅长诗歌写作,骈文文学价值也很高,是晚唐最出色的诗人之一,和杜牧合称“小李杜”,与温庭筠合称为“温李”。其诗构思新奇,风格秾丽,尤其是一些爱情诗和无题诗写得缠绵悱恻,优美动人,广为传诵。但部分诗歌过于隐晦迷离,难于索解,至有“诗家总爱西昆好,独恨无人作郑笺”之说。因处于牛李党争的夹缝之中,一生很不得志。死后葬于家乡沁阳(今河南焦作市沁阳与博爱县交界之处)。作品收录为《李义山诗集》。</p><p class="ql-block"> 《无题二首》</p><p class="ql-block">昨夜星辰昨夜风,画楼西畔桂堂东。</p><p class="ql-block">身无彩凤双飞翼,心有灵犀一点通。</p><p class="ql-block">隔座送钩春酒暖,分曹射覆蜡灯红。</p><p class="ql-block">嗟余听鼓应官去,走马兰台类转蓬。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">相见时难别亦难,东风无力百花残。</p><p class="ql-block">春蚕到死丝方尽,蜡炬成灰泪始干。</p><p class="ql-block">晓镜但愁云鬓改,夜吟应觉月光寒。</p><p class="ql-block">蓬山此去无多路,青鸟殷勤为探看。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 《锦瑟》</p><p class="ql-block">锦瑟无端五十弦,一弦一柱思华年。</p><p class="ql-block">庄生晓梦迷蝴蝶,望帝春心托杜鹃。</p><p class="ql-block">沧海月明珠有泪,蓝田日暖玉生烟。</p><p class="ql-block">此情可待成追忆,只是当时已惘然。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 《赠荷花》</p><p class="ql-block">世间花叶不相伦,花入金盆叶作尘。</p><p class="ql-block">惟有绿荷红菡萏,卷舒开合任天真。</p><p class="ql-block">此花此叶常相映,翠减红衰愁杀人。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 《北青萝》</p><p class="ql-block">残阳西入崦,茅屋访孤僧。</p><p class="ql-block">落叶人何在,寒云路几层。 </p><p class="ql-block">独敲初夜磬,闲倚一枝藤。</p><p class="ql-block">世界微尘里,吾宁爱与憎。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">刘禹锡(772~842年),字梦得,籍贯河南洛阳,生于河南郑州荥阳,自称是汉中山靖王后裔。唐朝时期大臣、文学家、哲学家,有“诗豪”之称。他的家庭是一个世代以儒学相传的书香门第。政治上主张革新,是王叔文派政治革新活动的中心人物之一。后来永贞革新失败被贬为朗州司马(今湖南常德)。据湖南常德历史学家、收藏家周新国先生考证刘禹锡被贬为朗州司马其间写了著名的“汉寿城春望”。  </p><p class="ql-block"> 《陋室铭》</p><p class="ql-block"> 山不在高,有仙则名。水不在深,有龙则灵。斯是陋室,惟吾德馨。苔痕上阶绿,草色入帘青。谈笑有鸿儒,往来无白丁。可以调素琴,阅金经。无丝竹之乱耳,无案牍之劳形。南阳诸葛庐,西蜀子云亭。孔子云:何陋之有?</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 《酬乐天扬州初逢席上见赠》</p><p class="ql-block">巴山楚水凄凉地,二十三年弃置身。</p><p class="ql-block">怀旧空吟闻笛赋,到乡翻似烂柯人。</p><p class="ql-block">沉舟侧畔千帆过,病树前头万木春。</p><p class="ql-block">今日听君歌一曲,暂凭杯酒长精神。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 《西塞山怀古》</p><p class="ql-block">王濬楼船下益州,金陵王气黯然收。</p><p class="ql-block">千寻铁锁沉江底,一片降幡出石头。</p><p class="ql-block">人世几回伤往事,山形依旧枕寒流。</p><p class="ql-block">今逢四海为家日,故垒萧萧芦荻秋。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">刘长卿(726-789年),字文房,宣城(今属安徽)人,唐代诗人。玄宗天宝八载(749年)登进士第,释褐任陈留浚仪县尉。安史之乱起,南奔流落江南,至德元载(756年)被采访使李希言任为长洲县尉。至德二载(757年)冬被谤陷狱,十二月遇赦,摄海盐令。因冤情未雪,被贬南巴尉。约大历三年(768年),前后任鄂岳转运判官。大历九年(774年),因拒绝观察使吴仲孺截留财赋,反被诬为贪赃,罢官后居义兴,后贬任睦州长史。建中元年(780年),任随州(今属湖北)刺史,世称刘随州。刘长卿诗以五七言近体为主,尤工五言,自诩为“五言长城”。</p><p class="ql-block"> 《寻南溪常山道人隐居》</p><p class="ql-block">一路经行处,莓苔见履痕。</p><p class="ql-block">白云依静渚,春草闭闲门。</p><p class="ql-block">过雨看松色,随山到水源。</p><p class="ql-block">溪花与禅意,相对亦忘言。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 《望蓟门》 唐 祖咏(699~746年)</p><p class="ql-block">燕台一望客心惊,笳鼓喧喧汉将营。</p><p class="ql-block">万里寒光生积雪,三边曙色动危旌。</p><p class="ql-block">沙场烽火连胡月,海畔云山拥蓟城。</p><p class="ql-block">少小虽非投笔吏,论功还欲请长缨。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 《春思》 唐 皇甫冉(717~770年)</p><p class="ql-block">莺啼燕语报新年,马邑龙堆路几千。</p><p class="ql-block">家住层城临汉苑,心随明月到胡天。</p><p class="ql-block">机中锦字论长恨,楼上花枝笑独眠。</p><p class="ql-block">为问元戎窦车骑,何时返旆勒燕然。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">《咸阳城东楼》许浑(791~858年)</p><p class="ql-block">一上高城万里愁,蒹葭杨柳似汀洲。</p><p class="ql-block">溪云初起日沉阁,山雨欲来风满楼。</p><p class="ql-block">鸟下绿芜秦苑夕,蝉鸣黄叶汉宫秋。</p><p class="ql-block">行人莫问当年事,故国东来渭水流。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">文天祥(1236-1283),字履善,又字宋瑞,自号文山,浮休道人。汉族,吉州庐陵(今江西吉安县)人,南宋末大臣,文学家,民族英雄。宝祐四年(1256年)进士,官到右丞相兼枢密使。被派往元军的军营中谈判,被扣留。后脱险经高邮嵇庄到泰县塘湾,由南通南归,坚持抗元。祥兴元年(1278年)兵败被张弘范俘虏,在狱中坚持斗争三年多,后在柴市从容就义。著有《过零丁洋》、《文山诗集》、《指南录》、《指南后录》、《正气歌》等作品。</p><p class="ql-block"> 《过零丁洋》</p><p class="ql-block">辛苦遭逢起一经,干戈寥落四周星。</p><p class="ql-block">山河破碎风飘絮,身世浮沉雨打萍。</p><p class="ql-block">惶恐滩头说惶恐,零丁洋里叹零丁。</p><p class="ql-block">人生自古谁无死?留取丹心照汗青。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 《端午即事》</p><p class="ql-block">五月五日午,赠我一枝艾。</p><p class="ql-block">故人不可见,新知万里外。</p><p class="ql-block">丹心照夙昔,鬓发日已改。</p><p class="ql-block">我欲从灵均,三湘隔辽海。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">陆游(1125-1210年),字务观,号放翁,汉族,越州山阴(今浙江绍兴)人,尚书右丞陆佃之孙,南宋文学家、史学家、爱国诗人。陆游生逢北宋灭亡之际,少年时即深受家庭爱国思想的熏陶。宋高宗时,参加礼部考试,因受秦桧排斥而仕途不畅。孝宗时赐进士出身。中年入蜀,投身军旅生活。嘉泰二年(1202年),宋宁宗诏陆游入京,主持编修孝宗、光宗《两朝实录》和《三朝史》,官至宝章阁待制。晚年退居家乡。创作诗歌今存九千多首,内容极为丰富。笔耕不辍,诗词文俱有很高成就,其诗语言平易晓畅、章法整饬谨严,兼具李白的雄奇奔放与杜甫的沉郁悲凉,尤以饱含爱国热情对后世影响深远。</p><p class="ql-block"> 《游山西村》</p><p class="ql-block">莫笑农家腊酒浑,丰年留客足鸡豚。</p><p class="ql-block">山重水复疑无路,柳暗花明又一村。</p><p class="ql-block">箫鼓追随春社近,衣冠简朴古风存。</p><p class="ql-block">从今若许闲乘月,拄杖无时夜叩门。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 《书愤》</p><p class="ql-block">早岁那知世事艰,中原北望气如山。</p><p class="ql-block">楼船夜雪瓜洲渡,铁马秋风大散关。</p><p class="ql-block">塞上长城空自许,镜中衰鬓已先斑。</p><p class="ql-block">出师一表真名世,千载谁堪伯仲间!</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 《临安春雨初霁》</p><p class="ql-block">世味年来薄似纱,谁令骑马客京华。</p><p class="ql-block">小楼一夜听春雨,深巷明朝卖杏花。</p><p class="ql-block">矮纸斜行闲作草,晴窗细乳戏分茶。</p><p class="ql-block">素衣莫起风尘叹,犹及清明可到家。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 《病起书怀》</p><p class="ql-block">病骨支离纱帽宽,孤臣万里客江干。</p><p class="ql-block">位卑未敢忘忧国,事定犹须待阖棺。</p><p class="ql-block">天地神灵扶庙社,京华父老望和銮。</p><p class="ql-block">出师一表通今古,夜半挑灯更细看。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 《卜算子 咏梅》</p><p class="ql-block">驿外断桥边,寂寞开无主。已是黄昏独自愁,更着风和雨。</p><p class="ql-block">无意苦争春,一任群芳妒。零落成泥碾作尘,只有香如故。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 《钗头凤 红酥手》</p><p class="ql-block">红酥手,黄縢酒,满城春色宫墙柳。东风恶,欢情薄。一怀愁绪,几年离索。错、错、错。</p><p class="ql-block">春如旧,人空瘦,泪痕红浥鲛绡透。桃花落,闲池阁。山盟虽在,锦书难托。莫、莫、莫!</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 《诉衷情 当年万里觅封侯》</p><p class="ql-block">当年万里觅封侯,匹马戍梁州。关河梦断何处?尘暗旧貂裘。</p><p class="ql-block">胡未灭,鬓先秋,泪空流。此生谁料,心在天山,身老沧洲。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">黄庭坚(1045-1105年),字鲁直,号山谷道人,洪州分宁(今江西省九江市修水县)人,北宋著名文学家、书法家,为盛极一时的江西诗派开山之祖,与杜甫、陈师道和陈与义素有“一祖三宗”(黄庭坚为其中一宗)之称。与张耒、晁补之、秦观都游学于苏轼门下,合称为“苏门四学士”。生前与苏轼称“苏黄”。著有《山谷词》,且黄庭坚书法亦能独树一格,为“宋四家”之一。</p><p class="ql-block"> 《寄黄几复》</p><p class="ql-block">我居北海君南海,寄雁传书谢不能。</p><p class="ql-block">桃李春风一杯酒,江湖夜雨十年灯。</p><p class="ql-block">持家但有四立壁,治病不蕲三折肱。</p><p class="ql-block">想见读书头已白,隔溪猿哭瘴溪藤。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">朱熹(1130~1200年),行五十二,小名沋郎,小字季延,字元晦,一字仲晦,号晦庵,晚称晦翁,又称紫阳先生、考亭先生、沧州病叟、云谷老人、逆翁。谥文,又称朱文公。汉族,祖籍南宋江南东路徽州府婺源县(今江西省婺源),出生于南剑州尤溪(今属福建三明市)。南宋著名的理学家、思想家、哲学家、教育家、诗人、闽学派的代表人物,世称朱子,是孔子、孟子以来最杰出的弘扬儒学的大师。</p><p class="ql-block"> 《读书要三到》</p><p class="ql-block">  凡读书,须要读得字字响亮,不可误一字,不可少一字,不可多一字,不可倒一字,不可牵强暗记,只是要多诵数遍,自然上口,久远不忘。古人云,“读书百遍,其义自见”。谓读得熟,则不待解说,自晓其义也。余尝谓:读书有三到,谓心到,眼到,口到。心不在此,则眼不看仔细,心眼既不专一,却只漫浪诵读,决不能记,记亦不能久也。三到之中,心到最急。心既到矣,眼口岂不到乎?</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">唐寅(1470—1523),字伯虎,一字子畏,号六如居士、桃花庵主、鲁国唐生、逃禅仙吏等,汉族,南直隶苏州吴县人。明代著名画家、文学家。唐寅玩世不恭而又才气横溢,诗文擅名,与祝允明、文征明、徐祯卿并称“江南四大才子(吴门四才子)”,画名更著,与沈周、文征明、仇英并称“吴门四家”。</p><p class="ql-block"> 《警世》</p><p class="ql-block">世事如舟挂短篷,或移西岸或移东。</p><p class="ql-block">几回缺月还圆月,数阵南风又北风。</p><p class="ql-block">岁久人无千日好,春深花有几时红。</p><p class="ql-block">是非入耳君须忍,半作痴呆半作聋。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 《一剪梅 雨打梨花深闭门》</p><p class="ql-block">雨打梨花深闭门,忘了青春,误了青春。赏心乐事共谁论?花下销魂,月下销魂。</p><p class="ql-block">愁聚眉峰尽日颦,千点啼痕,万点啼痕。晓看天色暮看云,行也思君,坐也思君。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 《桃花庵歌》</p><p class="ql-block">桃花坞里桃花庵,桃花庵里桃花仙。</p><p class="ql-block">桃花仙人种桃树,又摘桃花换酒钱。</p><p class="ql-block">酒醒只在花前坐,酒醉还来花下眠。</p><p class="ql-block">半醒半醉日复日,花落花开年复年。</p><p class="ql-block">但愿老死花酒间,不愿鞠躬车马前。</p><p class="ql-block">车尘马足富者趣,酒盏花枝贫者缘。</p><p class="ql-block">若将富贵比贫者,一在平地一在天。</p><p class="ql-block">若将贫贱比车马,他得驱驰我得闲。</p><p class="ql-block">别人笑我忒风颠,我笑他人看不穿。</p><p class="ql-block">不见五陵豪杰墓,无花无酒锄作田。</p> <p class="ql-block">李煜(937―978年),南唐元宗(即南唐中主)李璟第六子,初名从嘉,字重光,号钟隐、莲峰居士,汉族,生于金陵(今江苏南京),祖籍彭城(今江苏徐州铜山区),南唐最后一位国君。李煜精书法、工绘画、通音律,诗文均有一定造诣,尤以词的成就最高。李煜的词,继承了晚唐以来温庭筠、韦庄等花间派词人的传统,又受李璟、冯延巳等的影响,语言明快、形象生动、用情真挚,风格鲜明,其亡国后词作更是题材广阔,含意深沉,在晚唐五代词中别树一帜,对后世词坛影响深远。</p><p class="ql-block"> 《虞美人 春花秋月何时了》</p><p class="ql-block">春花秋月何时了?往事知多少。小楼昨夜又东风,故国不堪回首月明中。</p><p class="ql-block">雕栏玉砌应犹在,只是朱颜改。问君能有几多愁?恰似一江春水向东流。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 《长相思 一重山》</p><p class="ql-block">一重山,两重山。山远天高烟水寒,相思枫叶丹。</p><p class="ql-block">菊花开,菊花残。塞雁高飞人未还,一帘风月闲。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 《相见欢 无言独上西楼》</p><p class="ql-block">无言独上西楼,月如钩。寂寞梧桐深院锁清秋。</p><p class="ql-block">剪不断,理还乱,是离愁。别是一般滋味在心头。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 《相见欢 林花谢了春红》</p><p class="ql-block">林花谢了春红,太匆匆。无奈朝来寒雨晚来风。</p><p class="ql-block">胭脂泪,相留醉,几时重。自是人生长恨水长东。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 《浪淘沙令 帘外雨潺潺》</p><p class="ql-block">帘外雨潺潺,春意阑珊。罗衾不耐五更寒。梦里不知身是客,一晌贪欢。</p><p class="ql-block">独自莫凭栏,无限江山。别时容易见时难。流水落花春去也,天上人间。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">温庭筠(824—882年)唐代诗人、词人。本名岐,字飞卿,太原祁(今山西祁县东南)人。富有天赋,文思敏捷,每入试,押官韵,八叉手而成八韵,所以也有“温八叉”之称。然恃才不羁,又好讥刺权贵,多犯忌讳,取憎于时,故屡举进士不第,常被贬抑,终生不得志。官终国子助教。精通音律。工诗,与李商隐齐名,时称“温李”。其诗辞藻华丽,秾艳精致,内容多写闺情。其词艺术成就在晚唐诸词人之上,为“花间派”首要词人,对词的发展影响较大。在词史上,与韦庄齐名,并称“温韦”。</p><p class="ql-block"> 《商山早行》</p><p class="ql-block">晨起动征铎,客行悲故乡。</p><p class="ql-block">鸡声茅店月,人迹板桥霜。</p><p class="ql-block">槲叶落山路,枳花明驿墙。</p><p class="ql-block">因思杜陵梦,凫雁满回塘。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 《更漏子 玉炉香》</p><p class="ql-block">玉炉香,红蜡泪,偏照画堂秋思。眉翠薄,鬓云残,夜长衾枕寒。</p><p class="ql-block">梧桐树,三更雨,不道离情正苦。一叶叶,一声声,空阶滴到明。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 《望江南·梳洗罢》</p><p class="ql-block">梳洗罢,独倚望江楼。过尽千帆皆不是,斜晖脉脉水悠悠。肠断白蘋洲。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 《山园小梅二首》宋 林逋</p><p class="ql-block">众芳摇落独暄妍,占尽风情向小园。</p><p class="ql-block">疏影横斜水清浅,暗香浮动月黄昏。</p><p class="ql-block">霜禽欲下先偷眼,粉蝶如知合断魂。</p><p class="ql-block">幸有微吟可相狎,不须檀板共金樽。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">剪绡零碎点酥乾,向背稀稠画亦难。</p><p class="ql-block">日薄从甘春至晚,霜深应怯夜来寒。</p><p class="ql-block">澄鲜只共邻僧惜,冷落犹嫌俗客看。</p><p class="ql-block">忆着江南旧行路,酒旗斜拂堕吟鞍。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 《玉楼春·春景》 宋 宋祁</p><p class="ql-block">东城渐觉风光好,縠皱波纹迎客棹。</p><p class="ql-block">绿杨烟外晓寒轻,红杏枝头春意闹。</p><p class="ql-block">浮生长恨欢娱少,肯爱千金轻一笑。</p><p class="ql-block">为君持酒劝斜阳,且向花间留晚照。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">《鹧鸪天·画毂雕鞍狭路逢》 宋 宋祁</p><p class="ql-block">画毂雕鞍狭路逢,一声肠断绣帘中。</p><p class="ql-block">身无彩凤双飞翼,心有灵犀一点通。</p><p class="ql-block">金作屋,玉为笼,车如流水马游龙。</p><p class="ql-block">刘郎已恨蓬山远,更隔蓬山几万重。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">苏轼(1037年1月8日-1101年8月24日)字子瞻,号东坡居士,世称苏东坡。眉州眉山(四川省眉山市)人,祖籍河北栾城,北宋著名文学家、书法家、画家,历史治水名人。与父苏洵、弟苏辙三人并称“三苏”。苏轼是北宋中期文坛领袖,在诗、词、散文、书、画等方面取得很高成就。文纵横恣肆;诗题材广阔,清新豪健,善用夸张比喻,独具风格,与黄庭坚并称“苏黄”;词开豪放一派,与辛弃疾同是豪放派代表,并称“苏辛”;散文著述宏富,豪放自如,与欧阳修并称“欧苏”,为“唐宋八大家”之一。苏轼善书,“宋四家”之一;擅长文人画,尤擅墨竹、怪石、枯木等。与韩愈、柳宗元和欧阳修合称“千古文章四大家”。作品有《东坡七集》《东坡易传》《东坡乐府》《潇湘竹石图卷》《古木怪石图卷》等。</p><p class="ql-block"> 《和董传留别》</p><p class="ql-block">粗缯大布裹生涯,腹有诗书气自华。</p><p class="ql-block">厌伴老儒烹瓠叶,强随举子踏槐花。</p><p class="ql-block">囊空不办寻春马,眼乱行看择婿车。</p><p class="ql-block">得意犹堪夸世俗,诏黄新湿字如鸦。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 《水调歌头 明月几时有》</p><p class="ql-block">丙辰中秋,欢饮达旦,大醉,作此篇,兼怀子由。</p><p class="ql-block">明月几时有?把酒问青天。不知天上宫阙,今夕是何年。我欲乘风归去,又恐琼楼玉宇,高处不胜寒。起舞弄清影,何似在人间。</p><p class="ql-block">转朱阁,低绮户,照无眠。不应有恨,何事长向别时圆?人有悲欢离合,月有阴晴圆缺,此事古难全。但愿人长久,千里共婵娟。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 《念奴娇 赤壁怀古》</p><p class="ql-block">大江东去,浪淘尽,千古风流人物。</p><p class="ql-block">故垒西边,人道是,三国周郎赤壁。</p><p class="ql-block">乱石穿空,惊涛拍岸,卷起千堆雪。</p><p class="ql-block">江山如画,一时多少豪杰。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">遥想公瑾当年,小乔初嫁了,雄姿英发。</p><p class="ql-block">羽扇纶巾,谈笑间,樯橹灰飞烟灭。</p><p class="ql-block">故国神游,多情应笑我,早生华发。</p><p class="ql-block">人生如梦,一尊还酹江月。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 《江城子 乙卯正月二十日夜记梦》</p><p class="ql-block">十年生死两茫茫,不思量,自难忘。千里孤坟,无处话凄凉。纵使相逢应不识,尘满面,鬓如霜。</p><p class="ql-block">夜来幽梦忽还乡,小轩窗,正梳妆。相顾无言,惟有泪千行。料得年年肠断处,明月夜,短松冈。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 《定风波 莫听穿林打叶声》</p><p class="ql-block">三月七日,沙湖道中遇雨,雨具先去,同行皆狼狈,余独不觉。已而遂晴,故作此。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">莫听穿林打叶声,何妨吟啸且徐行。竹杖芒鞋轻胜马,谁怕?一蓑烟雨任平生。</p><p class="ql-block">料峭春风吹酒醒,微冷,山头斜照却相迎。回首向来萧瑟处,归去,也无风雨也无晴。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 《江城子 密州出猎》</p><p class="ql-block">老夫聊发少年狂,左牵黄,右擎苍,锦帽貂裘,千骑卷平冈。为报倾城随太守,亲射虎,看孙郎。</p><p class="ql-block">酒酣胸胆尚开张。鬓微霜,又何妨!持节云中,何日遣冯唐?会挽雕弓如满月,西北望,射天狼。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 《蝶恋花 春景》</p><p class="ql-block">花褪残红青杏小,燕子飞时,绿水人家绕。枝上柳绵吹又少。天涯何处无芳草。</p><p class="ql-block">墙里秋千墙外道,墙外行人,墙里佳人笑。笑渐不闻声渐悄。多情却被无情恼。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 《浣溪沙 游蕲水清泉寺》</p><p class="ql-block">游蕲水清泉寺,寺临兰溪,溪水西流。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">山下兰芽短浸溪,松间沙路净无泥,萧萧暮雨子规啼。</p><p class="ql-block">谁道人生无再少?门前流水尚能西!休将白发唱黄鸡。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 《浣溪沙 细雨斜风作晓寒》</p><p class="ql-block">元丰七年十二月二十四日,从泗州刘倩叔游南山。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">细雨斜风作晓寒,淡烟疏柳媚晴滩。入淮清洛渐漫漫。</p><p class="ql-block">雪沫乳花浮午盏,蓼茸蒿笋试春盘。人间有味是清欢。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 《望江南 超然台作》</p><p class="ql-block">春未老,风细柳斜斜。试上超然台上看,半壕春水一城花。烟雨暗千家。</p><p class="ql-block">寒食后,酒醒却咨嗟。休对故人思故国,且将新火试新茶。诗酒趁年华。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 《临江仙 夜归临皋》</p><p class="ql-block">夜饮东坡醒复醉,归来仿佛三更。家童鼻息已雷鸣。敲门都不应,倚杖听江声。 </p><p class="ql-block">长恨此身非我有,何时忘却营营。夜阑风静縠纹平。小舟从此逝,江海寄余生。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">辛弃疾(1140-1207年),原字坦夫,后改字幼安,中年后别号稼轩,山东东路济南府历城县(今山东省济南市历城区)人。南宋官员、将领、文学家,豪放派词人,有“词中之龙”之称。与苏轼合称“苏辛”,与李清照并称“济南二安”。辛弃疾出生时,中原已为金兵所占。21岁参加抗金义军,不久归南宋。历任湖北、江西、湖南、福建、浙东安抚使等职。一生力主抗金。曾上《美芹十论》与《九议》,条陈战守之策。其词抒写力图恢复国家统一的爱国热情,倾诉壮志难酬的悲愤,对当时执政者的屈辱求和颇多谴责;也有不少吟咏祖国河山的作品。题材广阔又善化用前人典故入词,风格沉雄豪迈又不乏细腻柔媚之处。由于辛弃疾的抗金主张与当政的主和派政见不合,后被弹劾落职,退隐江西带湖。</p><p class="ql-block"> 《青玉案 元夕》</p><p class="ql-block">东风夜放花千树,更吹落、星如雨。宝马雕车香满路。凤箫声动,玉壶光转,一夜鱼龙舞。</p><p class="ql-block">蛾儿雪柳黄金缕,笑语盈盈暗香去。众里寻他千百度。蓦然回首,那人却在,灯火阑珊处。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 《破阵子·为陈同甫赋壮词以寄之》</p><p class="ql-block">醉里挑灯看剑,梦回吹角连营。八百里分麾下炙,五十弦翻塞外声,沙场秋点兵。</p><p class="ql-block">马作的卢飞快,弓如霹雳弦惊。了却君王天下事,赢得生前身后名。可怜白发生!</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 《永遇乐·京口北固亭怀古》</p><p class="ql-block">千古江山,英雄无觅,孙仲谋处。舞榭歌台,风流总被,雨打风吹去。斜阳草树,寻常巷陌,人道寄奴曾住。想当年,金戈铁马,气吞万里如虎。</p><p class="ql-block">元嘉草草,封狼居胥,赢得仓皇北顾。四十三年,望中犹记,烽火扬州路。可堪回首,佛狸祠下,一片神鸦社鼓。凭谁问:廉颇老矣,尚能饭否?</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 《西江月·夜行黄沙道中》</p><p class="ql-block">明月别枝惊鹊,清风半夜鸣蝉。稻花香里说丰年,听取蛙声一片。 </p><p class="ql-block">七八个星天外,两三点雨山前。旧时茅店社林边,路转溪桥忽见。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 《丑奴儿·书博山道中壁》</p><p class="ql-block">少年不识愁滋味,爱上层楼。爱上层楼,为赋新词强说愁。 </p><p class="ql-block">而今识尽愁滋味,欲说还休。欲说还休,却道“天凉好个秋”!</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 《南乡子·登京口北固亭有怀》</p><p class="ql-block">何处望神州?满眼风光北固楼。千古兴亡多少事?悠悠。不尽长江滚滚流。</p><p class="ql-block">年少万兜鍪,坐断东南战未休。天下英雄谁敌手?曹刘。生子当如孙仲谋。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 《清平乐 村居》</p><p class="ql-block">茅檐低小,溪上青青草。醉里吴音相媚好,白发谁家翁媪?</p><p class="ql-block">大儿锄豆溪东,中儿正织鸡笼。最喜小儿亡赖,溪头卧剥莲蓬。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 《鹧鸪天·送人》</p><p class="ql-block">唱彻《阳关》泪未干,功名馀事且加餐。浮天水送无穷树,带雨云埋一半山。</p><p class="ql-block">今古恨,几千般,只应离合是悲欢?江头未是风波恶,别有人间行路难!</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">柳永(984—1053年)北宋著名词人,婉约派代表人物。崇安(今福建武夷山)人,原名三变,字景庄,后改名永,字耆卿,排行第七,又称柳七。宋仁宗朝进士,官至屯田员外郎,故世称柳屯田。他自称“奉旨填词柳三变”,以毕生精力作词,并以“白衣卿相”自诩。其词多描绘城市风光和歌妓生活,尤长于抒写羁旅行役之情,创作慢词独多。铺叙刻画,情景交融,语言通俗,音律谐婉,在当时流传极其广泛,人称“凡有井水饮处,皆能歌柳词”,婉约派最具代表性的人物之一,对宋词的发展有重大影响,代表作 《雨霖铃》《八声甘州》。</p><p class="ql-block"> 《雨霖铃·寒蝉凄切》</p><p class="ql-block">寒蝉凄切,对长亭晚,骤雨初歇。都门帐饮无绪,留恋处,兰舟催发。执手相看泪眼,竟无语凝噎。念去去,千里烟波,暮霭沉沉楚天阔。</p><p class="ql-block">多情自古伤离别,更那堪,冷落清秋节!今宵酒醒何处?杨柳岸,晓风残月。此去经年,应是良辰好景虚设。便纵有千种风情,更与何人说?</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 《蝶恋花·伫倚危楼风细细》</p><p class="ql-block">伫倚危楼风细细,望极春愁,黯黯生天际。草色烟光残照里,无言谁会凭阑意。</p><p class="ql-block">拟把疏狂图一醉,对酒当歌,强乐还无味。衣带渐宽终不悔,为伊消得人憔悴。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 《八声甘州·对潇潇暮雨洒江天》</p><p class="ql-block">对潇潇暮雨洒江天,一番洗清秋。渐霜风凄紧,关河冷落,残照当楼。是处红衰翠减,苒苒物华休。唯有长江水,无语东流。</p><p class="ql-block">不忍登高临远,望故乡渺邈,归思难收。叹年来踪迹,何事苦淹留。想佳人妆楼颙望,误几回、天际识归舟。争知我,倚阑杆处,正恁凝愁!</p> <p class="ql-block">李清照(1084~1155年)号易安居士,山东省济南章丘人。宋代(南北宋之交)词人,婉约词派代表,有“千古第一才女”之称。所作词,前期多写其悠闲生活,后期多悲叹身世,情调感伤。形式上善用白描手法,自辟途径,语言清丽。论词强调协律,崇尚典雅,提出词“别是一家”之说,反对以作诗文之法作词。能诗,留存不多,部分篇章感时咏史,情辞慷慨,与其词风不同。有《易安居士文集》《易安词》。</p><p class="ql-block"> 《声声慢·寻寻觅觅》</p><p class="ql-block">寻寻觅觅,冷冷清清,凄凄惨惨戚戚。乍暖还寒时候,最难将息。三杯两盏淡酒,怎敌他、晚来风急!雁过也,正伤心,却是旧时相识。</p><p class="ql-block">满地黄花堆积,憔悴损,如今有谁堪摘?守着窗儿,独自怎生得黑?梧桐更兼细雨,到黄昏、点点滴滴。这次第,怎一个愁字了得!</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 《一剪梅·红藕香残玉簟秋》</p><p class="ql-block">红藕香残玉簟秋。轻解罗裳,独上兰舟。云中谁寄锦书来?雁字回时,月满西楼。</p><p class="ql-block">花自飘零水自流。一种相思,两处闲愁。此情无计可消除,才下眉头,却上心头。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 《武陵春·春晚》</p><p class="ql-block">风住尘香花已尽,日晚倦梳头。物是人非事事休,欲语泪先流。</p><p class="ql-block">闻说双溪春尚好,也拟泛轻舟。只恐双溪舴艋舟,载不动许多愁。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 《如梦令·常记溪亭日暮》</p><p class="ql-block">常记溪亭日暮,沉醉不知归路。兴尽晚回舟,误入藕花深处。争渡,争渡,惊起一滩鸥鹭。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 《如梦令·昨夜雨疏风骤》</p><p class="ql-block">昨夜雨疏风骤,浓睡不消残酒。试问卷帘人,却道海棠依旧。知否,知否?应是绿肥红瘦。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 《醉花阴·薄雾浓云愁永昼》</p><p class="ql-block">薄雾浓云愁永昼,瑞脑销金兽。佳节又重阳,玉枕纱厨,半夜凉初透。</p><p class="ql-block">东篱把酒黄昏后,有暗香盈袖。莫道不销魂,帘卷西风,人比黄花瘦。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">晏殊(991-1055年)字同叔,著名词人、诗人、散文家,北宋抚州府临川城人(今江西省南昌市进贤县文港镇沙河人),是当时的抚州籍第一个宰相。晏殊与其第七子晏几道(1038-1110),在当时北宋词坛上,被称为“大晏”和“小晏”。</p><p class="ql-block"> 《浣溪沙·一曲新词酒一杯》</p><p class="ql-block">一曲新词酒一杯,去年天气旧亭台。夕阳西下几时回?</p><p class="ql-block">无可奈何花落去,似曾相识燕归来。小园香径独徘徊。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 《蝶恋花·槛菊愁烟兰泣露》</p><p class="ql-block">槛菊愁烟兰泣露,罗幕轻寒,燕子双飞去。明月不谙离恨苦,斜光到晓穿朱户。</p><p class="ql-block">昨夜西风凋碧树,独上高楼,望尽天涯路。欲寄彩笺兼尺素,山长水阔知何处?</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 《破阵子·春景》</p><p class="ql-block">燕子来时新社,梨花落后清明。池上碧苔三四点,叶底黄鹂一两声。日长飞絮轻。</p><p class="ql-block">巧笑东邻女伴,采桑径里逢迎。疑怪昨宵春梦好,元是今朝斗草赢。笑从双脸生。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 《清平乐·红笺小字》</p><p class="ql-block">红笺小字,说尽平生意。鸿雁在云鱼在水,惆怅此情难寄。 </p><p class="ql-block">斜阳独倚西楼,遥山恰对帘钩。人面不知何处,绿波依旧东流</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">晏几道(1038—1110年),北宋著名词人。字叔原,号小山,抚州临川文港沙河(今属江西省南昌市进贤县)人。晏殊第七子。 历任颍昌府许田镇监、乾宁军通判、开封府判官等。性孤傲,中年家境中落。与其父晏殊合称“二晏”。词风似父而造诣过之。工于言情,其小令语言清丽,感情深挚,尤负盛名。表达情感直率。多写爱情生活,是婉约派的重要作家。有《小山词》留世。</p><p class="ql-block"> 《临江仙·梦后楼台高锁》</p><p class="ql-block">梦后楼台高锁,酒醒帘幕低垂。去年春恨却来时。落花人独立,微雨燕双飞。 </p><p class="ql-block">记得小蘋初见,两重心字罗衣。琵琶弦上说相思。当时明月在,曾照彩云归。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 《清平乐·留人不住》</p><p class="ql-block">留人不住,醉解兰舟去。一棹碧涛春水路,过尽晓莺啼处。</p><p class="ql-block">渡头杨柳青青,枝枝叶叶离情。此后锦书休寄,画楼云雨无凭。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">王安石(1021-1086年),字介甫,号半山,谥文,封荆国公。世人又称王荆公。汉族,北宋抚州临川人(今江西省抚州市临川区邓家巷人),中国北宋著名政治家、思想家、文学家、改革家,唐宋八大家之一。欧阳修称赞王安石:“翰林风月三千首,吏部文章二百年。老去自怜心尚在,后来谁与子争先。”传世文集有《王临川集》、《临川集拾遗》等。其诗文各体兼擅,词虽不多,但亦擅长,且有名作《桂枝香》等。而王荆公最得世人共传之诗句莫过于《泊船瓜洲》中的“春风又绿江南岸,明月何时照我还。”</p><p class="ql-block"> 《浣溪沙·百亩中庭半是苔》</p><p class="ql-block">百亩中庭半是苔。门前白道水萦回。爱闲能有几人来。</p><p class="ql-block">小院回廊春寂寂,山桃溪杏两三栽。为谁零落为谁开。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">蒋捷(1245~1305年),字胜欲,号竹山,南宋词人, 宋末元初阳羡(今江苏宜兴)人。先世为宜兴大族,南宋咸淳十年(1274)进士。南宋覆灭,深怀亡国之痛,隐居不仕,人称“竹山先生”、“樱桃进士”,其气节为时人所重。长于词,与周密、王沂孙、张炎并称“宋末四大家”。其词多抒发故国之思、山河之恸 、风格多样,而以悲凉清俊、萧寥疏爽为主。尤以造语奇巧之作,在宋季词坛上独标一格,有《竹山词》1卷,收入毛晋《宋六十名家词》本、《彊村丛书》本,又《竹山词》2卷,收入涉园景宋元明词续刊本。</p><p class="ql-block"> 《虞美人·听雨》</p><p class="ql-block">少年听雨歌楼上,红烛昏罗帐。壮年听雨客舟中,江阔云低、断雁叫西风。 </p><p class="ql-block">而今听雨僧庐下,鬓已星星也。悲欢离合总无情,一任阶前、点滴到天明。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 《一剪梅·舟过吴江》</p><p class="ql-block">一片春愁待酒浇。江上舟摇,楼上帘招。秋娘渡与泰娘桥,风又飘飘,雨又萧萧。</p><p class="ql-block">何日归家洗客袍?银字笙调,心字香烧。流光容易把人抛,红了樱桃,绿了芭蕉。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">范成大(1126-1193年),字至能,号称石湖居士。汉族,平江吴县(今江苏苏州)人。南宋诗人。谥文穆。从江西派入手,后学习中、晚唐诗,继承了白居易、王建、张籍等诗人新乐府的现实主义精神,终于自成一家。风格平易浅显、清新妩媚。诗题材广泛,以反映农村社会生活内容的作品成就最高。他与杨万里、陆游、尤袤合称南宋“中兴四大诗人”。</p><p class="ql-block"> 《车遥遥篇》</p><p class="ql-block">车遥遥,马憧憧。</p><p class="ql-block">君游东山东复东,安得奋飞逐西风。</p><p class="ql-block">愿我如星君如月,夜夜流光相皎洁。</p><p class="ql-block">月暂晦,星常明。</p><p class="ql-block">留明待月复,三五共盈盈。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">杨万里(1127-1206年),字廷秀,号诚斋。吉州吉水(今江西省吉水县黄桥镇湴塘村)人。南宋著名诗人、大臣,与陆游、尤袤、范成大并称为“中兴四大诗人”。因宋光宗曾为其亲书“诚斋”二字,故学者称其为“诚斋先生”。杨万里一生作诗两万多首,传世作品有四千二百首,被誉为一代诗宗。他创造了语言浅近明白、清新自然,富有幽默情趣的“诚斋体”。杨万里的诗歌大多描写自然景物,且以此见长。他也有不少篇章反映民间疾苦、抒发爱国感情的作品。著有《诚斋集》等。</p><p class="ql-block"> 《腊前月季》</p><p class="ql-block">只道花无十日红,此花无日不春风。</p><p class="ql-block">一尖已剥胭脂笔,四破犹包翡翠茸。</p><p class="ql-block">别有香超桃李外,更同梅斗雪霜中。</p><p class="ql-block">折来喜作新年看,忘却今晨是季冬。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">欧阳修(1007-1072年),字永叔,号醉翁,晚号六一居士,江南西路吉州庐陵永丰(今江西省吉安市永丰县)人,景德四年(1007年)出生于绵州(今四川省绵阳市),北宋政治家、文学家。欧阳修于宋仁宗天圣八年(1030年)以进士及第,历仕仁宗、英宗、神宗三朝,官至翰林学士、枢密副使、参知政事。死后累赠太师、楚国公,谥号“文忠”,故世称欧阳文忠公。欧阳修是在宋代文学史上最早开创一代文风的文坛领袖,与韩愈、柳宗元、苏轼、苏洵、苏辙、王安石、曾巩合称“唐宋八大家”,并与韩愈、柳宗元、苏轼被后人合称“千古文章四大家”。 他领导了北宋诗文革新运动,继承并发展了韩愈的古文理论。其散文创作的高度成就与其正确的古文理论相辅相成,从而开创了一代文风。欧阳修在变革文风的同时,也对诗风、词风进行了革新。在史学方面,也有较高成就,他曾主修《新唐书》,并独撰《新五代史》。有《欧阳文忠公集》传世。</p><p class="ql-block"> 《醉翁亭记》</p><p class="ql-block">  环滁皆山也。其西南诸峰,林壑尤美,望之蔚然而深秀者,琅琊也。山行六七里,渐闻水声潺潺,而泻出于两峰之间者,酿泉也。峰回路转,有亭翼然临于泉上者,醉翁亭也。作亭者谁?山之僧智仙也。名之者谁?太守自谓也。太守与客来饮于此,饮少辄醉,而年又最高,故自号曰醉翁也。醉翁之意不在酒,在乎山水之间也。山水之乐,得之心而寓之酒也。</p><p class="ql-block">  若夫日出而林霏开,云归而岩穴暝,晦明变化者,山间之朝暮也。野芳发而幽香,佳木秀而繁阴,风霜高洁,水落而石出者,山间之四时也。朝而往,暮而归,四时之景不同,而乐亦无穷也。</p><p class="ql-block">  至于负者歌于途,行者休于树,前者呼,后者应,伛偻提携,往来而不绝者,滁人游也。临溪而渔,溪深而鱼肥,酿泉为酒,泉香而酒洌,山肴野蔌,杂然而前陈者,太守宴也。宴酣之乐,非丝非竹,射者中,弈者胜,觥筹交错,起坐而喧哗者,众宾欢也。苍颜白发,颓然乎其间者,太守醉也。</p><p class="ql-block">  已而夕阳在山,人影散乱,太守归而宾客从也。树林阴翳,鸣声上下,游人去而禽鸟乐也。然而禽鸟知山林之乐,而不知人之乐;人知从太守游而乐,而不知太守之乐其乐也。醉能同其乐,醒能述以文者,太守也。太守谓谁?庐陵欧阳修也。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 《浪淘沙·把酒祝东风》</p><p class="ql-block">把酒祝东风,且共从容。垂杨紫陌洛城东。总是当时携手处,游遍芳丛。</p><p class="ql-block">聚散苦匆匆,此恨无穷。今年花胜去年红。可惜明年花更好,知与谁同?</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 《玉楼春·尊前拟把归期说》</p><p class="ql-block">尊前拟把归期说,欲语春容先惨咽。人生自是有情痴,此恨不关风与月。</p><p class="ql-block">离歌且莫翻新阕,一曲能教肠寸结。直须看尽洛城花,始共春风容易别。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">秦观(1049-1100年)字太虚,又字少游,别号邗沟居士,世称淮海先生。汉族,北宋高邮(今江苏)人,官至太学博士,国史馆编修。</p><p class="ql-block"> 《鹊桥仙·纤云弄巧》</p><p class="ql-block">纤云弄巧,飞星传恨,银汉迢迢暗度。金风玉露一相逢,便胜却人间无数。</p><p class="ql-block">柔情似水,佳期如梦,忍顾鹊桥归路。两情若是久长时,又岂在朝朝暮暮。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 《踏莎行·郴州旅舍》</p><p class="ql-block">雾失楼台,月迷津渡。桃源望断无寻处。可堪孤馆闭春寒,杜鹃声里斜阳暮。 </p><p class="ql-block">驿寄梅花,鱼传尺素。砌成此恨无重数。郴江幸自绕郴山,为谁流下潇湘去。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 《行香子·树绕村庄》</p><p class="ql-block">树绕村庄,水满陂塘。倚东风,豪兴徜徉。小园几许,收尽春光。有桃花红,李花白,菜花黄。</p><p class="ql-block">远远围墙,隐隐茅堂。飏青旗,流水桥旁。偶然乘兴,步过东冈。正莺儿啼,燕儿舞,蝶儿忙。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 《满庭芳·山抹微云》</p><p class="ql-block">山抹微云,天连衰草,画角声断谯门。暂停征棹,聊共引离尊。多少蓬莱旧事,空回首、烟霭纷纷。斜阳外,寒鸦万点,流水绕孤村。</p><p class="ql-block">销魂当此际,香囊暗解,罗带轻分。谩赢得、青楼薄幸名存。此去何时见也?襟袖上、空惹啼痕。伤情处,高城望断,灯火已黄昏。</p> <p class="ql-block">《渔歌子·西塞山前白鹭飞》唐 张志和</p><p class="ql-block">西塞山前白鹭飞,桃花流水鳜鱼肥。</p><p class="ql-block">青箬笠,绿蓑衣,斜风细雨不须归。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">《鹊踏枝·谁道闲情抛掷久》五代 冯延巳</p><p class="ql-block">谁道闲情抛掷久?每到春来,惆怅还依旧。日日花前常病酒,敢辞镜里朱颜瘦。</p><p class="ql-block">河畔青芜堤上柳,为问新愁,何事年年有?独立小桥风满袖,平林新月人归后。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 《卜算子·我住长江头》宋 李之仪</p><p class="ql-block">我住长江头,君住长江尾。日日思君不见君,共饮长江水。 </p><p class="ql-block">此水几时休,此恨何时已。只愿君心似我心,定不负相思意。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 《踏莎行·杨柳回塘》宋 贺铸</p><p class="ql-block">杨柳回塘,鸳鸯别浦。绿萍涨断莲舟路。断无蜂蝶慕幽香,红衣脱尽芳心苦。 </p><p class="ql-block">返照迎潮,行云带雨。依依似与骚人语。当年不肯嫁春风,无端却被秋风误。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">《青玉案·凌波不过横塘路》宋 贺铸</p><p class="ql-block">凌波不过横塘路,但目送、芳尘去。锦瑟华年谁与度?月桥花院,琐窗朱户,只有春知处。</p><p class="ql-block">飞云冉冉蘅皋暮,彩笔新题断肠句。试问闲情都几许?一川烟草,满城风絮,梅子黄时雨。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 《满江红·写怀》宋 岳飞</p><p class="ql-block">怒发冲冠,凭栏处、潇潇雨歇。抬望眼,仰天长啸,壮怀激烈。三十功名尘与土,八千里路云和月。莫等闲,白了少年头,空悲切!</p><p class="ql-block">靖康耻,犹未雪。臣子恨,何时灭!驾长车,踏破贺兰山缺。壮志饥餐胡虏肉,笑谈渴饮匈奴血。待从头、收拾旧山河,朝天阙。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 《西江月·阻风山峰下》宋 张孝祥</p><p class="ql-block">满载一船秋色,平铺十里湖光。波神留我看斜阳,放起鳞鳞细浪。</p><p class="ql-block">明日风回更好,今宵露宿何妨。水晶宫里奏霓裳,准拟岳阳楼上。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 《横渠四句》宋 张载</p><p class="ql-block">为天地立心,为生民立命,为往圣继绝学,为万世开太平。</p><p class="ql-block"><br></p> <p class="ql-block">   《天净沙·秋思》 元 马致远</p><p class="ql-block">枯藤老树昏鸦,小桥流水人家,古道西风瘦马。夕阳西下,断肠人在天涯。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 《天净沙·秋》元 白朴</p><p class="ql-block">孤村落日残霞,轻烟老树寒鸦,一点飞鸿影下。青山绿水,白草红叶黄花。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 《水仙子·夜雨》 元 徐再思</p><p class="ql-block">一声梧叶一声秋,一点芭蕉一点愁,三更归梦三更后。落灯花,棋未收,叹新丰逆旅淹留。枕上十年事,江南二老忧,都到心头。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 《人月圆·山中书事》 元 张可久</p><p class="ql-block">兴亡千古繁华梦,诗眼倦天涯。孔林乔木,吴宫蔓草,楚庙寒鸦。</p><p class="ql-block">数间茅舍,藏书万卷,投老村家。山中何事?松花酿酒,春水煎茶。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 《水仙子·咏江南》 元 张养浩</p><p class="ql-block">一江烟水照晴岚,两岸人家接画檐,芰荷丛一段秋光淡。看沙鸥舞再三,卷香风十里珠帘。画船儿天边至,酒旗儿风外飐。爱杀江南!</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 《临江仙·滚滚长江东逝水》明 杨慎</p><p class="ql-block">滚滚长江东逝水,浪花淘尽英雄。是非成败转头空。青山依旧在,几度夕阳红。</p><p class="ql-block">白发渔樵江渚上,惯看秋月春风。一壶浊酒喜相逢。古今多少事,都付笑谈中。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 《明日歌》 明 钱福</p><p class="ql-block">明日复明日,明日何其多。</p><p class="ql-block">我生待明日,万事成蹉跎。</p><p class="ql-block">世人若被明日累,春去秋来老将至。</p><p class="ql-block">朝看水东流,暮看日西坠。</p><p class="ql-block">百年明日能几何?请君听我明日歌。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">纳兰性德(1655-1685年),满洲人,字容若,号楞伽山人,清代最著名词人之一。其诗词“纳兰词”在清代以至整个中国词坛上都享有很高的声誉,在中国文学史上也占有光彩夺目的一席。他生活于满汉融合时期,其贵族家庭兴衰具有关联于王朝国事的典型性。虽侍从帝王,却向往经历平淡。特殊的生活环境背景,加之个人的超逸才华,使其诗词创作呈现出独特的个性和鲜明的艺术风格。流传至今的《木兰花令·拟古决绝词》——“人生若只如初见,何事秋风悲画扇?等闲变却故人心,却道故人心易变。”富于意境,是其众多代表作之一。</p><p class="ql-block"> 《木兰花·拟古决绝词柬友》</p><p class="ql-block">人生若只如初见,何事秋风悲画扇。</p><p class="ql-block">等闲变却故人心,却道故人心易变。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">骊山语罢清宵半,泪雨霖铃终不怨。</p><p class="ql-block">何如薄幸锦衣郎,比翼连枝当日愿。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 《长相思·山一程》</p><p class="ql-block">山一程,水一程,身向榆关那畔行,夜深千帐灯。</p><p class="ql-block">风一更,雪一更,聒碎乡心梦不成,故园无此声。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 《浣溪沙·谁念西风独自凉》</p><p class="ql-block">谁念西风独自凉,萧萧黄叶闭疏窗,</p><p class="ql-block">沉思往事立残阳。</p><p class="ql-block">被酒莫惊春睡重,赌书消得泼茶香,</p><p class="ql-block">当时只道是寻常。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 《临江仙·柳絮》 清 曹雪芹</p><p class="ql-block">白玉堂前春解舞,东风卷得均匀。蜂团蝶阵乱纷纷。几曾随逝水?岂必委芳尘?</p><p class="ql-block">万缕千丝终不改,任他随聚随分。韶华休笑本无根。好风凭借力,送我上青云。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><br></p> <p class="ql-block">【近代】</p><p class="ql-block">李叔同(1880-1942年) 初名文涛,改名岸,号叔同。浙江平湖人,生于天津。光绪二十七年(1901)就读于南洋公学经济科。公费留学日本。在上野美术专门学校习油画。加入同盟会。于东京组织春柳社,编演戏剧。归国后,任教浙江第一师范学校、两江师范学堂。民国五年(1916)入杭州定慧寺为僧,法名演音,号弘一。多才艺,编歌演剧、作画治印无所不擅,又通数国文字。为南社社员。诗好作长短不齐之句,奇趣洋溢。词豪婉兼具。有《弘一法师文钞》。今人辑有《李叔同诗全编》,词在集中。</p><p class="ql-block"> 《送别》</p><p class="ql-block">长亭外,古道边,芳草碧连天。晚风拂柳笛声残,夕阳山外山。</p><p class="ql-block">天之涯,地之角,知交半零落。一壶浊酒尽余欢,今宵别梦寒。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">鲁迅(1881-1936年),原名周樟寿,后改名周树人,字豫山,后改豫才,“鲁迅”是他1918年发表《狂人日记》时所用的笔名,也是他影响最为广泛的笔名,浙江绍兴人。著名文学家、思想家,五四新文化运动的重要参与者,中国现代文学的奠基人。毛泽东曾评价:“鲁迅的方向,就是中华民族新文化的方向。”鲁迅一生在文学创作、文学批评、思想研究、文学史研究、翻译、美术理论引进、基础科学介绍和古籍校勘与研究等多个领域具有重大贡献。他对于五四运动以后的中国社会思想文化发展具有重大影响,蜚声世界文坛,尤其在韩国、日本思想文化领域有极其重要的地位和影响,被誉为“二十世纪东亚文化地图上占最大领土的作家”。</p><p class="ql-block"> 《自嘲》</p><p class="ql-block">运交华盖欲何求?未敢翻身已碰头。</p><p class="ql-block">破帽遮颜过闹市,漏船载酒泛中流。</p><p class="ql-block">横眉冷对千夫指,俯首甘为孺子牛。</p><p class="ql-block">躲进小楼成一统,管他冬夏与春秋。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 《自题小像》</p><p class="ql-block">灵台无计逃神矢,风雨如磐暗故园。</p><p class="ql-block">寄意寒星荃不察,我以我血荐轩辕。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">毛泽东(1893年12月26日-1976年9月9日),字润之。笔名子任。湖南湘潭人。中国人民的领袖,伟大的马克思主义者,伟大的无产阶级革命家、战略家、理论家,中国共产党、中国人民解放军和中华人民共和国的主要缔造者和领导人,马克思主义中国化的伟大开拓者,近代以来中国伟大的爱国者和民族英雄,中国共产党第一代中央领导集体的核心,领导中国人民彻底改变自己命运和国家面貌的一代伟人。毛泽东被视为现代世界历史中最重要的人物之一,《时代》杂志也将他评为20世纪最具影响100人之一。主要作品有:《毛泽东选集》《毛泽东文集》《毛泽东诗词》。</p><p class="ql-block"> 《沁园春 雪》</p><p class="ql-block">北国风光,千里冰封,万里雪飘。望长城内外,惟余莽莽;大河上下,顿失滔滔。山舞银蛇,原驰蜡象,欲与天公试比高。须晴日,看红装素裹,分外妖娆。</p><p class="ql-block">江山如此多娇,引无数英雄竞折腰。惜秦皇汉武,略输文采;唐宗宋祖,稍逊风骚。一代天骄,成吉思汗,只识弯弓射大雕。俱往矣,数风流人物,还看今朝。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 《卜算子 咏梅》</p><p class="ql-block">风雨送春归,飞雪迎春到。已是悬崖百丈冰,犹有花枝俏。</p><p class="ql-block">俏也不争春,只把春来报。待到山花烂漫时,她在丛中笑。 </p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 《沁园春 长沙》</p><p class="ql-block">独立寒秋,湘江北去,橘子洲头。看万山红遍,层林尽染;漫江碧透,百舸争流。鹰击长空,鱼翔浅底,万类霜天竞自由。怅寥廓,问苍茫大地,谁主沉浮?</p><p class="ql-block">携来百侣曾游。忆往昔峥嵘岁月稠。恰同学少年,风华正茂;书生意气,挥斥方遒。指点江山,激扬文字,粪土当年万户侯。曾记否,到中流击水,浪遏飞舟?</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 《人民解放军占领南京》</p><p class="ql-block">钟山风雨起苍黄,百万雄师过大江。</p><p class="ql-block">虎踞龙盘今胜昔,天翻地覆慨而慷。</p><p class="ql-block">宜将剩勇追穷寇,不可沽名学霸王。</p><p class="ql-block">天若有情天亦老,人间正道是沧桑。 </p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 《长征》</p><p class="ql-block">红军不怕远征难,万水千山只等闲。</p><p class="ql-block">五岭逶迤腾细浪,乌蒙磅礴走泥丸。</p><p class="ql-block">金沙水拍云崖暖,大渡桥横铁索寒。</p><p class="ql-block">更喜岷山千里雪,三军过后尽开颜。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 《采桑子 重阳》</p><p class="ql-block">人生易老天难老,岁岁重阳。今又重阳,战地黄花分外香。</p><p class="ql-block">一年一度秋风劲,不似春光。胜似春光,寥廓江天万里霜。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 《水调歌头 游泳》</p><p class="ql-block">才饮长沙水,又食武昌鱼。万里长江横渡,极目楚天舒。不管风吹浪打,胜似闲庭信步,今日得宽馀。子在川上曰:逝者如斯夫!</p><p class="ql-block">风樯动,龟蛇静,起宏图。一桥飞架南北,天堑变通途。更立西江石壁,截断巫山云雨,高峡出平湖。神女应无恙,当惊世界殊。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 《赠父亲》</p><p class="ql-block">孩儿立志出乡关,学不成名誓不还。</p><p class="ql-block">埋骨何须桑梓地,人生无处不青山。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 《咏蛙》</p><p class="ql-block">独坐池塘如虎踞,绿荫树下养精神。</p><p class="ql-block">春来我不先开口,哪个虫儿敢作声。</p>