<p class="ql-block"><span style="font-size:15px;">文: 鸿</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:15px;">美编号: 9645246</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:15px;">图片源于网络</span></p> <p class="ql-block ql-indent-1"><span style="font-size:20px;">柳永作为北宋时期婉约派诗词的代表人物,是那个时期对诗词进行全面革新的第一人。宋代的女词人李清照称赞柳永的词是“变旧声作新声”。</span></p><p class="ql-block ql-indent-1"><span style="font-size:20px;">柳永最后终老于润州(江苏镇江),他的一生专注于词的创作,在词的形式和内容上都有较大创新。</span></p><p class="ql-block ql-indent-1"><span style="font-size:20px;">柳永的诗词,题材广泛,涉及男女爱情、羁旅行役、都市生活、节令风景等多个方面,他所作的词大大拓展了诗词的表现领域。民间流传着这样一句话,“凡有井水处,即能歌永(柳永)词”,可见他的作品是深受当时城市中平民阶层的人们喜爱。</span></p> <p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="font-size:15px;">柳永</span></p> <p class="ql-block ql-indent-1"><span style="font-size:20px;">十年前的2014年7月,我和爱人去浙江的雁荡山,台州的国清寺,福建泉州的南少林,厦门的集美、鼓浪屿等地旅游,在福建永定参观了被誉为“土楼王”的承启楼,并住宿于土楼,去体验当地客家人的生活习俗。</span></p><p class="ql-block ql-indent-1"><span style="font-size:20px;">离开永定土楼后,一路就来到了武夷山市。在当地的一景点处,看到北宋时期婉约派词人柳永的塑像和刻有“柳永墓冢抔土还乡碑记”的石碑。读过碑文知晓柳永是福建省崇安县五夫里人,他的墓地却远在江苏的镇江。</span></p> <p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="font-size:15px;">柳永雕塑和碑记</span></p> <p class="ql-block ql-indent-1"><span style="font-size:20px;">上个世纪的八十年代,我在扬州师范学院读书,认真学习过柳永的诗词《雨霖铃·寒蝉凄切》。</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="font-size:20px; color:rgb(255, 138, 0);">雨霖铃·寒蝉凄切</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="font-size:15px; color:rgb(255, 138, 0);">宋·柳永</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="font-size:18px; color:rgb(255, 138, 0);">寒蝉凄切,对长亭晚,骤雨初歇。</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="font-size:18px; color:rgb(255, 138, 0);">都门帐饮无绪,留恋处,兰舟催发。</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="font-size:18px; color:rgb(255, 138, 0);">执手相看泪眼,竟无语凝噎。</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="font-size:18px; color:rgb(255, 138, 0);">念去去,千里烟波,暮霭沉沉楚天阔。</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="font-size:18px; color:rgb(255, 138, 0);">多情自古伤离别,更那堪,冷落清秋节!</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="font-size:18px; color:rgb(255, 138, 0);">今宵酒醒何处?杨柳岸,晓风残月。</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="font-size:18px; color:rgb(255, 138, 0);">此去经年,应是良辰好景虚设。</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="font-size:18px; color:rgb(255, 138, 0);">便纵有千种风情,更与何人说?</span></p><p class="ql-block ql-indent-1"><span style="font-size:20px;">此词写作时间大约在北宋天圣二年(1024年)的秋季,是柳永京城仕途失意,离开汴京,与相恋的歌姬虫娘分别时,所写下的传世之作。</span></p><p class="ql-block ql-indent-1"><span style="font-size:20px; color:rgb(255, 138, 0);">“杨柳岸,晓风残月”,</span><span style="font-size:20px;">道出了作者内心的情感和倾诉。表现了作者对仕途屡遭挫折的无奈,与恋人分别时的忧怨和离愁。</span></p> <p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="font-size:15px;">杨柳岸,晓风残月</span></p> <p class="ql-block ql-indent-1"><span style="font-size:20px;">柳永(约公元984年—1053年),原名三变,字景庄,后改名永,字耆卿(qí qīng),因排行第七,又称柳七。福建崇安县五夫里人(今武夷山市五夫镇)。 </span></p><p class="ql-block ql-indent-1"><span style="font-size:20px;">北宋雍熙元年(984年),柳永出生于沂州费县(今山东费县)。</span></p><p class="ql-block ql-indent-1"><span style="font-size:20px;">淳化五年(994年),柳永父亲柳宜以赞善大夫调往扬州(今江苏扬州),柳永随父母来到扬州。</span></p><p class="ql-block ql-indent-1"><span style="font-size:20px;">柳母刘氏出生于书香世家,精通诗词歌赋。在母亲的引导下,少年柳永已经是才华横溢,时有习作《劝学文》。</span></p><p class="ql-block ql-indent-1"><span style="font-size:20px;">咸平六年(1003年),柳永在杭州作《望海潮·东南形胜》词,此词一出,即广为传诵。</span></p><p class="ql-block ql-indent-1"><span style="font-size:20px;">景德三年(1006年),柳永去汴京途中,流连于苏州和扬州故地。写下《双声子·晚天萧索》《临江仙·鸣珂碎撼都门晓》《击梧桐·香靥深深》。</span></p><p class="ql-block ql-indent-1"><span style="font-size:20px;">柳永赴京参加考试,屡试而不中,遂一心填词,并自嘲“奉旨填词”。</span></p><p class="ql-block ql-indent-1"><span style="font-size:20px;">景祐元年(1034年),柳永已近暮年始中进士及第。</span></p><p class="ql-block ql-indent-1"><span style="font-size:20px;">皇祐二年(1050年),柳永改任屯田员外郎,遂以此致仕,定居于润州(今江苏镇江)。</span></p> <p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="font-size:15px;">望海潮·东南形胜</span></p> <p class="ql-block ql-indent-1"><span style="font-size:20px;">宋·皇祐五年(1053年),69岁的柳永在润州去世,结束了他跌宕起伏,曲折而传奇的一生。</span></p><p class="ql-block ql-indent-1"><span style="font-size:20px;"> 镇江的《地方志》记载,柳永有子: 名叫柳涚(shuì),字温之,是宋仁宗庆历六年进士,官著作郎。宋·嘉祐六年(1061年)为秘书省校书郎,守陕州司理参军,以政绩闻,为大理寺丞。后入籍镇江,世居丹徒。这从侧面佐证柳永晚年居于镇江及墓在镇江的说法。</span></p><p class="ql-block ql-indent-1"><span style="font-size:20px;">因柳永死后没有留下任何财产,当地的青楼歌姬自发地出资安葬了柳永。</span></p><p class="ql-block ql-indent-1"><span style="font-size:20px;">青楼中曾流传着这样的歌谣:</span></p><p class="ql-block ql-indent-1"><span style="font-size:20px;">“不愿穿绫罗,愿依柳七哥;</span></p><p class="ql-block ql-indent-1"><span style="font-size:20px;">不愿君王召,愿得柳七叫;</span></p><p class="ql-block ql-indent-1"><span style="font-size:20px;">不愿千黄金,愿得柳七心;</span></p><p class="ql-block ql-indent-1"><span style="font-size:20px;">不愿神仙见,愿识柳七面。”</span></p> <p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="font-size:15px;">青楼歌姬</span></p> <p class="ql-block ql-indent-1"><span style="font-size:20px;">对于柳永的墓究竟在何处,一直是众说纷纭,大致有以下几种说法:</span></p><p class="ql-block ql-indent-1"><span style="font-size:20px;">一,柳永葬于湖北襄阳;</span></p><p class="ql-block ql-indent-1"><span style="font-size:20px;">二,柳永葬于湖北枣阳花山;</span></p><p class="ql-block ql-indent-1"><span style="font-size:20px;">三,柳永葬于扬州仪征;</span></p><p class="ql-block ql-indent-1"><span style="font-size:20px;">四,柳永葬于润州土山。</span></p><p class="ql-block ql-indent-1"><span style="font-size:20px;">随着岁月的变迁,今天虽已无法知道柳永的墓地。但从在武夷山市看到“柳永墓冢抔土还乡碑记”的碑文;从《镇江地方志》中有关柳永之子柳涚谢官而卜居镇江;从其子柳涚在柳永去世二十余年后,改葬柳永于镇江北固山,并请其堂弟书法家柳淇为柳永书写碑文的史料记载,可以推断柳永的墓在镇江。</span></p><p class="ql-block" style="text-align:right;"><span style="font-size:18px;">2025.6.5.于北京</span></p> <p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="font-size:15px;">千里烟波</span></p>