星际《蕉叶语集》

一剪梅(舒彦)

<p class="ql-block">《蕉叶语集》小序‌</p><p class="ql-block"> 夫芭蕉者,碧叶舒卷,绿荫垂庭,其性幽而韵远,其意深而象丰。或临窗映月,或倚石听雨,一叶一响,皆可入诗。今辑此集,聊寄闲情,托物言志,以蕉为镜,照见万象。</p><p class="ql-block"> 舒彦草撰</p> <p class="ql-block">再题芭蕉</p><p class="ql-block">苏兰芳</p><p class="ql-block">植移两月长如初,</p><p class="ql-block">一叶将垂一叶舒。</p><p class="ql-block">我有奇思又成句,</p><p class="ql-block">挥毫欲向雨中书。</p> <p class="ql-block">题图</p><p class="ql-block">吴楠</p><p class="ql-block">缘何分道向殊途,</p><p class="ql-block">一叶凋零一叶舒。</p><p class="ql-block">本是同根又同脉,</p><p class="ql-block">教人能不忆当初?</p> <p class="ql-block">鹧鸪天 题芭蕉荣枯图</p><p class="ql-block">吴楠</p><p class="ql-block"> 一叶凋零一叶舒,教人怎不忆当初。也曾共沐三更雨,只此犹残半页书。 经岁月,问荣枯,他年回首又何如?独存怀素龙蛇笔,千古风云俱已无。</p> <p class="ql-block">读人性的深渊感吴谢宇</p><p class="ql-block">清越</p><p class="ql-block">一叶凋零一叶舒,春蚕自缚总相如。</p><p class="ql-block">摩天楼里歌寒士,算海洋中钓墨鱼。</p><p class="ql-block">范进头霜犹试贴,咸阳灰冷尚遗书。</p><p class="ql-block">盘根蠹朽无人问,槐落空庭岁又初。</p> <p class="ql-block">一叶</p><p class="ql-block">玲珑翦水</p><p class="ql-block">一叶凋零一叶舒,</p><p class="ql-block">人间消长本真如。</p><p class="ql-block">因缘有数随他去,</p><p class="ql-block">终始轮回自在初。</p> <p class="ql-block">定风波·依苏女史叶语命题倚声兼谒张惠言春词意</p><p class="ql-block">胡彦恒</p><p class="ql-block"> 一叶凋零一叶舒,秋声听罢又春锄。谁解张翁弦外趣,千古,江山文脉自分株。 五阕春词同击筑,清馥,吹香和月话荣枯。莫道知音多失意,风起,乱云题破碧天书。</p> <p class="ql-block">相思引•题芭蕉叶图</p><p class="ql-block">张彤彦</p><p class="ql-block"> 一叶凋零一叶舒。春留几许入诗馀。霖霖夜雨,更令几心孤。 为有袁安曾卧雪,因存蕉叶映梅图。骚人心性,可见四时书。</p> <p class="ql-block">浣溪沙·感近日工作繁杂有记</p><p class="ql-block">于隐墨</p><p class="ql-block"> 一叶凋零一叶舒,春风误认旧庭梧。灯痕浸墨叹徐徐。 未许闲情裁蝶梦,唯将倦眼对陈书。键盘声里日何如。</p> <p class="ql-block">依苏老师芭蕉荣枯句命题抒怀</p><p class="ql-block"> 赵莲芳</p><p class="ql-block">一叶凋零一叶舒,尘间此相示真如。</p><p class="ql-block">生来已向枯枝去,败处或成新蕾居。</p><p class="ql-block">野户竹窗安寂乐,雕梁玉栋作烟墟。</p><p class="ql-block">回环因果终难辨,只把贪嗔日日除。</p> <p class="ql-block">闲云书斋芭蕉</p>