花相品韵

平安

<p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 芍药妩媚妖娆,与雍容华贵的牡丹并称“花中二绝”,其“花相”之誉恰与牡丹“花王”形成精妙的隐喻体系,构成一组互补的生态美学符号。</p><p class="ql-block"> 牡丹为木本,茎干苍劲如帝王冕旒上的玉笏。芍药属草本,柔茎,恰似宰相执圭而立的谦卑姿态。二者形成“刚柔相济”微缩模型。</p><p class="ql-block"> 牡丹谷雨称王,芍药立夏拜相,严格遵循“王先行而相殿后”的礼制。牡丹开,百卉慑,芍药发,群芳序,如“君出令,臣奉行”。</p><p class="ql-block"> 牡丹单朵直径可达30厘米,采用“放射状霸权美学”,花瓣层叠如衮服十二章纹。芍药花序常呈聚伞状,6-12朵并立,模拟官员持笏列班的秩序。单花直径多控制在15-20厘米,恪守“臣不逾君”的礼法。</p><p class="ql-block"> 牡丹芳香浓郁,如“王者号令四方”,芍药清幽缥缈,需凝神细品,似”润物无声”的执政智慧。</p><p class="ql-block"> 故宫御花园“牡丹台”配“芍药圃”,构成“乾刚坤柔”的易学布局。牡丹纹多饰于皇帝衮服,芍药纹则用于皇后翟衣,外王内相。</p><p class="ql-block"> 白居易“芍药绽红绡,牡丹拆绛罗”,以织物等级区分。牡丹用帝王专用的绛罗,芍药配宰相阶层的红绡。</p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;"> 牡丹皮入药善清君火(心火),芍药根主治相火(肝火),李时珍直言:“牡丹主血中之气,芍药主气中之血,犹君相共治也。</span></p><p class="ql-block"> 牡丹以“势”摄魂,芍药以“韵”化人,二者共同构成中国古典秩序美学的终极方程式。正如明代张谦德《瓶花谱》所悟:“牡丹不配芍药,如君王失股肱;芍药不侍牡丹,似良相无圣主。”</p><p class="ql-block"> 花王花相之美,之品韵,意无穷。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><br></p> <p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 兰陵王.芍药</p><p class="ql-block"> 周邦彦体</p><p class="ql-block"> 封汉章</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">蝉纱湿,清露消凝苔石。栏干外,低髻怯风,碎玉摇光浑无力。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">霞绡半透色。轻拭。脂痕皙皙。</p><p class="ql-block">新妆罢,娇靥欲融,珠泪偷弹卸红粒。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block">当年萼绿席。正雾幄初张,仙袂轻坼。</p><p class="ql-block">芳心暗结檀心窄。叹姚魏争宠,独怜幽韵,烟姿犹带雨梦白。向帘底相惜。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block">岑寂,恨难摘。怕燕蹴香尘,蝶趁残日。铢衣半亸娇魂侧。</p><p class="ql-block">怅韶光易老,画阑空立。黄昏携酒,对影语,共晚陌。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 2025.5</p> <p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">摄影:平安,摄于景山公园</p><p class="ql-block">制作:平安</p><p class="ql-block"> 2025.6.1</p>