诗词四首望山水

莫名

<p class="ql-block">五律.望山水</p><p class="ql-block">文/裴吉安</p><p class="ql-block">翠嶂连云矗,澄波入望收。</p><p class="ql-block">风移千树影,日漾一川秋。</p><p class="ql-block">鸟没苍烟外,人依古渡头。</p><p class="ql-block">此心随去棹,渺渺共天浮。</p> <p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">七律.望山水感吟(中华新韵)</p><p class="ql-block">文/裴吉安(湖北)</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">万里云涛开胜境,神州无处不钟灵。</p><p class="ql-block">千峰叠翠涵春色,九曲回澜漾晓星。</p><p class="ql-block">松卷龙吟传浩气,崖熔金魄铸丹青。</p><p class="ql-block">登临顿觉乾坤小,欲抱河山醉晚亭。</p> <p class="ql-block">七律.望山水</p><p class="ql-block">文/裴吉安</p><p class="ql-block">翠微深处两三家,雾绾峰腰接落霞。</p><p class="ql-block">松径乍惊千箨影,石潭徐浣九秋纱。</p><p class="ql-block">登临已觉尘嚣绝,坐久方知晷影斜。</p><p class="ql-block">若许此山分半榻,何须瀛海泛虚槎。</p> <p class="ql-block">《夏云峰·望山水感吟》</p><p class="ql-block">文/裴吉安</p><p class="ql-block">翠微长,松涛起、云边鹤迹微茫。苔径拾香沾露,袖染寒芳。竹扉虚掩,茶灶暖、漫煮斜阳。更目极、千峰叠雪,幻作银疆。</p><p class="ql-block">浮生底事奔忙。算惟有、涧风堪洗诗肠。曾记少年意气,剑指星芒。而今闲处,将万象、收入壶觞。待醉后、重摩旧砚,写尽沧桑。</p>