盛世多豪气,毛衰岁月平

亦之

<p class="ql-block">  值乙巳生辰之际,谨以一组格律诗自贺。没有华丽的词藻,也没有奢侈的愿望,只求在平平淡淡中,寻找精神的安逸。曾经的一切都会化作笔端无声的美好,记录我生命的轨迹。</p> <p class="ql-block">乙巳自寿</p><p class="ql-block">一</p><p class="ql-block">榴花有意暑风行,五十五年心不惊。</p><p class="ql-block">懒问红尘多少事,黉门无悔育精英。</p><p class="ql-block">二</p><p class="ql-block">登高望远景全收,五十五春怜白头。</p><p class="ql-block">阅尽沧桑多趣事,流年仍为稻梁谋。</p><p class="ql-block">三</p><p class="ql-block">身居福地古风存,良善为人安宅门。</p><p class="ql-block">五十五年终不悔,家和业盛定乾坤。</p> <p class="ql-block">四</p><p class="ql-block">长听滍水声,鹊跃竞争鸣。</p><p class="ql-block">风正榴花舞,毫纤字句盈。</p><p class="ql-block">芝兰居雅室,醇酒载亲情。</p><p class="ql-block">盛世多豪气,毛衰岁月平。</p><p class="ql-block">五</p><p class="ql-block">落花时节总心惊,忆起流年动我情。</p><p class="ql-block">快意林泉多好梦,耘耕三尺育精英。</p><p class="ql-block">一杯醇酒韵词瘦,卅载孤灯桃李盈。</p><p class="ql-block">不惜鬓衰长伏枥,寒消雪尽又春生。</p>