诗人说诗

玉如其人

<p class="ql-block">《诗人说诗》</p><p class="ql-block">一、</p><p class="ql-block">星 汉</p><p class="ql-block">青格达湖荷花</p><p class="ql-block">移家万里又何惭,一脉奇情带笑含。</p><p class="ql-block">叶展轻推鱼浪碧,花开远望鹤天蓝。</p><p class="ql-block">每逢朝日蒸蒸起,便拥清风细细谈。</p><p class="ql-block">昂首雪山军垦地,从今不肯忆江南。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">孟大川点评:</p><p class="ql-block"> 全诗借写青格达湖荷花之景,实抒对新疆的拳拳真情。首句“移家万里”,“又何惭”“带笑含”直抒胸臆,何尝不是先生自山东扎根新疆热爱新疆的真情表达。中二联可谓情景交融,景人合一。浪碧,天蓝,朝日,清风,抓住了大美新疆及青格达湖的特征。轻推,远望,蒸蒸起,细细谈,足见先生的“带笑含”的怡然之情。军垦地之美与江南何异。真是“一切景语皆情语”,此诗为我们提供了借景抒情的范例。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">二、</p><p class="ql-block">星 汉</p><p class="ql-block">南通参观中国珠算博物馆感赋</p><p class="ql-block">何须回首问亏盈,白发今朝数未清。</p><p class="ql-block">自笑平生心力弱,由人算计只听声。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">孟大川点评:</p><p class="ql-block"> 开篇“何须回首问亏盈”,便感其乐观豁达,文如其人。继而白发数未清,自笑心力弱,虽自嘲自谦也幽黙诙谐,足见人生经历与为人操守。“由人算计只听声”,照应何须问“盈亏”,一语双关,饱含对个人得失的淡然态度,况味无穷,情感深沉,哲理深邃。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">三、</p><p class="ql-block">孔 梅</p><p class="ql-block">古榆林夜坐</p><p class="ql-block">潇潇疏雨晚来收,历尽沧桑几度秋。</p><p class="ql-block">片片榆钱风捡去,天边买个月如勾。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">安全东点评:</p><p class="ql-block"> 此诗读点在转结二句,轻俏而见巧思。唯觉二句来得突兀,与全诗不侔。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">刘鲁宁点评:</p><p class="ql-block"> 榆钱买月,看似无理,但因诗中有人,便有了依托。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">沈利斌点评:</p><p class="ql-block"> 古今不乏咏榆树之作,多有“榆钱”之语,如翻出“钱”之窠臼则又不见其趣,倘在“榆钱”上能翻新,便已难能。此作三四句,读来尚觉新奇,颇有诗趣。末字“勾”应是“钩”之误。第二句略熟。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">四、</p><p class="ql-block">贾建明</p><p class="ql-block">蓉城所见</p><p class="ql-block">锦江一望似青绫,隐隐邛崃水上升。</p><p class="ql-block">两岸川音歌夜半,红楼窗映满河灯。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">廖国华点评:</p><p class="ql-block"> 起承取远景,正笔写水,侧笔写山。转结拉近镜头,用笔明朗,有声有色。全章赋法为诗,用形象语言组织有意韵句子,得法。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">五、</p><p class="ql-block">萧雨涵</p><p class="ql-block">满江红·立冬翌日家慈头七祭</p><p class="ql-block">大雪纷飞,应怜我,怆怀凄恻。山崩处,者番哀毁,地昏天黑。金玉繁华终是梦,冰霜老树当非惑。上莲台,抛撇此红尘,皆行客。</p><p class="ql-block">人间世,阡和陌。心中愿,空成色。但三迁曾记,夙承遗则。烛泪花愁都冷落,纸灰香霭同凝涩。月初三,诡谲看风云,能谁测。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">苏俊点评:</p><p class="ql-block"> 上片哀不自胜,纯乎人性。下片追思遗训,益增其悲。结拍复蕴世事茫茫难自料之忧畏,盖言母亡而无可恃者,孤孑之怀立于纸上焉。</p>