步韵诸学长《咏燕》

陌上客

<p class="ql-block">剪剪春时客,飞来陌上家。</p><p class="ql-block">斜风双翼重,密雨一程赊。</p><p class="ql-block">陋室堪何唱?清声愧自夸。</p><p class="ql-block">炎凉成世态,留去任浮槎。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><b>先林兄原玉:</b></p><p class="ql-block"><span style="font-size:15px;">敝宅燕巢两只新生乳燕出壳三朝,适值母亲节因感而题,並贺母亲、內子洋节喜乐。</span></p><p class="ql-block">万里归飞客,十年來往家。</p><p class="ql-block">许沾荣遇喜,应赖宿缘赊。</p><p class="ql-block">青眼矜谁豁?寒门腆自夸。</p><p class="ql-block">世尘千尺浪,萱草一莖槎。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><b>维芳兄高和:</b></p><p class="ql-block">梁上双飞客,年年恋旧家。</p><p class="ql-block">别时秋色老,来处客途赊。 </p><p class="ql-block">语软人皆羡,身轻世共誇。 </p><p class="ql-block">一隅托生息,幸可远栖槎。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><b>忠林兄高和:</b></p><p class="ql-block">故巢应在筑,旧处好安家。</p><p class="ql-block">寻觅客心迫,归飞羁望赊。</p><p class="ql-block">孵雏自怜惜,出壳益矜夸。</p><p class="ql-block">唧唧闻喧哺,穿云越雨槎。</p>