云横万里,烟锁一隅。

树韵

<p class="ql-block">玉簟凉·春色</p><p class="ql-block">树韵</p><p class="ql-block">春色难留。见薄絮落花,惜别枝头。莺簧啼不住,奈岁月如流。门前杨柳正绿,听燕雀、语细啁啾。红粉减,料李桃香断,松柏何忧。</p><p class="ql-block">凝眸。云横万里,烟锁一隅,依处尽是清幽。襟怀空旷远,望眼纵无由。当时意气奋袖,又暗自、敛衽兼收。天下事,少琢磨、徒惹闲愁。</p><p class="ql-block">​</p> <p class="ql-block">水龙吟·咏柳</p><p class="ql-block">树韵</p><p class="ql-block">一身青绿年年,纵无红粉酬人誉。陶家佐酒,灞桥听雨,清风共舞。隐入尘烟,漫调琴瑟,遣排丝絮。影飘摇陌上,寄情山水,揽明月、留诗句。</p><p class="ql-block">任尔此生何处。岂无才、最知愁苦。邻栖社燕,凉阴陋巷,诚为玉树。守望春秋,满腔惆怅,对天无语。细思来、却是襟怀质朴,不谋殊遇。</p> <p class="ql-block">湘春夜月·雨纷纷</p><p class="ql-block">树韵</p><p class="ql-block">雨纷纷,倚门听雨伤春。望里薄雾朦朦,相望是何人。欲与杏花倾诉,却见花含泪,别样销魂。怕冷清蚀骨,忧思暗起,辜负芳邻。</p><p class="ql-block">轻移细步,风撩寂寞,香湿衣裙。落蕊无声,铺一径、粉红诗路,犹似啼痕。 春深梦浅,叹息声、飘入烟尘。只剩个,那怜花惜柳、才思渐废,居野闲身。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><br></p> <p class="ql-block">意难忘.时逢人间四月</p><p class="ql-block">树韵</p><p class="ql-block">此际风光,正梁停燕剪,树歇莺簧。梨花深院落,柳影绿池塘。青玉案、满庭芳。春律著华章。便趁时、悠然咏絮,恣意倾觞。</p><p class="ql-block">清辉悄入虚窗,恰云笺推叠,衾枕孤凉,凝神添寂寞,纵目见疏狂。余傲气,愧空囊。词句也迷茫。每自嘲、惟才共惜,天道无常。</p><p class="ql-block"><br></p> <p class="ql-block">五言.无题</p><p class="ql-block">树韵</p><p class="ql-block">风劲暮云乱,天寒乌鹊稀。</p><p class="ql-block">芳春诚可贵,松竹亦相期。</p><p class="ql-block">身缺双飞翼,心燃一盏灯。</p><p class="ql-block">读书惟趣悦,添酒佐知能。</p><p class="ql-block">开悟何须早,出尘焉可求。</p><p class="ql-block">弹琴复长啸,寄曲五分忧。</p><p class="ql-block">了断虚名利,勤研治世才。</p><p class="ql-block">清风时在侧,明月总盈怀。</p><p class="ql-block">鸟宿池边树,人登天际峰。</p><p class="ql-block">禅修归绝岭,垂钓岂凡庸。</p><p class="ql-block">烟雨暗千里,风云正鼓帆。</p><p class="ql-block">苍毫收气象,淡墨染青衫。</p>