<p class="ql-block"> 就这样追花,从花开到花落,一场花事荣光了我,收获了我…又到落花时节,此时绿肥红瘦,风雨之后落英缤纷…即使再不舍灼灼其华的春光,也无法违背凋零的结局,也不想违背自然规律,还是任其放任其吧…曾给里面短视频配上《葬花吟》后来觉得不好,还是让这些美妙诗词反映个自心绪吧…</p><p class="ql-block"> 《浣溪沙·一向年光有限身》</p><p class="ql-block"> 宋·晏殊</p><p class="ql-block">一向年光有限身,等闲离别易销魂,酒筵歌席莫辞频。</p><p class="ql-block">满目山河空念远,落花风雨更伤春,不如怜取眼前人。</p><p class="ql-block"> 感悟出等到风雨吹落繁花,才发觉春光易逝。</p><p class="ql-block"> 《落花落》</p><p class="ql-block"> 唐·王勃</p><p class="ql-block">落花落,落花纷漠漠。</p><p class="ql-block">绿叶青跗映丹萼,与君裴回上金阁。</p><p class="ql-block">影拂妆阶玳瑁筵,香飘舞馆茱萸幕。</p><p class="ql-block">落花飞,燎乱入中帷。</p><p class="ql-block">落花春正满,春人归不归。</p><p class="ql-block">落花度,氛氲绕高树。</p><p class="ql-block"> 花落了下来,纷纷扰扰悄无声息。</p><p class="ql-block"> 《北陂杏花》</p><p class="ql-block"> 宋·王安石</p><p class="ql-block">一陂春水绕花身,花影妖娆各占春。</p><p class="ql-block">纵被春风吹作雪,绝胜南陌碾成尘。</p><p class="ql-block"> 杏花宁愿被东风吹落,飘飘似雪,也不愿任人践踏,碾成尘土。</p><p class="ql-block"> 《山家》</p><p class="ql-block"> 宋·刘因</p><p class="ql-block">马蹄踏水乱明霞,醉袖迎风受落花。</p><p class="ql-block">怪见溪童出门望,雀声先我到山家。</p><p class="ql-block">策马踏溪时,迎面吹来的微风中夹杂着飘落的花瓣。</p><p class="ql-block"> 《己亥杂诗·其五》</p><p class="ql-block"> 清·龚自珍</p><p class="ql-block">浩荡离愁白日斜, 吟鞭东指即天涯。</p><p class="ql-block">落红不是无情物, 化作春泥更护花。</p><p class="ql-block"> 从枝头飘落的花瓣从来不是无情之物,即使化作春泥,也甘愿护佑来年的花。</p><p class="ql-block"> 《过元家履信宅》</p><p class="ql-block"> 唐·白居易</p><p class="ql-block">鸡犬丧家分散后,林园失主寂寥时。</p><p class="ql-block">落花不语空辞树,流水无情自入池。</p><p class="ql-block">风荡宴船初破漏,雨淋歌阁欲倾欹。</p><p class="ql-block">前庭后院伤心事,唯是春风秋月知。</p><p class="ql-block"> 落花辞别大树时默默无语,流水自顾自地流入池塘之中。</p><p class="ql-block"> 《蝶恋花·庭院深深深几许》</p><p class="ql-block"> 宋·欧阳修</p><p class="ql-block">庭院深深深几许,杨柳堆烟,帘幕无重数。玉勒雕鞍游冶处,楼高不见章台路。</p><p class="ql-block">雨横风狂三月暮,门掩黄昏,无计留春住。泪眼问花花不语,乱红飞过秋千去。</p><p class="ql-block"> 泪眼汪汪问落花可知道我的心意,落花默默不语,只是散乱地一点一点飞去。</p><p class="ql-block"> 《好事近·风定落花深》</p><p class="ql-block"> 宋·李清照</p><p class="ql-block">风定落花深,帘外拥红堆雪。</p><p class="ql-block">长记海棠开后,正伤春时节。</p><p class="ql-block">酒阑歌罢玉尊空,青缸暗明灭。</p><p class="ql-block">魂梦不堪幽怨,更一声啼鴂。</p><p class="ql-block"> 风停了,落花飘零,铺满庭院,红红白白的花瓣簇拥成堆,层层叠叠。</p><p class="ql-block"> 《落花》</p><p class="ql-block"> 唐·李商隐</p><p class="ql-block">高阁客竟去,小园花乱飞。</p><p class="ql-block">参差连曲陌,迢递送斜晖。</p><p class="ql-block">肠断未忍扫,眼穿仍欲归。</p><p class="ql-block">芳心向春尽,所得是沾衣。</p><p class="ql-block">小路上远远看去,飞舞的落花映着斜阳的余晖。</p><p class="ql-block"> 《如梦令·池上春归何处》</p><p class="ql-block"> 宋·秦观</p><p class="ql-block">池上春归何处?满目落花飞絮。</p><p class="ql-block">孤馆悄无人,梦断月堤归路。</p><p class="ql-block">无绪,无绪。帘外五更风雨。</p><p class="ql-block"> 这春天究竟是去了哪里呢?目之所及到处都是飘零的落花和飞舞的柳絮。</p><p class="ql-block"> 这些写落花的诗词,有感慨春光易逝,也有静看落花流水,林花谢了春红太匆匆,但是符合自然规律的事物我就不难过…</p>