<p class="ql-block" style="text-align:center;">洛阳花城诗友采风</p><p class="ql-block" style="text-align:center;"> </p><p class="ql-block" style="text-align:center;">洛阳城里牡丹红,诗友同游兴未穷。</p><p class="ql-block" style="text-align:center;">世强笃棠情逸逸,炳周才俊意忡忡。</p><p class="ql-block" style="text-align:center;">心驰万里寻佳韵,兴寄千杯醉雅风。</p><p class="ql-block" style="text-align:center;">今日花城留胜迹,他年墨笔赋新雄。</p> <p class="ql-block" style="text-align:center;"> 天香台牡丹园采风</p><p class="ql-block" style="text-align:center;"> </p><p class="ql-block" style="text-align:center;">洛阳胜景韵悠长,诗友同临赏国香。</p><p class="ql-block" style="text-align:center;">谢蔡张公皆俊彦,六十八客共流芳。</p><p class="ql-block" style="text-align:center;">天香台上云霞蔚,玉砌阶前粉蕊扬。</p><p class="ql-block" style="text-align:center;">魏紫姚黄呈秀色,惹来妙笔著华章。</p> <p class="ql-block" style="text-align:center;"> 洛阳牡丹采风感怀</p><p class="ql-block" style="text-align:center;"> </p><p class="ql-block" style="text-align:center;">洛城四月绽奇葩,魏紫姚黄映早霞。</p><p class="ql-block" style="text-align:center;">国色无双倾雅士,天香第一醉诗家。</p><p class="ql-block" style="text-align:center;">谢蔡诸君寻胜景,六十八客赏芳华。</p><p class="ql-block" style="text-align:center;">牡丹甲世千秋颂,妙笔新篇韵里夸。</p> <p class="ql-block" style="text-align:center;">隋唐城遗址植物园采风</p><p class="ql-block" style="text-align:center;"> </p><p class="ql-block" style="text-align:center;">隋唐胜迹韵悠长,植物园中逸兴扬。</p><p class="ql-block" style="text-align:center;">谢蔡诸君寻雅趣,六十八客探幽芳。</p><p class="ql-block" style="text-align:center;">牡丹绽彩千秋艳,遗址流辉百代彰。</p><p class="ql-block" style="text-align:center;">今日同游情未尽,诗心长系此园旁。</p> <p class="ql-block" style="text-align:center;">龙门石窟诗友采风记</p><p class="ql-block" style="text-align:center;"> </p><p class="ql-block" style="text-align:center;">伊阙嵯峨映碧空,龙门胜迹韵无穷。</p><p class="ql-block" style="text-align:center;">龛窟佛像千秋立,诗客文心万念融。</p><p class="ql-block" style="text-align:center;">谢蔡诸君寻古韵,六十八友沐儒风。</p><p class="ql-block" style="text-align:center;">今朝共览庄严境,妙笔同书雅颂功。</p> <p class="ql-block" style="text-align:center;">龙门石窟采风寄怀</p><p class="ql-block" style="text-align:center;"> </p><p class="ql-block" style="text-align:center;">伊水汤汤绕石龛,千年佛韵映晴岚。</p><p class="ql-block" style="text-align:center;">仙工鬼斧镌灵相,妙迹奇踪惹雅谈。</p><p class="ql-block" style="text-align:center;">蔡子采风寻圣境,诗心寄处意犹酣。</p><p class="ql-block" style="text-align:center;">卢公慈目观今古,静看人间岁月谙。</p> <p class="ql-block">附:议论文</p><p class="ql-block">牡丹盈杯:诗心与山河的千年对话</p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">洛阳城的春风里,始终翻涌着两股绵长的文脉——是"心悬万里外,兴在一杯中"的豪情逸致,更是"洛阳牡丹甲天下"的雍容风骨。当诗友们把足迹印在隋唐植物园的天香台,将目光凝于龙门石窟的佛龛,手中的酒杯便盛下了历史与自然的双重馈赠,在平仄韵律间展开一场跨越时空的精神对话。</p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block">一、自然之美:牡丹为何能倾倒千年诗心?</p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block">牡丹的美学价值,首先在于其"天工人巧日争新"的自然禀赋。刘禹锡笔下"唯有牡丹真国色,花开时节动京城"道破天机:层叠的花瓣如盛唐绢帛的褶皱,鹅黄蕊心似鎏金香炉的轻烟,这种"极艳而不俗"的视觉冲击,恰与中国人"中庸尚和"的审美哲学深度契合。更妙的是其花期的仪式感——谷雨前后十日花期,仿佛大自然特意为诗人们开设的灵感道场,让"花开堪折直须折"的紧迫感催生出无数即兴佳作。</p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block">这种自然之美更升华为文化符号。从武则天"贬牡丹于洛阳"的传说,到北宋周敦颐"牡丹,花之富贵者也"的定调,牡丹早已超越植物属性,成为盛世气象的具象化表达。诗友们在天香台采风时,指尖抚过花瓣的纹路,恰似触摸着《全唐诗》里跌宕的平仄——每一朵花都是打开历史褶皱的秘钥,让"国色天香"的赞叹不仅是对自然的礼赞,更是对文明积淀的致敬。</p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block">二、人文之韵:石窟与诗行的精神同构</p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block">当诗心从花丛转向石窟,龙门二十品的斑驳碑刻与卢舍那大佛的慈悲目光,共同构成了洛阳的"石头史诗"。北魏工匠凿刀下的"秀骨清像",与唐代画师笔下的"吴带当风",在伊水之畔完成了魏晋风骨与盛唐气象的跨时空对话。诗友们驻足宾阳洞,看飞天衣袂间流淌的"曹衣出水"线条,恰似在平仄格律中寻找"起承转合"的节奏——艺术的相通性,让雕刻刀与毛笔成为同一种精神追求的载体。</p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block">这种人文之韵更体现在"以诗证史"的维度。白居易任河南尹时写下"龙门翠黛眉相对,伊水黄金线一条",千年后诗友们站在相同方位,看伊河波光里碎金闪烁,方能读懂"黄金线"不仅是写实,更是诗人对治世的隐喻。就像牡丹承载着盛世记忆,龙门石窟的每一斧凿痕都是时代精神的化石,让诗人们在"采风感怀"时,既能捕捉当下的天光云影,更能打捞起历史长河中的文明碎片。</p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block">三、诗酒人生:在杯中重构时空坐标系</p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block">"兴在一杯中"的妙处,正在于酒液的流动消解了时间边界。王翰"葡萄美酒夜光杯"的豪饮,与欧阳修"曾是洛阳花下客,野芳虽晚不须嗟"的感慨,在同一个酒杯里酿成时光混酿。诗友们在牡丹丛中举盏,杯中倒映的既是眼前"魏紫姚黄"的绚烂,也是《洛阳伽蓝记》里"王侯相竞,宅宇逾制"的浮光掠影——酒不是麻醉剂,而是打通古今的量子隧道,让千年前的诗魂借着微醺附体重来。</p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block">这种"时空折叠"在龙门夜宴中达到极致。当月光漫过卢舍那大佛的耳垂,酒杯里晃动的不仅是星光,还有王维"行到水穷处"的禅意,杜牧"六朝文物草连空"的慨叹。诗人们在微醺中推敲诗句,恰似当年吴道子在酒后挥毫,让酒精激发的灵感与山水人文的积淀发生化学反应,最终在纸面上凝结成"心悬万里外"的精神飞飏——此刻的酒杯,既是肉身的栖居之所,更是灵魂纵横八荒的舟楫。</p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block">洛阳的牡丹与山水,从来都是诗心的培养基。当我们在天香台拾得一片落瓣,在龙门石窟摹下一道衣纹,在酒杯中看见盛唐月光,实则是在完成一场精神的"光合作用":让自然之美滋养诗行,让人文之重沉淀意境,让时空之悠拓展胸怀。或许这才是"采风"的终极意义——不是简单的风景复制,而是以诗为犁,在历史与现实的土壤里,耕种出属于这个时代的精神牡丹。</p>