<p class="ql-block">美篇昵称:老顾</p><p class="ql-block">美篇号:14446170</p> <p class="ql-block"> 老门东南侧城墙边,滿是盛开的杜鹃花。我们去的较晚,有一些早开的品种已谢了。好在有一些杜鹃还在努力开放,正等着我们前来欣赏。</p><p class="ql-block"> 到了现场,眼前这片花园是青草植被绿盈盈,其间盛放着红色的杜鹃花,而背景则是黑灰色的城墙衬托着,三种色彩构成了生机盎然、错落有致的极佳景观。</p> <p class="ql-block"> 矮杜鹃,开花成群的时候,那是一片海,好看也好拍照。而城墙边的杜鹃花独株多,只能二选一,要么寻觅全株状态拓展的,照它花开匀称;要么寻求单枝富贵雅致的,拍其浓烈焰唇。</p> <p class="ql-block"> 有个角落,红的杜鹃,绿的树荫;杜鹃花开红艳艳,树丛叶片綠油油。红绿相守真是一幅美丽的画面。</p><p class="ql-block"> 在欣赏杜鹃花这件事上,古人兴致更高,尤其是文人,他们不仅用眼睛,而且用心去观赏,赏完还动手写诗作词,抒发情怀,感物起兴,给后人留下了篇篇不朽的佳作。</p><p class="ql-block"> 春天杜鹃花的魅力与古代诗人心中的春日情怀,为我们的欣赏增添了更多的雅趣。</p> <p class="ql-block"> 《初见杜鹃花》 明·苏世让</p><p class="ql-block"> 际晓红蒸海上霞,</p><p class="ql-block"> 石崖沙岸任欹斜。</p><p class="ql-block"> 杜鹃也报春消息,</p><p class="ql-block"> 先放东风一树花。</p> <p class="ql-block"> 《杜鹃》 唐·杜牧</p><p class="ql-block"> 杜宇竟何冤,年年叫蜀门?</p><p class="ql-block"> 至今衔积恨,终古吊残魂。</p><p class="ql-block"> 芳草迷肠结,红花染血痕。</p><p class="ql-block"> 山川尽春色,呜咽复谁论?</p> <p class="ql-block"> 杜鹃,是花和鸟共用的名号。唐朝成彦雄的《杜鹃花》:“杜鹃花与鸟,怨艳两何赊。疑是口中血,滴成枝上花。一声寒食夜,数朵野僧家。谢豹出不出,日迟迟又斜。”杜鹃鸟,又叫子归鸟,因鸣声凄厉,动人乡思,故俗称断魂鸟,四川最多;传说此鸟是古蜀王杜宇死后所化。杜宇号称望帝,他自以为德薄,便禅让了帝位而出亡,死后变成杜鹃鸟。(谢豹是杜鹃鸟的别称)。暮春时节,它就悲鸣起来,昼夜不止。在古代诗词中,此典故用者颇多,在此作一解释。</p> <p class="ql-block"> 《杜鹃花》 宋·杨万里</p><p class="ql-block"> 何须名苑看春风,</p><p class="ql-block"> 一路山花不负侬。</p><p class="ql-block"> 日日锦江呈锦样,</p><p class="ql-block"> 清溪倒照映山红。</p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block"> </p> <p class="ql-block"> 《映山红》 宋·袁甫</p><p class="ql-block"> 山花无数笑春风,</p><p class="ql-block"> 临水精视迥不同。</p><p class="ql-block"> 唤作映山风味短,</p><p class="ql-block"> 看来恰惟映溪红。</p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block"> </p> <p class="ql-block"> 杜鹃,又名映山红,泛指各种红色的杜鹃花。其实杜鹃花不光有紅色,还有其他颜色,只不过花期各有不同,有些黄的、白的杜鹃花已开谢了,地上有它们的残花败落。宋朝的于石曾写过一首《白杜鹃花》:“蜀帝魂销恨不穷,野花开落倚东风。吻干无复枝头血,几度啼来染不红”。此处无白胜有白。</p> <p class="ql-block"> 《白杜鹃花》 宋·杨公远</p><p class="ql-block"> 从来只说映山红,</p><p class="ql-block"> 幻出铅华夺化工。</p><p class="ql-block"> 莫是杜鹃飞不到,</p><p class="ql-block"> 故无啼血染芳丛。</p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block"> </p> <p class="ql-block"> 《咏杜鹃》 唐·白居易</p><p class="ql-block"> 玉泉南涧花奇怪,</p><p class="ql-block"> 不似花纵似火堆。</p><p class="ql-block"> 今日多情唯我到,</p><p class="ql-block"> 每年无故为谁开。</p><p class="ql-block"> 不辞辛苦行三里,</p><p class="ql-block"> 更与留连饮两杯。</p><p class="ql-block"> 犹有一般辜负事,</p><p class="ql-block"> 不将歌舞管弦来。</p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block"> </p> <p class="ql-block"> 《杜鹃花词》 唐·施肩吾</p><p class="ql-block"> 杜鹃花时夭艳然,</p><p class="ql-block"> 所恨帝城人不识。</p><p class="ql-block"> 丁宁莫遣春风吹,</p><p class="ql-block"> 留取佳人比颜色。</p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block"> </p> <p class="ql-block"> 《宣城见杜鹃花》 唐·李白</p><p class="ql-block"> 蜀国曾闻子规鸟,</p><p class="ql-block"> 宣城还见杜鹃花。</p><p class="ql-block"> 一叫一回肠一断,</p><p class="ql-block"> 三春三月忆三巴。</p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block"> </p> <p class="ql-block"> 《杜鹃花漫兴》 明·张献冀</p><p class="ql-block"> 花花叶叶正含芳,</p><p class="ql-block"> 丽景朝朝夜夜长。</p><p class="ql-block"> 何事江南春事尽,</p><p class="ql-block"> 子规声里驻年光。</p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block"> </p> <p class="ql-block"> 赏过杜鹃花,也想凭借古诗遗韵,抒发自己的怀旧之情:</p><p class="ql-block"> 《老门东赏杜鹃花感怀》</p><p class="ql-block"> 古墙暮春深,凉亭掩翠扉。</p><p class="ql-block"> 压枝霞色重,隔叶鸟声微。</p><p class="ql-block"> 抬眼望旧庐,低徊盼新蕾。</p><p class="ql-block"> 夕阳人散尽,街市沾未归。</p>