<p class="ql-block">开篇话</p><p class="ql-block"> 一个偶然的机缘,遇到了失联多年的朋友老周。原来他因故出家,修习禅宗去了。</p><p class="ql-block">在攀谈中,他对我这个门外汉,讲述了有关禅宗的许多知识。觉得受益非浅,不敢独享,后来追忆整理一下形成以下文字:</p><p class="ql-block"> 禅宗是佛教的重要宗派。其基本原理有着独特的内涵。</p><p class="ql-block"> 禅宗强调直指人心,见性成佛。它认为人人皆有佛性,这佛性是本自具足的,就像一颗蒙尘的明珠,只需通过适当的方式擦拭,就能显现。</p><p class="ql-block"> 在修行方法上,禅宗重视顿悟。与渐修不同,顿悟是瞬间的开悟。这种开悟并非依靠对外在经典文字的执着研读,而是通过对日常生活中的种种现象进行直观的体悟。比如一朵花开、一声鸟鸣,都可能成为触发顿悟的机缘。</p><p class="ql-block"> 同时,禅宗注重不立文字。文字只是一种引导的工具,真正的佛法大义无法完全用文字表述。禅师们常常通过棒喝、机锋等特殊的方式来启发弟子,打破他们的常规思维,促使他们直接领悟佛性。这便是禅宗基本的原理,充满着深邃的智慧和独特的魅力。</p><p class="ql-block"> 本文只是科普式介绍,又是转述,如有不妥之处,请高人指点。</p> <p class="ql-block">禅 意</p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block">动则青莲静诗佛,行如流水坐似松。</p><p class="ql-block">闲听暮鼓心尘净,漫赏晨钟俗念空。</p><p class="ql-block">云绕峰巅添逸趣,月临潭底映禅踪。</p><p class="ql-block">此间岁月悠然度,不羡仙乡不慕宫。</p> <p class="ql-block">挥洒才情</p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block">静即摩诘动青莲,兴来翰墨醉词仙。</p><p class="ql-block">笔挥雅韵惊鸿舞,笺落华章宿雾穿。</p><p class="ql-block">宴上高谈惊四座,亭中浅唱韵千篇。</p><p class="ql-block">才情恰似江河水,滚滚滔滔永向前。</p> <p class="ql-block">诗意生活</p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block">俗为李苏禅摩诘,忙时劳作逸时歌。</p><p class="ql-block">田头耕种身虽累,案上诗书趣更多。</p><p class="ql-block">稚子嬉游添喜乐,邻翁谈笑暖心窝。</p><p class="ql-block">平凡日子皆成画,岁月安然梦亦和。</p> <p class="ql-block">顺 势</p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block">难觅梅影花丛中,柳岸初迎紫燕声。</p><p class="ql-block">水暖鸭知春信至,山青桃绽岁华更。</p><p class="ql-block">寒英已隐随霜逝,新绿初萌映日荣。</p><p class="ql-block">莫叹时光如逝水,且观四季各含情。</p> <p class="ql-block">怅 惘</p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block">花丛难觅腊梅影,月下独寻寂寞痕。</p><p class="ql-block">旧忆犹存香满袖,新愁又起泪盈樽。</p><p class="ql-block">天涯倦客思无尽,海角离人梦不温。</p><p class="ql-block">纵有繁华千万景,难净心底那片云。</p> <p class="ql-block">怀想高洁</p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block">花丛罕见腊梅影,陌上犹思铁骨魂。</p><p class="ql-block">雪裹琼枝曾傲立,霜侵玉蕊自清芬。</p><p class="ql-block">寒香暗沁诗心醉,冷韵长留画梦存。</p><p class="ql-block">纵是春芳千样好,怎如冬日那枝痕。</p> <p class="ql-block">悠 静</p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block">折枝萌綠色渐深,月照轩窗梦渐沉。</p><p class="ql-block">竹影摇阶添静谧,荷香绕舍溢清芬。</p><p class="ql-block">闲听鸟语寻幽趣,静赏湖光涤俗心。</p><p class="ql-block">不问人间纷扰事,逍遥物外度晨昏。</p> <p class="ql-block">感 悟</p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block">风折柳丝又芽春,岁转星移梦逐尘。</p><p class="ql-block">逆境常催豪杰志,顺途易泯少年心。</p><p class="ql-block">休言挫折皆为苦,应信机缘常蕴春。</p><p class="ql-block">守得云开虹彩现,方知磨砺值千金。</p> <p class="ql-block">生 机</p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block">风折枝叶速生新,雨润繁花又焕春。</p><p class="ql-block">燕舞晴空添雅趣,蜂飞绿野闹香尘。</p><p class="ql-block">山川着意呈佳景,草木随心展翠茵。</p><p class="ql-block">莫叹韶光多变幻,且观万物长精神。</p> <p class="ql-block">失 宠</p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block">宠物失宠难自力,娇躯困厄意迷离。</p><p class="ql-block">往昔偎怀多宠溺,如今避舍少怜惜。</p><p class="ql-block">三餐不继形渐瘦,一榻难安梦亦凄。</p><p class="ql-block">曾伴欢娱成旧忆,徒留哀怨绕阶墀。</p><p class="ql-block">巷陌无人投冷眼,篱墙有犬吠声嘶。</p><p class="ql-block">可怜惯享温柔日,哪晓今逢冷落时。</p><p class="ql-block">幸遇仁心施善念,方离苦境沐恩慈。</p><p class="ql-block">从今莫叹繁华去,且守清欢岁月驰。</p> <p class="ql-block">清 幽</p><p class="ql-block">夕岭暮隐洋,泉鸣石罅中。</p><p class="ql-block">苔侵幽径绿,雾隐古桥朦。</p><p class="ql-block">倦鸟归林静,闲花映日融。</p><p class="ql-block">此心尘外寄,逸趣韵无穷。</p> <p class="ql-block">秋 望</p><p class="ql-block">岚罩老山峰,霜欺岭上枫。</p><p class="ql-block">愁思随雁远,别恨与秋浓。</p><p class="ql-block">古道人踪灭,荒村暮色重。</p><p class="ql-block">凭栏空怅惘,宿梦几成空。</p> <p class="ql-block">傲 立</p><p class="ql-block">云压山头松,涛卷壑底峰。</p><p class="ql-block">雷惊千嶂动,剑指九霄穹。</p><p class="ql-block">浩气吞沧海,豪情贯碧空。</p><p class="ql-block">笑迎天地变,傲立岁月匆。</p> <p class="ql-block">结篇话</p><p class="ql-block"> 禅修的基本方法,首先是调身。需选择一个安静舒适的坐姿,让身体放松且端正,脊背挺直,这有助于气息的顺畅流转。</p><p class="ql-block"> 其次是调息。将注意力放在呼吸上,觉察气息的出入,使呼吸变得细长、均匀,让内心随着呼吸的节奏逐渐平静下来。</p><p class="ql-block"> 再者是调心。排除杂念,心不被外界的纷扰所动。可以通过专注于一个意象,如一朵莲花,或者一个念头,当杂念升起时,不刻意驱赶,而是轻轻将注意力拉回专注点。在这一静一动之间,不断训练自己的心性,从而达到身心的宁静与智慧的开启等等。</p>