《世界读书日》朗诵会

兔妈

<p class="ql-block"><b style="color:rgb(237, 35, 8); font-size:20px;">主持人开场——碧水蓝天</b></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">尊敬的郑老师、社群服务老师,伴读人老师,精英67群的各位诵友:</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;"> 大家晚上好!</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;"> 我是今晚的主持人碧水蓝天,很高兴和大家在这个特殊的日子里一起诵读经典,用诗歌,用好声音来纪念一年一度的读书日。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;"> “枕上诗书闲处好,门前风景雨来佳。”浮华落尽,喧嚣退却,一卷诗书,一窗烟雨,便是好时光。心中有丘壑,眉目作山河。尼采曾说,“每一个不曾起舞的日子,都是对生命的辜负。”</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;"> 岁月漫长,容颜易老,我们要留住时光,就必须要读书充实自己,扩展生命的宽度,用余生的光去探索生命的厚度,做个思想有深度的人。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;"> 都说读书会让人大气婉约,自信从容,温柔而有力量。举手投足间尽是温文尔雅,一颦一笑,似乎包容了人世间所有的温暖。这样的魅力,是知识和眼界外化的力量。读书不是为了让你登上峰顶,而是为了不让你跌入谷底。或者,当有一天你不幸落入深渊,仍然有仰望星空的勇气。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;"> 时光《匆匆》,现在《你是人间四月天》让我们在《最美的遇见》里《读中国》读《白杨礼赞》读《生如胡杨》,听《李白传奇》,《春江花月夜》《阿房宫赋》,花开的季节适合《春之怀古》,《姥姥我想你了》也想起了《拾馒头的父亲》在《雨巷》和《我的恋人》《读书,是一辈子的修行》,是一辈子的陪伴,想起《你的名字》想起《再别康桥》,从此《我扔掉了所有的昨天》,决定从今往后《用书香点亮人生》。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;"> 亲爱的诵友们,篇目已报完,接下来让我们打开所有感观一起进入好声音的世界。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;"> 我宣布,2025年4月20日诵读晚会现在开始。</span></p> <p class="ql-block"><b style="font-size:20px; color:rgb(22, 126, 251);">01.朗读者——郭成海</b></p><p class="ql-block"><b style="font-size:20px; color:rgb(22, 126, 251);"> </b><b style="font-size:20px;">《 匆 匆 》</b></p><p class="ql-block"><b style="font-size:20px;"> 作者 朱自清</b><span style="font-size:20px;"> </span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;"> 燕子去了,有再来的时候;杨柳枯了,有再青的时候;桃花谢了,有再开的时候。但是,聪明的,你告诉我,我们的日子为什么一去不复返呢?——是有人偷了他们罢:那是谁?又藏在何处呢?是他们自己逃走了罢:如今又到了哪里呢?</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;"> 我不知道他们给了我多少日子,但我的手确乎是渐渐空虚了。在默默里算着,八千多日子已经从我手中溜去,像针尖上一滴水滴在大海里,我的日子滴在时间的流里,没有声音,也没有影子。我不禁头涔涔而泪潸潸了。去的尽管去了,来的尽管来着,去来的中间,又怎样地匆匆呢?早上我起来的时候,小屋里射进两三方斜斜的太阳。太阳他有脚啊,轻轻悄悄地挪移了;我也茫茫然跟着旋转。于是——洗手的时候,日子从水盆里过去;吃饭的时候,日子从饭碗里过去;默默时,便从凝然的双眼前过去。我觉察他去的匆匆了,伸出手遮挽时,他又从遮挽着的手边过去,天黑时,我躺在床上,他便伶伶俐俐地从我身上跨过,从我脚边飞去了。等我睁开眼和太阳再见,这算又溜走了一日。我掩着面叹息。但是新来的日子的影儿又开始在叹息里闪过了。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;"> 在逃去如飞的日子里,在千门万户的世界里的我能做些什么呢?只有徘徊罢了,只有匆匆罢了;在八千多日的匆匆里,除徘徊外,又剩些什么呢?过去的日子如轻烟,被微风吹散了,如薄雾,被初阳蒸融了;我留着些什么痕迹呢?我何曾留着像游丝样的痕迹呢?我赤裸裸来到这世界,转眼间也将赤裸裸的回去罢?但不能平的,为什么偏要白白走这一遭啊?你聪明的,告诉我,我们的日子为什么一去不复返呢?</span></p><p class="ql-block"><b style="color:rgb(22, 126, 251); font-size:20px;">02.朗读者——布衣</b></p><p class="ql-block"><b style="color:rgb(22, 126, 251); font-size:20px;"> </b><b style="font-size:20px;">《 你是人间的四月天 》</b></p><p class="ql-block"><b style="font-size:20px;"> 作者 林徽因</b></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">我说你是人间的四月天;</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">笑响点亮了四面风;</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">轻灵在春的光艳中交舞着变。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">你是四月早天里的云烟,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">黄昏吹着风的软,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">星子在无意中闪,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">细雨点洒在花前。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">那轻,那娉婷,你是,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">鲜妍百花的冠冕你戴着,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">你是天真,庄严,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">你是夜夜的月圆。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">雪化后那片鹅黄,你像;</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">新鲜初放芽的绿,你是;</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">柔嫩喜悦,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">水光浮动着你梦期待中白莲。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">你是一树一树的花开,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">是燕在梁间呢喃,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">——你是爱,是暖,是希望,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">你是人间的四月天!</span></p> <p class="ql-block"><b style="font-size:20px; color:rgb(176, 79, 187);">03.朗读者——猫头</b></p><p class="ql-block"><b style="font-size:20px;"> 《读中国 》</b></p><p class="ql-block"><b style="font-size:20px;"> 作者 阿紫</b></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">在东方</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">有一条腾飞的巨龙</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">在东方</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">有一个巨龙的民族</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">在东方</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">有横撇竖捺的方块字</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">在东方</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">大写的方块字里</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">让我们和世界一起</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">读中国</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">我们读中国</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">用祖先钻木的火种</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">照亮华夏文明</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">生生不息的长河</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">我们读中国</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">沿着甲骨文苍桑的纹理</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">驾驭历史的长车 纵横阡陌</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">我们读中国</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">在人之初</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">性本善的《三字经》里</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">学会做人的道理</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">我们读中国</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">在赵钱孙李</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">周吴郑王的《百家姓》中</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">懂得共生共存的融合</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">我们读中国</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">聆听悠长的青铜编钟</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">与孔子、孟子</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">种几棵青柳</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">促膝长谈</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">我们读中国</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">纵观岁月的风起云涌</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">与李白、杜甫</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">隔几株老梅 论潮涨潮落</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">我们读中国</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">用四大发明的奇迹</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">唤醒胸口沉睡的雄狮</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">我们读中国</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">铺一条锦绣的丝绸之路</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">通向世界</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">让世界,走进一带一路</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">开放的中国</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">我们在</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">谁言寸草心</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">报得三春晖的唐诗里</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">读感恩的中国</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">我们在</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">但愿人长久</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">千里共婵娟的宋词里</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">读思念的中国</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">我们在</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">炮火连天的硝烟里</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">读怆然悲壮的中国</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">我们在</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">红旗漫卷的西风中</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">读繁荣昌盛的中国</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">我们和长辈</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">读门前的老树</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">读江上的渔火</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">读老娘的白发</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">读让我们泪流满面的温暖的中国</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">我们和晚辈</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">读中华的崛起</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">读复兴的希望</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">读团结的力量</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">读让我们众志成城的辉煌的中国</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">读中国</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">你会越来越爱</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">这片神奇的土地</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">读中国</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">你会越来越亲</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">这里的每一寸山河</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">读中国</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">你会想起乳名一样的父老乡亲</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">读中国</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">你会发自肺腑地</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">向着东方喊</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">我爱你中国。</span></p><p class="ql-block"><b style="color:rgb(176, 79, 187); font-size:20px;"> 04.朗读者——丫丫</b></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;"> </span><b style="font-size:20px;">《李白传奇》</b></p><p class="ql-block"><b style="font-size:20px;"> 作者 洛夫</b></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;"> 相传,峨嵋峰顶有一块巨石,石上铺有一张白纸,一天午后,风雨大作,天震地撼之际,一只硕大无比的鹏鸟碎石破纸,冲天而飞……</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">第一站,他飞临长安一家酒楼</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">一</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">整个天空骤然亮了起来</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">满坛的酒在流</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">满室的花在香</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">一支破空而来的剑在呼啸</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">众星无言</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">惊见你,巍巍然</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">据案独坐在历史的另一端</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">天为容,道为貌</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">山是额头而河是你的血管</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">乘万里清风</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">载皓皓明月</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">你是天地之间</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">酝酿了千年的一声咆哮</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">二</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">撩袍端带</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">你昂然 登上了酒楼</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">负手站在阑干旁,俯身寻思</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">谁是那灯火中最亮的一盏。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">这时,半空蓦然飘落一条白色儒巾</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">随风化为满城的蝴蝶</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">旋舞中,把所有窗口的灯</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">一盏盏扑灭</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">这样正好,你说你要用月光写诗</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">让那些闪烁的句子</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">飞越寻常百姓家</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">然后一路亮到宫门深锁的内苑</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">拿酒来!既称酒仙岂可无饮</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">饮岂可不醉</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">你向墙上的影子举杯</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">千载寂寞万古愁</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">在一俯一仰中尽化为声声低吟</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">三</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">而长安</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">是一个宜酒宜诗不宜仙的地方</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">去吧!提起你的酒壶</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">挟起你的诗册,诗册中的清风和明月</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">边走边饮去游你的三江五湖</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">去黄河左岸洗笔</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">右岸磨剑</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">让笔锋与剑气</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">去刻一部辉煌的盛唐</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">放逐夜郎也罢,泛舟洞庭</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">出三峡去听那哀绝的猿声也罢</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">人在江湖,心在江湖</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">江湖注定是你诗中的一个险句</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">四</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">你,原本是一朵好看的青莲</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">脚在泥中,头顶蓝天</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">无需颖川之水</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">一身红尘已被酒精洗净</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">跨鲸与捉月</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">无非是昨日的风流,风流的昨日</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">就在那天下午</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">访戴天山道士不遇的下午</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">雨中的桃花不知流向何处去的</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">下午,我终于看到</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">你跃起抓住峰顶的那条飞瀑</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">落入了</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">滚滚而去的溪流</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">你跃起抓住峰顶的那条飞瀑</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">落入了</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">滚滚而去的溪流… …</span></p> <p class="ql-block"><b style="font-size:20px; color:rgb(57, 181, 74);">05.朗读者——家馨</b></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;"> </span><b style="font-size:20px;">《匆 匆》</b></p><p class="ql-block"><b style="font-size:20px;"> 作者 朱自清</b></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;"> 燕子去了,有再来的时候;杨柳枯了,有再青的时候;桃花谢了,有再开的时候。但是,聪明的,你告诉我,我们的日子为什么一去不复返呢?——是有人偷了他们罢:那是谁?又藏在何处呢?是他们自己逃走了罢:如今又到了哪里呢? </span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;"> 我不知道他们给了我多少日子,但我的手确乎是渐渐空虚了。在默默里算着,八千多日子已经从我手中溜去,像针尖上一滴水滴在大海里,我的日子滴在时间的流里,没有声音,也没有影子。我不禁头涔涔而泪潸潸了。去的尽管去了,来的尽管来着,去来的中间,又怎样地匆匆呢?早上我起来的时候,小屋里射进两三方斜斜的太阳。太阳他有脚啊,轻轻悄悄地挪移了;我也茫茫然跟着旋转。于是——洗手的时候,日子从水盆里过去;吃饭的时候,日子从饭碗里过去;默默时,便从凝然的双眼前过去。我觉察他去的匆匆了,伸出手遮挽时,他又从遮挽着的手边过去,天黑时,我躺在床上,他便伶伶俐俐地从我身上跨过,从我脚边飞去了。等我睁开眼和太阳再见,这算又溜走了一日。我掩着面叹息。但是新来的日子的影儿又开始在叹息里闪过了。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;"> 在逃去如飞的日子里,在千门万户的世界里的我能做些什么呢?只有徘徊罢了,只有匆匆罢了;在八千多日的匆匆里,除徘徊外,又剩些什么呢?过去的日子如轻烟,被微风吹散了,如薄雾,被初阳蒸融了;我留着些什么痕迹呢?我何曾留着像游丝样的痕迹呢?我赤裸裸来到这世界,转眼间也将赤裸裸的回去罢?但不能平的,为什么偏要白白走这一遭啊?你聪明的,告诉我,我们的日子为什么一去不复返呢?</span></p><p class="ql-block"><b style="color:rgb(57, 181, 74); font-size:20px;">06.朗读者——香水百合</b></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;"> </span><b style="font-size:20px;">《最美的遇见》</b></p><p class="ql-block"><b style="font-size:20px;"> 作者 余秋雨</b></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;"> 总想在一场如酥如丝的春雨中,撑着油纸伞穿梭于江南。可能没有布满青苔的大石板,没有杨柳拂堤的断桥,没有一个且行且谈笑的好友。就一个人,静静的起行。在那里,我可以遇到破土而出、正展现着它勃勃生机的小草,遇到拂身而来、吹面不寒的二月春风,遇到一个促膝而谈、志同道合的友人。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;"> 有人说,遇见,不过是在一定的地点,一定的时间,遇到一定的人或物,或许还有事情。但是在茫茫人海中,无数次擦肩的人又有几个是隐隐约约还存留着记忆的呢?没有心灵上的刻印,或许算不上是遇见吧。西湖三月,白素贞一袭轻衣走过,邂逅了一个儒雅书生,从此写就了一段刻骨铭心的爱情。草桥之上,梁山伯遇见祝英台,从十八里相送,到坟前的双双化蝶,为他们的爱情点开凄美的涟漪。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;"> 最美的遇见,不过初见。我们之所以愿意去记忆那些初遇的一颦一笑,只是因为这是两颗陌生而又神秘的心在相互碰撞。如春风吹着云,又如蜻蜓点着水,青涩而又温馨。有多少人曾怀念着往昔,怀念的第一次相逢,第一次微笑,因为在各自心里,那里承载的是心的起点。人生若只如初见,最美的画面不会因为时间的推移而消散殆尽,反而会因此愈念愈浓,直至如梦如画,直至永恒。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;"> 最暖的遇见,不过偶遇。如果说每一次初遇是云与风的交汇,那么我会相信每一次偶遇便是流星划过。没有计划、不经商量的,就那么匆匆地到来,该是有多欢喜。人生最大的悲痛永远不过是未知,然而最大的快乐也是未知。我们不能预知下一秒将遇到哪个人,也不能预测到你想遇见的人在何时遇到。人海还不一定茫茫,但机会总是渺渺。于是乎,我们不再刻意,一切都托付与机缘。当有一天,我们不期而遇,我们会发现这比任何一次彩排、任何一次计划都来得随意简单,但却是最为温暖。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;"> 佛祖座下阿难曾说:我愿化身石桥,受那五百年风吹,五百年日晒,五百年雨淋,只求她从桥上经过。因为在他看来,每一次遇见都足以永恒,哪怕那时的他已经是一座沧桑的古桥。我收起伞,尽管天上还飘着雨丝。我纵身于雾汽之中,听着雨珠在发间流淌的声音。蓦然回首,仅莞尔一笑,愿我以最美的姿态</span>遇见你。</p> <p class="ql-block"><b style="color:rgb(255, 138, 0); font-size:20px;">07.朗读者——保健阿姨</b></p><p class="ql-block"><b style="font-size:20px;"> 《春之怀古》</b></p><p class="ql-block"><b style="font-size:20px;"> 作者 张晓风</b></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;"> 春天 必然曾经是这样的:从绿意内敛的山头,一把雪再也撑不住了,噗嗤的一声,将冷面笑成花面,一首澌澌然的歌 便从云端唱到山麓,从山麓唱到低低的荒村,唱入篱落,唱入一只小鸭的黄蹼,唱入 软溶溶的春泥——软如一床新翻的 棉被的春泥。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;"> 那样娇,那样敏感,却又那样混hùn沌无涯。一声雷,可以无端地惹哭满天的云,一阵杜鹃啼,可以斗急了一城杜鹃花,一阵风起,每一棵柳都会吟出一则则白茫茫、虚飘飘说也说不清、听也听不清的飞絮,每一丝飞絮都是一株柳的分号。反正,春天就是这样不讲理,^不逻辑,而仍可以好得让人心平气和的。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;"> 春天必然曾经是这样的:满塘叶黯花残的枯梗抵死苦守一截老根,北地里千宅万户的屋梁受尽风欺雪压犹自温柔地抱着一团小小的空虚的燕巢。然后,忽然有一天,桃花把所有的山村水廓kuò都攻陷了。柳树把皇室的御沟和民间的江头都控制住了。春天有如旌旗鲜明的王师,因为长期虔诚的企盼祝祷 而美丽起来。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;"> 而关于春天的名字,必然曾经有这样的一段故事:在《诗经》之前,在《尚书》之前,在仓颉造字之前,一只小羊在啮草时猛然感到的多汁,一个孩子放风筝时猛然感觉到的飞腾,一双患风痛的腿 猛然感到的舒适,千千万万双素手在溪畔在江畔时所猛然感到的水的血脉……当他们惊讶地奔走互告的时候,他们决定将嘴噘成吹口哨的形状,用一种愉快的耳语的声音来为这季节命名:“春”。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;"> 鸟又可以开始丈量天空了。有的负责丈量天的蓝度,有的负责丈量天的透明度,有的负责用那双翼丈量天的高度和深度。而所有的鸟全不是好的数学家,他们吱吱喳喳地算了又算,核了又核,终于还是不敢宣布统计数字。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;"> 至于所有的花,已交给蝴蝶去数。所有的蕊,交给蜜蜂去编册。所有的树,交给风去纵宠。而风,交给檐前的老风铃去一一记忆一一垂询。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;"> 春天必然曾经是这样,或者,在什么地方,它仍然是这样的吧?穿越烟囱与烟囱的黑森林,我想走访那踯躅在湮远年代中的春天。</span></p><p class="ql-block"><b style="color:rgb(255, 138, 0); font-size:20px;">08.朗读者——清泉</b></p><p class="ql-block"><b style="font-size:20px;"> 《雨巷》</b></p><p class="ql-block"><b style="font-size:20px;"> 作者 戴望舒</b></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">撑着油纸伞,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">独自彷徨在悠长、</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">悠长 又寂寥的雨巷</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">我希望逢着</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">一个丁香一样的</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">结着愁怨的姑娘</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">她是有</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">丁香一样的颜色</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">丁香一样的芬芳</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">丁香一样的忧愁</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">在雨中哀怨 哀怨又彷徨</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">她彷徨在这寂寥的雨巷</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">撑着油纸伞</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">像我一样 像我一样地</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">默默彳亍着</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">冷漠、凄清,又惆怅</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">她静默地走近</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">走近,又投出</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">太息一般的眼光</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">她飘过像梦一般的</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">像梦一般的凄婉迷茫</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">像梦中飘过 一枝丁香地</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">我身旁飘过这女郎</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">她静默地远了、远了</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">到了颓圮的篱墙</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">走尽这雨巷</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">在雨的哀曲里</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">消了她的颜色 散了她的芬芳</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">消散了,甚至她的</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">太息般的眼光</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">丁香般的惆怅</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">撑着油纸伞,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">独自 彷徨在悠长、</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">悠长 又寂寥的雨巷</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">我希望飘过</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">一个丁香一样的</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">结着愁怨的姑娘</span></p><p class="ql-block"><b style="font-size:20px; color:rgb(255, 138, 0);">09.朗读者——兰生</b></p><p class="ql-block"><b style="font-size:20px;"> 《白杨礼赞》节选</b></p><p class="ql-block"><b style="font-size:20px;"> 作者 茅盾 </b></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;"> 那是力争上游的一种树,笔直的干,笔直的枝。它的干呢,通常是丈把高,像是加以人工似的,一丈以内绝无旁枝。它所有的丫枝呢,一律向上,而且紧紧靠拢,也像是加以人工似的,成为一束,绝无横斜逸出;它的宽大的叶子也是片片向上,几乎没有斜生的,更不用说倒垂了;它的皮,光滑而有银色的晕圈,微微泛出淡青色。这是虽在北方的风雪的压迫下却保持着倔强挺立的一种树!哪怕只有碗那样粗细,它却努力向上发展,高到丈许,两丈,参天耸立,不折不挠,对抗着西北风。 </span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;"> 这就是白杨树,西北极普通的一种树,然而决不是平凡的树! </span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;"> 它没有婆娑的姿态,没有屈曲盘旋的虬枝,也许你要说它不美。如果美是专指“娑”或“横斜逸出”之类而言,那么,白杨树算不得树中的好女子。但是它伟岸,正直,朴质,严肃,也不缺乏温和,更不用提它的坚强不屈与挺拔,它是树中的伟丈夫</span>!</p> <p class="ql-block"><b style="color:rgb(176, 79, 187); font-size:20px;">10.朗读者——彩虹</b></p><p class="ql-block"><b style="font-size:20px;"> 《读书,是一辈子的修行》</b></p><p class="ql-block"><b style="font-size:20px;"> 原创/青姐悦读</b></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;"> 杨绛先生说“用生活所感去读书,用读书所得去生活”。读书就像与智者聊天。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;"> 每一本书,都是一位智者总结的经验。你踩过的坑书里都有答案,你想不通的事,前人早已给出解决方案。读书就是站在巨人的肩膀上看世界。让我们少走弯路,更快的成长。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;"> 读书的意义:会当凌绝顶,一览众山小,从深厚底蕴的历史中,领略五岳至尊。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;"> 读书,是最养心的自律,能滋养疗愈心灵,充实丰盈灵魂。杨绛先生曾说过:“书读的多了,内心才不会决堤”。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;"> 读书,是一辈子的修行,无论财富多少,都需要通过阅读重塑内心,活出自我。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;"> 一个人如果不看书,那么他的价值观就由他身边的人决定。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;"> 因为他没有别的输入途径,只能模仿身边的人,或者慢慢被环境所改变。周围流行什么就跟随什么,永远找不到自己。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;"> 读书是富养自己的灵魂,读过的书哪怕内容不记得,但它依然存在于谈吐中、在气质里,在胸襟的无涯与精神的宽广中。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;"> 书是向上的阶梯,是治愈的良药,是启迪智慧的良方,是唤醒心智的道场。读书是一场孤独却充实的旅程。每一次沉浸其中,都是对心灵的滋养。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;"> 在这个信息如潮的时代,纸质书的墨香愈发珍贵。它不是装饰品,而是抵御精神空虚的堡垒;不是炫耀的资本,而是滋养灵魂的甘泉。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;"> 那些读过的文字,终将化作谈吐间的优雅从容,沉淀为面对风浪时的泰然自若,升华为生命长河中永恒的星辰。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;"> 让我们在知识的海洋里畅游,用书香滋养我们的心灵,用智慧来武装我们的头脑。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;"> 当未来的某一天,你站在理想的彼岸,回首来时的路,你一定会感谢曾经沉浸书海,默默努力的自己!</span></p><p class="ql-block"><b style="font-size:20px; color:rgb(176, 79, 187);">11.朗读者——听海</b></p><p class="ql-block"><b style="font-size:20px; color:rgb(237, 35, 8);"> </b><b style="font-size:20px; color:rgb(1, 1, 1);">《拾馒头的父亲》</b></p><p class="ql-block"><b style="font-size:20px; color:rgb(1, 1, 1);"> 作者 莫言</b></p><p class="ql-block"><b style="color:rgb(237, 35, 8); font-size:20px;"> </b><span style="font-size:20px;">16岁那年,我考上了全县城最好的高中。学校食堂旁总有个拾馒头、拾剩饭剩菜的男人。他黑乎乎的头巾、脏兮兮的衣服、粗糙的手,成为许多同学取笑的对象。那便是我的父亲。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;"> 父亲进城帮亲戚照看房子,养猪挣钱,顺便也可以照顾我。在学校里,我不敢认他,害怕别人的识破和歧视的恐惧,日复一日地剧增。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;"> 终于有一天,我对父亲说:“爹,你就别去了,甭叫人家都知道了,会嘲笑我。”</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;"> 父亲脸上的喜悦一下子消失了。在漆黑的夜里,只有父亲的烟锅一红一红的,良久父亲才说:“我去还是去吧!不和你打招呼就是了。这些日子,正是猪长膘的时候,不能断了粮 的。”</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;"> 那天夜里,我的泪忍不住落下来。接下来的日子,父亲继续拾他的馒头,我默默地读书,相安无事。而父亲每次都只能对着张贴成绩的布告栏发呆,每次都站了许久、许久。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;"> 那年冬天,我期末考的成绩排在了年级前三名,而且还发表了许多文章,一下子名声鹊起。班里要开家长会,老师说,让你父亲来一趟。我的心一下子就凉了,我冒着满天风雪回到家,我对父亲说:“爹,你就别去了,我对老师说,我对老师说你有病……”</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;"> 父亲的脸色很难看,但终究没说什么。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;"> 第二天家长会,鼓掌声和欢笑声不断,我却一直呆坐着。父亲啊。你为何偏偏是一个农民,偏偏在我们学校吃馒头呢!</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;"> 随意将目光投向窗外,天哪!父亲,我拾馒头的父亲正站在教室外面。一丝不苟的聆听老师和家长们的谈话,他的黑棉袄上落满了厚厚的积雪。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;"> 我的泪哗哗的流了下来,我冲出教室,将父亲拉进来对老师说:“这是我爹,这是我爹。”掌声一下子如潮雷动,回去的路上,父亲仍挑着他拾来的两桶馒头和饭菜,父亲说:“你其实没有必要自卑,别人的歧视都是暂时的,只要努力,别人有的,咋自己也会有。”</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;"> 从那以后,每每遇到这种情况,我都心静如水,因为我拥有着父亲给我的创造幸福的智慧和力量。</span></p> <p class="ql-block"><b style="font-size:20px; color:rgb(22, 126, 251);">12.朗读者——茉莉</b></p><p class="ql-block"><b style="font-size:20px;"> 《 姥姥,我想你了 》</b></p><p class="ql-block"><b style="font-size:20px;"> 作者 孙悦斌 </b></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">当那朵小花在这样的时节,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">被我静静挂上冰冷的墙,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">我早已忘记我是什么时候,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">从一个孩子变成一个大人。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">当那个我一生中最爱的人,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">被放进一个木匣子的时候,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">除了心灵无法抵御的悲泣,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">或许还有一丝释然的宽慰。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">当那幅一直相伴我的影像,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">像电影般演到了这个镜头,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">夕阳的余晖与漫天的星辰,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">都陪我赶去看她最后一眼。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">当那声称谓突然之间静止,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">化作心底深埋的无声的嘶喊,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">梦,还能让我们继续说话儿,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">并且高兴的聊上一个通宵。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">当那串过去的往事被讲起,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">我看见了 ,她带着妈妈、拉着舅舅、背着小姨还提着几十斤煤渣,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">气喘嘘嘘步履蹒跚的背影。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">当那次我以为普通的告别,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">还是摸着她滑溜儿下垂的脸蛋儿</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">“我走了啊,下星期还给您带好吃的”</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">“哎!哎”却攥着我的手指头,怎么也不肯放。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">当那块火化成白色的小骨,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">被我攥在手里紧紧贴在胸口,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">我能清晰的听见她说:</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">好孩子!该好好地孝顺你妈了。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">姥姥没和我讲过什么大道理,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">在那一代人中,她太普通了,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">但在她身上,我却看到了质朴、看到了坚韧、看到了承受、看到了担当、看到了无怨无悔。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">我曾经问过她,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">您觉得人的一辈子长吗?</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">她没有马上回答我,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">只是久久的望着窗外青青的山,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">像是把她的那个世纪又过了一遍似的</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">然后 默默的点了点头</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">她笑了“我老了,就把我埋在这山上吧,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">好让我看着你们。”</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">姥姥 ,走了十年了</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">我一直把那个夏天,为她拍下的微笑</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">封存在一个小小的像框里,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">放在我经常可以看到的地方,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">也是为了让她,经常能看到我,经常的跟她说上一句,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">姥姥!我想你了!</span></p><p class="ql-block"><b style="font-size:20px; color:rgb(22, 126, 251);">13.朗读者——山哥</b></p><p class="ql-block"><b style="font-size:20px;"> 《你的名字》</b></p><p class="ql-block"><b style="font-size:20px;"> 作者 纪弦</b></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">用了世界上最轻最轻的声音,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">轻轻地唤你的名字每夜每夜。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">写你的名字,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">画你的名字,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">而梦见的是你的发光的名字:</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">如日,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">如星,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">你的名字。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">如灯,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">如钻石,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">你的名字。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">如缤纷的火花,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">如闪电,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">你的名字。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">如原始森林的燃烧,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">你的名字。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">刻你的名字!</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">刻你的名字在树上。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">刻你的名字在不凋的生命树上。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">当这植物长成了参天的古木时,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">多好,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">多好,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">你的名字也大起来。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">大起来了,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">你的名字。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">亮起来了,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">你的名字。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">于是,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">轻轻轻轻轻轻轻地呼唤你的名字。</span></p><p class="ql-block"><b style="color:rgb(22, 126, 251); font-size:20px;">14.朗读者——小胖妈</b></p><p class="ql-block"><b style="font-size:20px;"> 《我的恋人 》</b></p><p class="ql-block"><b style="font-size:20px;"> 作者 戴望舒</b><span style="font-size:20px;"> </span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">我将对你说我的恋人,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">我的恋人是一个羞涩的人,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">她是羞涩的,有着桃色的脸,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">桃色的嘴唇,和一颗天青色的心。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">她有黑色的大眼睛,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">那不敢凝看我的黑色的大眼睛</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">——不是不敢,那是因为她是羞涩的,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">而当我依在她胸头的时候,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">你可以说她的眼睛是变换了颜色,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">天青的颜色,她的心的颜色。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">她有纤纤的手,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">它会在我烦忧的时候安抚我,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">她有清朗而爱娇的声音,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">那是只向我说着温柔的,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">温柔到销熔了我的心的话的。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">她是一个静娴的少女,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">她知道如何爱一个爱她的人,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">但是我永远不能对你说她的名字,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">因为她是一个羞涩的恋人。</span></p> <p class="ql-block"><b style="color:rgb(57, 181, 74); font-size:20px;">15.朗读者——张素珍</b></p><p class="ql-block"><b style="font-size:20px;"> 《春江花月夜》</b></p><p class="ql-block"><b style="font-size:20px;"> 唐 · 张若虚</b></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">春江潮水连海平,海上明月共潮生。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">滟滟随波千万里,何处春江无月明!</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">江流宛转绕芳甸,月照花林皆似霰。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">空里流霜不觉飞,汀上白沙看不见。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">江天一色无纤尘,皎皎空中孤月轮。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">江畔何人初见月?江月何年初照人?</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">人生代代无穷已,江月年年望相似。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">不知江月待何人,但见长江送流水。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">白云一片去悠悠,青枫浦上不胜愁。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">谁家今夜扁舟子?何处相思明月楼?</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">可怜楼上月徘徊,应照离人妆镜台。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">玉户帘中卷不去,捣衣砧上拂还来。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">此时相望不相闻,愿逐月华流照君。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">鸿雁长飞光不度,鱼龙潜跃水成文。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">昨夜闲潭梦落花,可怜春半不还家。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">江水流春去欲尽,江潭落月复西斜。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">斜月沉沉藏海雾,碣石潇湘无限路。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">不知乘月几人归,落月摇情满江树。</span></p><p class="ql-block"><b style="color:rgb(57, 181, 74); font-size:20px;">16.朗读者——花春天</b></p><p class="ql-block"><b style="font-size:20px;"> 《生如胡杨》</b></p><p class="ql-block"><b style="font-size:20px;"> 作者 阿紫</b></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;"> 朋友,让我们穿越亘古的洪荒,穿越钢筋水泥筑就的屏障,脱去红尘华美的衣裳,赤裸着我们的双臂,赤裸着我们的胸膛,一起去大漠,去跪拜千年不死,千年不倒,千年不朽的胡杨。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;"> 你看那戈壁荒漠,沙粒飞扬,你听那风沙呼啸,肆虐恃强;而胡杨却在沙漠上站成了一道永恒的风景,一座永恒的雕像。他孤独地承接荒漠的风剑刀霜,用无悔的守望,执着地生长生命的渴望。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;"> 它努力的深扎根系,努力的繁衍梦想。它高昂着枯竭而扭曲的肢体,仰天高歌与自然、与生死较量。用自己感天动地的悲壮,昭示生命的律动,生命的坚强和生命。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;"> 你也许在为患得患失黯然神伤,你也许在奔波的路上迷失了心海的方向,你也许在物欲横流中浮躁了深邃的思想,你也许在世俗的纷扰中无法抑制膨胀的欲望,那你就来大漠,看一看寸草不生的戈壁滩,看一看生长在戈壁滩上高傲的胡杨。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;"> 你会瞬间悟出,生命不在于昼短夜长,而是每个章节都要尽显英雄气概,尽显精彩和辉煌。都要活得筋骨铮硬,都要活得凛然豪放。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;"> 也许有一天,胡杨也会倒成一弯古道,一抹斜阳。但胡杨不倒的精神,永远会激励我们的英勇顽强,永远会激发我们挑战苦难,战胜命运的勇气和力量。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;"> 朋友,让我们用胡杨撑起的希望,对抗风霜,对抗雨雪,对抗生的迷茫,对抗死的恐慌。</span></p><p class="ql-block"><b style="color:rgb(57, 181, 74); font-size:20px;">17.朗读者——淡然微笑</b></p><p class="ql-block"><b style="font-size:20px;"> 《用书香点亮人生》</b></p><p class="ql-block"><b style="font-size:20px;"> 作者 佚名</b></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">今天,面对阳光,我们发出一个愿望</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">请允许我们成为书籍边的一线光亮</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">穿过一扇生命的窗,去读懂五千年的辉煌</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">请允许我们与蓝天、白云和风儿们一起,组成一个阅读的集体:</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">登陆桃花源一样的岛屿,在小小的岩石上坐下</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">幸福地阅读通向未来的时光,让思想在无限的时空里飞翔</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">我们知道,祖先们在钻木取火中创造的文字</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">已被安置在一个开阔无边的地方,她的名字叫书籍</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">这个地方,被许多文字镶嵌成光芒璀璨的殿堂</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">陈设着漫天飞舞的自由与希望</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">曾几何时,萤火虫的微光,照耀着一双苦读的眼睛</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">带血的刺锥,诉说着一种勤读的感动</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">曾几何时,朱自清那青灯下瘦弱的身姿,成为多少人敬仰的背影</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">毛泽东那晚亭中吟诵的步态,被多少人当作伟岸的象征</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">读书,我们的记忆开始鲜活</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">读书,我们的思想从此深邃</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">读书,我们记住了路漫漫上下求索的艰辛</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">读书,我们记住了滚滚长江东逝水的豪迈</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">记忆中流淌的故事让我们明白,阅读不能改变人生的长度,但可以改变人生的宽度</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">阅读不能改变人生的起点,但可以改变人生的终点:</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">读书吧,我们需要给后辈一个仰望的身影</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">读书吧,我们需要给朋友一次温情的搀扶:</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">读书吧,我们需要给自己一片悄然的葱茏</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">读书吧,我们需要给生命一场无声的泽润</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">今天,面对阳光,我们发出一个愿望,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">请允许我们成为书籍边的一线光亮,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">穿过一扇生命的窗棂,去读懂五千年灿烂的历史:</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">请允许我们与花儿、草儿和鸟儿们一起,组成一个阅读的集体</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">幸福的通向未来的时光,让思想在无限的时空里飞翔。</span></p> <p class="ql-block"><b style="font-size:20px; color:rgb(255, 138, 0);">18.朗读者——快乐无边</b></p><p class="ql-block"><b style="font-size:20px;"> 《阿房宫赋》</b></p><p class="ql-block"><b style="font-size:20px;"> 唐:杜牧</b></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;"> 六王毕,四海一,蜀山兀,阿房出。覆压三百余里,隔离天日。骊山北构而西折,直走咸阳。二川溶溶,流入宫墙。五步一楼,十步一阁;廊腰缦回,檐牙高啄;各抱地势,钩心斗角。盘盘焉,囷囷(qūn)焉,蜂房水涡,矗(chù)不知其几千万落。长桥卧波,未云何龙?复道行空,不霁(jì)何虹?高低冥迷,不知西东。歌台暖响,春光融融;舞殿冷袖,风雨凄凄。一日之内,一宫之间,而气候不齐。 </span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;"> 妃嫔(pín)媵(yìng)嫱(qiáng),王子皇孙,辞楼下殿,辇(niǎn)来于秦,朝歌夜弦(xián),为秦宫人。明星荧荧(yíng),开妆镜也;绿云扰扰,梳晓鬟(huán)也;渭流涨腻,弃脂水也;烟斜雾横,焚椒兰也。雷霆乍惊,宫车过也;辘辘远听,杳(yǎo)不知其所之也。一肌一容,尽态极妍,缦立远视,而望幸焉。有不得见者,三十六年。 燕、赵之收藏,韩、魏之经营,齐、楚之精英,几世几年,摽(piāo)掠其人,倚~叠如山。一旦不能有,输来其间。鼎铛(chēng)玉石,金块珠砾,弃掷逦迤(yǐ),秦人视之,亦不甚惜。 </span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;"> 嗟乎!一人之心,千万人之心也。秦爱纷奢,人 亦念其家。奈何取之尽锱铢,用之如泥沙?使负栋之柱,多于南亩之农夫;架梁之椽,多于机上之工女;钉头磷磷,多于在庾(yǔ)之粟(sù)粒;瓦缝参差,多于周身之帛(bó)缕;直栏横槛(jiàn),多于九土之城郭;管~弦呕哑,多于市人之言语。使天下之人,不敢言而敢怒。独夫之心,日益骄固。戍卒叫,函谷举,楚人一炬,可怜焦土! </span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;"> 呜呼,灭六国者六国也,非秦也。族秦者秦也,非天下也。嗟乎!使六国各爱其人,则足以拒秦;使秦复爱六国之人,则递三世可至万世而为君,谁得而族灭也?秦人不暇自哀,而后人哀之;后人哀之而不鉴之,亦使后人而复哀后人也。</span></p><p class="ql-block"><b style="font-size:20px; color:rgb(255, 138, 0);">19.朗读者——伊音</b></p><p class="ql-block"><b style="font-size:20px;"> 《再别康桥》</b></p><p class="ql-block"><b style="font-size:20px;"> 作者 徐志摩</b></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">轻轻的我走了,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">正如我轻轻的来;</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">我轻轻的招手,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">作别西天的云彩。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">那河畔的金柳,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">是夕阳中的新娘;</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">波光里的艳影,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">在我的心头荡漾。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">软泥上的青荇,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">油油的在水底招摇;</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">在康河的柔波里,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">我甘心做一条水草!</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">那榆荫下的一潭,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">不是清泉,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">是天上虹;</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">揉碎在浮藻间,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">沉淀着彩虹似的梦。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">寻梦?</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">撑一支长篙,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">向青草更青处漫溯;</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">满载一船星辉,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">在星辉斑斓里放歌。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">但我不能放歌,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">悄悄是别离的笙箫;</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">夏虫也为我沉默,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">沉默是今晚的康桥!</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">悄悄的我走了,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">正如我悄悄的来;</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">我挥一挥衣袖,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">不带走一片云彩。</span></p> <p class="ql-block"><b style="color:rgb(237, 35, 8); font-size:20px;">20.朗读者——</b></p><p class="ql-block"><b style="font-size:20px;"> 《我扔掉了所有的昨天》 </b></p><p class="ql-block"><b style="font-size:20px;"> 作者 泰戈尔</b><span style="font-size:20px;"> </span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;"> 有一个夜晚我烧毁了所有的记忆,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;"> 从此我的梦就透明了,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;"> 有一个早晨我扔掉了所有的昨天,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;"> 从此我的脚步就轻盈了。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;"> ——《飞鸟集》</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;"> 我扔掉了所有的昨天,就像卸下了沉重的行囊,那些曾经的枷锁与束缚,在这一刻烟消云散。我开始用一种全新的视角审视这个世界,每一片叶子、每一滴露珠都变得那么新鲜,那么充满生机。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;"> 我扔掉了昨天,也扔掉了那些无谓的担忧与恐惧。我学会了活在当下,珍惜每一个呼吸、每一次心跳。我开始更加专注于自己的成长,不再为过去的错误与遗憾而耿耿于怀。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;"> 每一个清晨,当我迎着朝阳醒来,心中都充满了对未来的期待与憧憬。我知道,我已经告别了那个被昨天所困扰的自己,正在走向一个更加自由、更加光明的未来。我学会了拥抱变化,享受生活的每一个瞬间,因为我知道,每一个今天,都是我曾经渴望的明天。</span></p><p class="ql-block"><b style="color:rgb(237, 35, 8); font-size:20px;">主持人结束语——碧水蓝天</b></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;"> 声声诵读,带我们走过春秋冬夏,句句深情,让我们铭记此刻风华。非常感谢20位诵友的精彩演出。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;"> 这是一场好声音的盛宴,也是一场来自于心灵深处的真情告白。20位诵友用她们自己最诚挚,最深情,最曼妙的语言通过无线电波向我们展示了自己好声音的魅力,她们各具特色,声情并茂,时而高亢,时而温婉;时而愉悦,时而忧伤;通过自己的声音向我们介绍了一篇篇精美华章。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;"> 她们的成绩来自于郑话平台,来自于郑老师的精准领读,更来自于她们自己的辛勤付出。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;"> 朋友们,一份耕耘一份收获,祝愿大家在以后的日子里勤奋努力,在郑老师,社群服务老师,各位伴读人老师的带领下取得更好成绩。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;"> 让漫卷书香伴随每一个人,朗读让生活更美好。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;"> 我宣布本次晚会到此结束。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;"> 再见!</span></p>