杜甫诗三首

丛渊

作者原意(续三十七) <p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;"> 前 出 塞</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">挽弓当挽强,用箭当用长;</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">射人先射马,擒贼先擒王。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">杀人亦有限,立国自有疆。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">苟能制侵陵,岂在多杀伤!</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;"> 首联所写,强弓和长箭发射时威力大易于制胜。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;"> 颔联所写,如遇骑兵,首先射马。先捉首领,敌兵溃散。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;"> 颈联所写,杀敌不在多,而在能够保卫疆土。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;"> 尾联所写,目标是抵制侵扰与欺凌,而不是多杀伤人。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;"> 此为组诗凡九首,以上是第六首。《出塞》乃古乐府,作者是大致说了士兵生活,通过描写而发表自己观点。</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;"> 后 出 塞</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">朝进东门营,暮上河阳桥。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">落日照大旗,马鸣风萧萧。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">平沙列万幕,部伍各见招。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">中天悬明月,令严夜寂寥。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">悲笳数声动,壮士惨不骄。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">借问大将谁?恐是霍嫖姚。</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;"> 东门,指驻扎东门之军营。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">河阳桥:黄河浮桥,晋杜预所建。故址在今河南孟县,唐时为洛阳至河北之要道。 部伍:古代军制,大将军营分五部,部下设曲。伍,指行伍。 各见招:兵卒被招进各自帐蓬中。 明月当空,始觉静寂。是在说军令森严。 笳:部队发号施令所用的管乐器。新兵听到笳声很悲,产生凄凉之感。 霍嫖姚: 同票姚。 汉代大将霍去病。此处泛指有能力有才干的将领。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;"> 组诗《后出塞》凡五首,所选第二首。作者描写了悲壮的部队边塞生活。值得注意的是后面四句杜甫可能是有感于安禄山的骄横与叛变。</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;"> 水 槛 遣 心</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">去郭轩楹敞,无村眺望赊。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">澄江平少岸,幽树晚多花。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">细雨鱼儿出,微风燕子斜。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">城中十万户,此地两三家。</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;"> 水槛:临水有窗的廊或屋的栏杆。 遣心者,散心也。 轩楹也是有窗的廊或屋的柱子。 赊:远。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;"> 该诗说作者此住宅离成都较远,但无村落遮挡而望得很远。颈联为名句,在春天之细雨中凭栏远眺,表现了杜甫细致观察和愉悦心情。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;"> 这就是人们常说起的赫赫有名的杜甫草堂!当时刚入住,作者很是高兴。但好景不长,住了不到五个月,秋天的暴风雨造成他的草堂漏水,便给他带来痛苦和烦恼。 于是杜甫写了《茅屋为秋风所破歌》!</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;"><span class="ql-cursor"></span></span></p><p class="ql-block"><br></p>