<p class="ql-block">美文推荐:</p><p class="ql-block"> 言语的修养</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">一、存心:</p><p class="ql-block">1.处处为人着想 (慈悲):对人有益才说</p><p class="ql-block">2.诚于中,形于外 (真诚)</p><p class="ql-block">3.言忠信 :言→凡出言.信为先.诈与妄.奚可焉</p><p class="ql-block"> 忠→尽心尽力,不偏不倚;忠焉,能无诲乎</p><p class="ql-block"> 信→不欺人,不欺己</p><p class="ql-block">4.不彰人短(厚道),不衒己长(谦退)。</p> <p class="ql-block">5.君子立言,非苟显其理,将以启天下之方悟者;立行,非独善其身,将以训天下之方动者。言行之所开塞,可无慎哉!</p><p class="ql-block">6.亲有过.谏使更</p><p class="ql-block">7.道义→善相劝,德皆建,过不规,道两亏</p><p class="ql-block">8.《孝经》:言思可道,行思可乐,德义可遵,做事可法,容止可观,进退可度。</p><p class="ql-block">《中庸》:动而视为天下道,言而视为天下法,行而视为天下则</p> <p class="ql-block">二、态度:</p><p class="ql-block"> (一) 言行一致</p><p class="ql-block"> 1. 古者言之不出,耻躬之不逮</p><p class="ql-block"> 2. 先行其言而后从之</p><p class="ql-block"> 3. 言顾行,行顾言,君子胡不慥慥尔</p><p class="ql-block"> 4. 君子欲讷于言而敏于行</p><p class="ql-block"> 5. 君子耻其言而过其行</p> <p class="ql-block">(二) 谨慎</p><p class="ql-block"> 1. 述而不作 (非先王之法言不敢道)</p><p class="ql-block"> 2. 一言既出 驷马难追</p><p class="ql-block"> 3. 事非宜.勿轻诺</p><p class="ql-block"> (1)留有余地,不可太满</p><p class="ql-block"> (2) 度德 量力 审势 择人</p><p class="ql-block"> (3) 盛喜中勿许人物</p><p class="ql-block"> 4. 见未真.勿轻言 (天下之理,非见之极明,勿遽下断语):</p><p class="ql-block"> 对人→断言伤人心,或失一人才,如别人断言,有则改,不以道理要求他。</p><p class="ql-block"> 对事理→不确定的道理会误导他人甚至断人慧命</p><p class="ql-block"> </p> <p class="ql-block">5. 凡人丧身亡家,言语占了八分</p><p class="ql-block">6. 家丑不可外扬</p><p class="ql-block">7. 君子居其室,出其言善,则千里之外应之,况其迩者乎?居其室,出其言不善,千里之外违之,况其迩者乎?言出乎身,加乎民;行发乎迩,见乎远;言行, 君子之枢机,枢机之发,荣辱之主也。言行,君子之所以动天地也,可不慎乎?</p><p class="ql-block"> 8. 事以密成,语以泄败</p><p class="ql-block"> 9. 群居守口,独坐防心</p> <p class="ql-block">(三) 寡言</p><p class="ql-block"> 1. 吉人之词寡,躁人之辞多</p><p class="ql-block"> 2. 话多不如话少(言多必失)</p><p class="ql-block"> 3. 勿多言,多言多败(话说多,不如少)</p><p class="ql-block"> 4. 守口如瓶</p><p class="ql-block"> 5. 刚毅木讷近仁</p><p class="ql-block"> 6. 彼说长,此说短,不关己,莫闲管</p> <p class="ql-block">(四) 耐性</p><p class="ql-block"> 1. 谏不入,悦复谏</p><p class="ql-block"> 2. 一切言动都要安详,十差九错只为慌张</p><p class="ql-block"> 3. 凡道字,重且疏,勿疾急,勿模糊</p><p class="ql-block"> 4. 事父母几谏,见志不从,又敬不违,劳而无怨</p> <p class="ql-block">(五) 心平</p><p class="ql-block"> 1. 心平气和则能言</p><p class="ql-block"> 2. 做事要留余地,责人切忌尽言</p><p class="ql-block"> 3. 盛怒中勿答人书</p><p class="ql-block"> 4. 喜时之言多失信,怒时之言多失体</p><p class="ql-block"> 5. 轻信轻发,听言之大戒;愈激愈厉,责善之大戒</p><p class="ql-block"> 6. 絶交不出恶言</p><p class="ql-block"> 7. 怡吾色,柔吾声</p><p class="ql-block"> 8. 论人先将自己想(欲论人者先自论)</p><p class="ql-block"> 9.因事相争,焉知非我之不是,须平心暗想</p> <p class="ql-block">(六) 厚道</p><p class="ql-block"> 1. 凡一事而关人终身,纵确见实闻,不可着口;凡一语而伤我长厚,虽闲谈戏谑,慎勿形言</p><p class="ql-block"> 2. 论人之非,当原其心,不可徒泥其迹;取人之善,当据其迹,不必深究其心</p><p class="ql-block"> 3. 攻人之恶勿太严,要思其堪受;教人以善,勿过高,当使其可从</p><p class="ql-block"> 4. 人有短,切莫揭,不彰人短</p><p class="ql-block"> 5. 背后之议,受憾者常若刻骨</p> <p class="ql-block">6. 在古人之后,议古人之失则易;处古人之位,为古人之事则难</p><p class="ql-block">7. 见人有善,不嫉妒,要随喜;见人有恶,不批评,要规劝或守默;见人错事,不指责,要协助</p><p class="ql-block">8. 事不可做尽,言不可道尽</p><p class="ql-block">9. 论人须带三分浑厚,非直远祸,亦以留人掩盖之路,触人悔悟之机,养人体面之余,犹天地含蓄之气也;使人敢怒而不敢言者,便是损阴骘处</p> <p class="ql-block">(七) 正直</p><p class="ql-block"> 1. 惟其是,勿佞巧</p><p class="ql-block"> 2. 奸巧语,秽污词,市井气,切戒之</p><p class="ql-block"> 3. 善相劝,德皆建</p><p class="ql-block"> (八) 恭敬</p><p class="ql-block"> 1. 称尊长,勿呼名;对尊长,勿现能</p><p class="ql-block"> 2. 尊长前,声要低;低不闻,却非宜</p> <p class="ql-block">三、方法</p><p class="ql-block">1.子贡问友。子曰:「忠告而善道之,不可则止,毋自辱焉。」</p><p class="ql-block">2.规过于私室,扬善于公堂</p><p class="ql-block">3.凡道字,重且舒,勿急疾,勿模糊</p><p class="ql-block">4.谏不入,悦复谏</p><p class="ql-block">5.心要诚,色要温,气要和,词要婉</p><p class="ql-block">6.凡劝人不可遽指其过(怒则执转甚),必须先美其长(肯定付出);盖人喜,则善言易入</p><p class="ql-block">要委婉,忌太直;要疑似,忌太真</p><p class="ql-block"><br></p> <p class="ql-block">7.责善要看其人何如,又当尽长善救失之道;无指摘其所忌,无尽数其所失;无对人,无峭直,无长言,无累言;犯此六戒,虽忠告,非善道矣</p><p class="ql-block">8.论人当节取其长,曲谅其短;做事必先审其害,后计其利</p><p class="ql-block">9.大率言语,须是含蓄而有余味</p><p class="ql-block">10.责人时,要含蓄忌太尽;</p><p class="ql-block">11.辞,达而已矣。</p><p class="ql-block"><br></p> <p class="ql-block">四、时机</p><p class="ql-block">1.中人以上,可以语上也;中人以下,不可语上也</p><p class="ql-block">2.君子信而后谏,未信,则以为谤己也</p><p class="ql-block">3.时然后言,人不厌其言</p><p class="ql-block">4.“悦”复谏</p><p class="ql-block">5.可与言而不与之言,失人;不可与言而与之言,失言;智者不失人,亦不失言</p><p class="ql-block">6.力微休重负<span>,</span>言轻莫劝人</p><p class="ql-block"><br></p> <p class="ql-block">7.事父母几谏(委婉劝谏)</p><p class="ql-block">8.名不正则言不顺</p><p class="ql-block">9.孔子曰:侍于君子有三愆,言未及之而言,谓之躁;言及之而不言,谓之隐;未见颜色而言,谓之瞽</p><p class="ql-block">10.规过于私室</p><p class="ql-block">11.找其他人去劝,不论人是非</p><p class="ql-block">12.子曰:吾之于人也,谁毁谁誉;如有所誉者,其有所试矣;斯民也,三代之所以直道而行也</p> <p class="ql-block">五、影响</p><p class="ql-block">1.言语忍,忿自泯</p><p class="ql-block">2.道人善,即是善,人知之,愈思勉;扬人恶,即是恶,疾之甚,祸且作(安莫安于知足,危莫危于多言)</p><p class="ql-block">3.言语简寡,在我可以少悔,在人可以少怨</p><p class="ql-block">4.一人兴邦 ,一言丧邦</p><p class="ql-block">5.利刄割体,痕易合;恶语伤人,恨难消</p><p class="ql-block">6.祸从口出</p><p class="ql-block">7.语言之间,最可积德。如见人为善,以一言赞成;见人为恶,以一言谏止;人有争讼,以一言劝解;人有寃抑,以一言辨明;以至勿讦人阴私,勿谈人闺阁,其功俱无量。凡人丧身亡家,语言占了八分。</p><p class="ql-block">8.三年交情,一语寒心,温情全消</p><p class="ql-block">9.一言折尽平生福</p> <p class="ql-block">10.面谀之词,有识者未必悦心,背后之议,受憾者常若刻骨</p><p class="ql-block">11.有一念而犯鬼神之禁,有一言而伤天地之和,有一事而酿子孙之祸者,最宜切戒</p><p class="ql-block">12.德行言语:</p><p class="ql-block">少说抱怨的话,多说宽容的话;抱怨带来记恨,宽容乃是智慧</p><p class="ql-block">少说讽刺的话,多说尊重的话;讽刺显得轻视,尊重增加了解</p><p class="ql-block">少说伤害的话,多说关怀的话;伤害形成对立,关怀获得友谊</p><p class="ql-block">少说命令的话,多说商量的话;命令只是接受,商量才是领导</p><p class="ql-block">少说批评的话,多说鼓励的话;批评造成隔阂,鼓励激发潜能</p>