<p class="ql-block">《题双虾墨荷图》</p><p class="ql-block">山人白石两相欢,</p><p class="ql-block">墨戏荷虾各一端。</p><p class="ql-block">相沫相濡沧浪里,</p><p class="ql-block">浮生知己古来难。</p><p class="ql-block">——在今天的画面上,仿八大山人的荷叶下,两只仿齐白石先生的墨虾游弋。从年龄上说,八大山人朱耷与齐白石先生相差二百四十二年。一个是亡国的皇族后裔,一个是乡村木匠。他们的契合点是,浪迹江湖,以画为生。齐白石先生自称是八大门前的“走狗”。却因此成为震古烁今的艺术大师。</p> <p class="ql-block">破土节节高,</p><p class="ql-block">春来领风骚。</p><p class="ql-block">不争花色艳,</p><p class="ql-block">清幽远尘嚣。</p><p class="ql-block">——咏 竹</p> <p class="ql-block">遥看珏岭雪未融,</p><p class="ql-block">料峭春寒二月风。</p><p class="ql-block">惊蛰无雷声自远,</p><p class="ql-block">山居泼墨写青葱。</p><p class="ql-block">——姚剑于晋城</p><p class="ql-block"></p> <p class="ql-block">春雨绵绵润太行,</p><p class="ql-block">小溪潺潺绕山岗。</p><p class="ql-block">青竹摇曳生新绿,</p><p class="ql-block">古刹寂静入梦乡。</p><p class="ql-block">——七绝.夜宿山寺</p><p class="ql-block"></p> <p class="ql-block">春日写竹迎新绿</p> <p class="ql-block">画虾随想</p><p class="ql-block">纸上七虾争戏水,</p><p class="ql-block">晋城三月暖又寒。</p><p class="ql-block">邯郸东望云雾绕,</p><p class="ql-block">笔意学步墨未干。</p><p class="ql-block">(仿齐白石先生笔意,姚剑画于晋城所如斋。上方斋号印乃著名篆书书法家沈晓英女士所赐。今年省里两会时,沈女士说,斋印我已如约寄去,你的画呢?我顾左右而言他,不是舍不得,而是丑媳妇不敢见公婆。)</p><p class="ql-block"></p> <p class="ql-block">涸泉相呼各有神,</p><p class="ql-block">濡沬珍重慰红尘。</p><p class="ql-block">历经江湖风波劫,</p><p class="ql-block">方知平生情义真。</p><p class="ql-block">——七绝.乐在江湖</p><p class="ql-block"></p> <p class="ql-block">《七绝·咏虾》</p><p class="ql-block">远古沧溟任畅游,</p><p class="ql-block">铁甲银枪自风流。</p><p class="ql-block">寒武至今五亿载,</p><p class="ql-block">海天山溪一望收。</p> <p class="ql-block">《七绝·竹影清风》</p><p class="ql-block">竹影摇风翠扫阶,</p><p class="ql-block">幽怀独抱避尘霾。</p><p class="ql-block">一溪冷浸千秋月,</p><p class="ql-block">不载俗世半点苔。</p> <p class="ql-block">龙 腾</p> <p class="ql-block">沧浪曾忆水云身,</p><p class="ql-block">一蜕琉璃世味新。</p><p class="ql-block">潋滟波光真自在,</p><p class="ql-block">艰辛涸辙亦相亲。</p><p class="ql-block">江湖已渺星辰影,</p><p class="ql-block">鼎镬空沉琥珀鳞。</p><p class="ql-block">闻道渔樵歌渐远,</p><p class="ql-block">残阳如醉照青蘋。</p><p class="ql-block">——七律.虾生三境</p><p class="ql-block"> 清晨起来,画了三只虾。想到虾的三种结局:一是如庄子所说,自由自在,相望于江湖。二是,相濡以沫困于涸泉枯辙,艰难竭蹶生存。三是,误入结网被渔夫所捉,投入镬鼎,红的发紫,美哉其味。由虾生而想到人生,何尝不是如此呢?范蠡式的“散发弄扁舟”,“举棹还沧州”,以天地为生,与自然为伍,不过是无可奈何的自嘲罢了。而黎元众生,却不得不面对平凡生活之艰辛。至于最后一种结局,古往今来,屡见不鲜,或流放荒蛮,或系狱西陆,以至“断头今日意何如”!名垂青史也好,遗臭万年也好,历史自有公论。</p><p class="ql-block"></p> <p class="ql-block">天荒地老五亿载,</p><p class="ql-block">龙鳞犹在何所如。</p><p class="ql-block">与其濡沫守枯辙,</p><p class="ql-block">何如相忘于江湖。</p><p class="ql-block">——七律.咏虾</p> <p class="ql-block">踏青丹水滨,</p><p class="ql-block">举头柳色新。</p><p class="ql-block">中条遮望眼,</p><p class="ql-block">春雨慰归心。</p><p class="ql-block"></p> <p class="ql-block">这是用收藏的老宣纸画的七虾图。所谓老宣纸是民国二十六年的赵氏贡纸,距今已经八十八年了。一直舍不得用,这纸很薄,很脆,不小心就破了。平常我用的是红星宣纸,柔性好,也吃墨。都说纸越老越好,就像酒一样。我收藏的老宣纸是多年前,央视体育主持人蔡猛送给我的 ,共十张,每张长144c,宽33cm,折成9cm左右的二十折,包装纸上写着“赵氏贡纸.民国二十六年”。曾经画竹子用过一张,就效果而言,没有特殊感觉,差别不大。就像喝三十年的汾酒,和喝十年汾酒一样,说不上谁更好。想来凡事有个度,过犹不及矣。</p> <p class="ql-block">这是在网上买的空白卷轴,试着画一幅梅花。裱一幅百十块钱,买一幅空白卷轴十几块钱,合算归合算,就是感觉有点别扭,放不开。</p> <p class="ql-block">《自题仿白石老人画虾》</p><p class="ql-block">勾皴点染试新笺,</p><p class="ql-block">信笔由缰愧前贤。</p><p class="ql-block">纵使形神差似旧,</p><p class="ql-block">淋漓或可见天然。</p> <p class="ql-block">丹波潋滟珏岫空,</p><p class="ql-block">暮鼓声声催晚风。</p><p class="ql-block">欲撷春色何所寄?</p><p class="ql-block">一襟烟月入梦中。</p><p class="ql-block">——七绝.青莲道中</p><p class="ql-block"></p> <p class="ql-block">破土节节高,</p><p class="ql-block">春来领风骚。</p><p class="ql-block">不争花色艳,</p><p class="ql-block">清幽远尘嚣。</p><p class="ql-block">——咏 竹</p> <p class="ql-block">羊头山,丹河源,连横不知亡国恨,长平战火燃。</p><p class="ql-block">春分至,春光艳,翠竹青青河边立,依然旧山川。</p><p class="ql-block">千年过,若瞬间,金戈铁马俱往矣,旧林似当年。</p><p class="ql-block">水中影,白鬓斑,漫步山中寻青莲,珏山在云端。</p><p class="ql-block">——调寄“长相思”</p><p class="ql-block"> 姚剑写竹于晋城</p> <p class="ql-block">仲春时节雨濛濛, </p><p class="ql-block">硖石山溪水澈清。 </p><p class="ql-block">青莲寺外竹枝茂, </p><p class="ql-block">老僧低诵梵经声。</p><p class="ql-block">——七绝.青莲春游</p><p class="ql-block"> 姚剑写竹</p><p class="ql-block"></p> <p class="ql-block">七律.牛山道长</p><p class="ql-block">牛山古刹几荒凉,</p><p class="ql-block">云游南来一道长。</p><p class="ql-block">懂易知医明地理,</p><p class="ql-block">装新绘彩旧祠堂。</p><p class="ql-block">问病施医村民便,</p><p class="ql-block">施客如云香火昌。</p><p class="ql-block">遥想先秦函谷关,</p><p class="ql-block">晨兴泼墨写潇湘。</p><p class="ql-block"></p> <p class="ql-block">晨兴漫写两三枝,</p><p class="ql-block">自笑痴如板桥时。</p><p class="ql-block">劲节原非因俗赏,</p><p class="ql-block">虚心最合与云期。</p><p class="ql-block">元明墨妙堪师古,</p><p class="ql-block">吴楚风骚好寄谁。</p><p class="ql-block">莫道此君偏好画,</p><p class="ql-block">人间难得是相知。</p><p class="ql-block">——七律.晨兴写竹</p><p class="ql-block"> 姚剑于晋城</p><p class="ql-block"></p> <p class="ql-block">吴王山下访遗贤,</p><p class="ql-block">正是寻春二月天。</p><p class="ql-block">竹影摇风鸣佩玉,</p><p class="ql-block">石痕凝露刻流年。</p><p class="ql-block">泰伯庙外香萦树,</p><p class="ql-block">板桥画中诗成烟。</p><p class="ql-block">谁解此中真意味,</p><p class="ql-block">糊涂难处最超然。</p><p class="ql-block">——七律.吴王山晨练归 仿郑板桥竹石图有感。 </p><p class="ql-block"> 姚剑画于所如斋</p><p class="ql-block"> 注:晋城市城区西郊有吴王山,相传是周先祖泰伯南下时路居之地,现在是市民休闲公园。</p> <p class="ql-block">《七律·高平炎帝陵》</p><p class="ql-block">当年寻迹访长平,</p><p class="ql-block">荒村残碑辨未明。</p><p class="ql-block">载堉著文双塚现,</p><p class="ql-block">大明朝堂两陵争。</p><p class="ql-block">六千岁月风烟过,</p><p class="ql-block">卅载光阴殿宇宏。</p><p class="ql-block">唯有竹林青不改,</p><p class="ql-block">萧萧犹作旧时声。</p><p class="ql-block">(注:1996年,发现高平炎帝陵碑,我在高平康熙时期的县志中找到一篇文章“羊头山新记”,乃明朝皇裔朱载堉所作,其中说:炎帝陵,天下有二,一在湖南炎陵,一在山西高平,两塚相距三千里,莫知真伪。由此,我开始考察高平炎帝陵。后撰文“高平炎帝陵考察报告”,发表在山西日报上。三十年过去,再回旧地,羊头山竹林依旧青青,而我已白发苍苍……晨起画竹石图一幅。)</p> <p class="ql-block">这几天凑够了墨竹四扇屏——姚 剑 写于晋城</p> <p class="ql-block">《七律·题墨竹图兼寄竹禅》</p><p class="ql-block">丹青春秋迹难寻,</p><p class="ql-block">腕底烟云见墨痕。</p><p class="ql-block">人物每承秦汉骨,</p><p class="ql-block">花虫犹隐老庄心。</p><p class="ql-block">唐宫曾照繁华影,</p><p class="ql-block">宋殿空余山河魂。</p><p class="ql-block">唯有禅僧知劲节,</p><p class="ql-block">乱篁疏处立乾坤。</p><p class="ql-block"></p> <p class="ql-block">薜萝封帝何处寻,</p><p class="ql-block">鹤语曾传历山春。</p><p class="ql-block">断碣犁痕存火迹,</p><p class="ql-block">空山犹带冕旒尘。</p><p class="ql-block">湘君斑竹泪凝月,</p><p class="ql-block">野老黄冠鬓染银。</p><p class="ql-block">欲辨苍梧真气象,</p><p class="ql-block">石枰松影写鸿渂。</p><p class="ql-block">(七律.历山怀古</p><p class="ql-block"> —— 姚剑之晨兴也)</p><p class="ql-block"></p> <p class="ql-block">昨天,丁晋川夫妇从西安到晋城。晚上,由七八级同学李青做东,三家人在海天大酒店聚餐。</p><p class="ql-block"> 说来话长,我与丁晋川一家人相识于一九七二年,那时,丁晋川父母由四川雅安地区调回临汾地区,被分配到襄汾纺织厂。丁晋川父亲丁勇,抗日战争时随姚登山在㐮陵一带打游击,曾经与日军血战小梁河而出名。一九四九年南下,属二野62军,曾经随刘邓大军横扫云贵川。后转业到四川西康地方工作,在雅安地区任区委书记。文革中靠边站了几年,思乡之情油然而生,屈尊调回到襄汾纺织厂当了前纺车间书记。丁晋川母亲任我们工厂的工会主席。我们车间有五百多工人,我当时是清花工段保全工,当时不到二十岁的丁晋川也在这个车间当工人。后来搞批林批孔运动,我和晋川都抽到厂办公室。一九七七年恢复高考,我和晋川先后都考到山西大学中文系。一九八二年又一同分配到山西日报,直到我们都以高级记者退休。很奇妙吧,从同事到同学,从同学而同事,至今已经五十五年矣。丁晋川老公孔占先,是晋川父亲战友的孩子,原驻洛阳二炮某部队营长,后转业到山西日报任老干处处长。 晋川依然健谈如旧,占先总是微笑倾听。 </p><p class="ql-block"> 岁月沧桑,物新人非,属于我们的时代已然成为过去时。我们曾经的工厂在汾河边上,枣林深处,如今已经倒闭多年,破败不堪了。正是:“塔山巍巍入云表,汾河滔滔南流去。工友不知散何处,唯余我辈长唏嘘。”但半个世纪的友情依然,明日分别,不知何日君再来?晨起,画一幅竹石图,象征友情长存。</p>