<p class="ql-block"><span style="font-size:20px;"> 木心的一篇《从前慢》的诗,让多少人尤其50后60后有了感慨唏嘘:</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;"> “车、马、邮件都慢,一生只够爱一个人”……</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;"> 为啥这代人重视婚姻情感,就是因为情感根基深厚,时光熬煮小火慢炖,慢的一生只够了解、磨合、彼此相依一个人。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;"> “四月清和雨乍晴,南山当户转分明”。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;"> 最美人间四月天。在四月只要到户外,到处都是花红柳绿春意盎然,樱花尤为绚烂。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;"> 我们喜欢去人少安静的地方,赏春之时也不例外。今天就又来到了黄河滩。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;"> 进入一条小路,先是看到了一片盛开的樱花树,接着,在和煦的春风和暖阳之下,看到的一边是大片绿油油的麦田,一边是种植整齐的树林。再往前走,有一处出售散养鸡和土鸡蛋的人家。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;"> 当看到在树林中或吃食或撒欢奔跑的鸡,还有在一排筐中下蛋的鸡,真是一副图画,一副久违了的安静自然和谐的图画。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;"> 这些都昭示着悠闲自得的慢时光。</span></p> <p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">春天的乡下小路。</span></p> <p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">走过一片树林。</span></p> <p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">春天的阳光洒满了树林。这里的鸡浑身羽毛发亮,气宇轩昂。</span></p> <p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">母鸡正在下蛋。这画面我还是小时侯的记忆。</span></p> <p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">拎个篮子拾鸡蛋去。捡出的鸡蛋还温乎乎的。</span></p> <p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">一会篮子里都快拾满了鸡蛋,还有一个个头大的,是双黄蛋。</span></p> <p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">老板娘现煮了两个让我们品尝,吃着是很香。</span></p> <p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">回家。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">我们买了鸡,也买了鸡蛋。更重要的是好像重回了小时候的慢时光,很美好。</span></p>