春光里的塔克拉马干胡杨

宋雨唐风(邱百灵)

<p class="ql-block">春光里的塔克拉马干胡杨(三首)</p><p class="ql-block">一</p><p class="ql-block">青春为伴喜游寻,西域风光可醉吟。</p><p class="ql-block">喀什古城新作画,和田双阙早鸣琴。</p><p class="ql-block">唤醒大漠胡杨梦,扶起荒台嫩柳心。</p><p class="ql-block">万物萌芽争亮彩,沙洲百里尽流金。</p> <p class="ql-block">二</p><p class="ql-block">暖日清风草木聪,胡杨瀚海紫花绒。</p><p class="ql-block">开颜凝目知其妙,驻足吟诗欲引弓。</p><p class="ql-block">物竞天宜循义理,情深地可济情隆。</p><p class="ql-block">千年傲视人间态,生命顽强老干葱。</p><p class="ql-block"><br></p> <p class="ql-block">三</p><p class="ql-block">誓言承诺数千年,每遇春来展笑颜。</p><p class="ql-block">沙海孕珠生命勃,浮云开眼赋诗间。</p><p class="ql-block">老根仍可成风景,枯杆真当作宝山。</p><p class="ql-block">莫问时光何许短,尚存一木辩痴顽。</p>